Tam olduğunda hilal, otuz günün birinde,
Yansıyan huzur ruhumda, yakamoz gibi durgun nehirde.
Oturur hayran olurum, etrafında dönmüş haleye.
Hale gibi dönen hislerim, dökülür ruhumdan dilime.
Gerçek bir güç yayılır sanki koskocaman dünyaya.
O güçle şairliğim tutar, yazarım, çekilirim tenhaya,
İyiliği fısıldar biz dahil yerdeki taştan kayaya.
Dinginlik bulurum ben... Bakarsam eğer dolunaya.
Yıldızlar şahittir ki gösterdiği sihire.
Ben şahit olurum onu anımsatan güzelliğine.
Sadece gösterse de kendini otuz günün birinde.
Yok olur dengesiz hislerin yarattığı büyük zelzele.
Seni anlamak için gerek yok ki olmaya şair.
Sözlere en uzak insan bile yazmıştır sana dair.
Gözlemekte mahir olan olmaz mı sana esir?
Nesir de bile yazılsan sen edersin onu şiir.
