KAYIP KEMAN | texting

16.Bölüm

Selammm!
İyi okumalar!
09.04.2023, 14:54.

Çocukluktan beri bir şeylerden çok nadir korkardım. Bunun sebebi belki babamın sürekli arkamda ve ne yaparsam yapayım beni desteklediğini bildiğim içindi. Ya da korkunun hiçbir şeyin çözümü olmadığını, korkarsam bir şeyleri kaybedeceğimi düşündüğüm içinde olabilirdi. Bilmiyorum.

Uzun süre sonra ilk defa korkuyordum. Fetih'in başına bir şey gelecek diye ödüm kopuyordu.

Karakoldaydım... Aytunç abi yoktu ama Fetih'in amcası Gürkan amca buradaydı.

"Liyan hadi evine git kızım geç oldu." Gürkan amcanın sesiyle bakışlarımı diktiğim duvardan çekip ona çevirdim.

Kafamı iki yana sallayıp reddettim onu "Yok amca iyiyim böyle." üstelemedi. Endişeyle sağ bacağımı sallarken bakışlarımı  karakolun kapısına çevirdim. Saat gece yarısını geçiyordu ama hâlâ ne Aytunç abi ne de Fetih'ten haber vardı.

Bir kaç dakika sonra kapıdan içeri ilk Fetih girdi ardından da Aytunç abi hemen arkasından da elleri kelepçeli Timur Vara. Ayağa kalkıp koşarak Fetih'e sarıldım. Sarılışıma karşılık verirken derin bir nefes aldı.

"Çok korktum." sessizce mırıldandığımda saçlarımın arasına ufak bir öpücük kondurdu.

"İyiyim."

"Liyan hanım," Fetih'ten ayrılıp hemen yanımızda duran Timur'a döndüm. "Beni suç üstü yakalattığınız için kendinizle gurur duyun lütfen...Bunu başaran ilk ve tek kişi sizsiniz."

"Şeref duydum, Timur Bey." yüzüne hafif bir gülümseme yerleştirip onu çekiştiren polisin adımlarına uydu. Bakışlarımı ondan çekip Aytunç abiye döndüm. "Teşekkür ederim Aytunç abi."

"Duymamış olayım, görevimi yaptım." gülümseyip kafamı Fetih'e çevirdim.

"Gidelim mi?" Gürkan amca'daki bakışlarını bana çevirip kafasını usulca olumlu anlamda salladı. "İyi geceler." Gürkan amca ve Aytunç abiye el sallayıp Fetih ile beraber karakoldan çıktık.

"Aytunç abi ile konuştun mu?" Fetih'in arabasının önünde durduğumuzda cebimden anahtarı çıkartıp Fetih'e verdim.

"Yüzüme bile bakmadı." düğmeye basıp kapıları açtığında kapıyı açıp arabaya bindim. Emniyet kemerimi takıp arkama yaslandım.

"Onlarda haklı,"

"Onları suçlamıyorum ben zamanında yanlış bir seçim yaptım ve cezasını çekiyorum." kemerini takıp arabayı çalıştırdı.

"Seni uyarmıştım." yola çıktığımızda bakışlarımı ona çevirdim. Gözlerinde barındırdığı yorgunluk kendini belli ediyordu, bakışlarımı yola çevirip kafamı cama yasladım.

Hatasını kabul ediyordu ama ne Aytunç abi ne de Gürkan amca onun hatasını kabul ettiğini kabul etmiyordu.

...