SPREADING THE LIES (Arcajedo series #1)

Chapter 37

                           Chapter 37
                      Delusional Bitch

Days has past.

Marami narin kaming nagawa sa lugar na ito.

Ang gusto ko na ngayon ay umuwi sa Manila at magpahinga sa Mansyon ni Kajik. Siguradong maraming ginagawa o abala sina Manang ngayon sa paglilinis. Naiisip ko lang kung gaano sila kasaya sa mansyon ngayon dahil wala ang kanilang amo ay talagang ngingiti ako.

Pagkatapos naming tatlo ni Tito Jaze pumunta sa isang malaking Farm sa kanyang matalik na kaibigan ay dumiretso kami sa hotel at nag-lunch. Seafoods ang mga pagkain, meron ding mga vegies at desserts. Marami ang aking nakain.

"Kilala mo ang mga Infantes?" Gulat na tanong ni Tito Jaze kay Kajik.

While I was eating.

Ang tiyuhin ko at si kajik at may importanteng pinag-usapan. They're already done eating, I eat slowly kasi.

"Yes, Tito." He nodded. "Malaki ang utang nila sa mga kamag-anak ko sa islang Falion..."

Falion? An Island? Hindi pamilyar sa akin ang islang iyan. At ngayon ko lang narinig.

"You mean, Delincio? Your Tito? Delincio Arcajedo?" Humalakhak si Tito ng tanguan siya ni Kajik.

"At talagang binigyan niya ng pera ang mga Infantes. Ano nalang kaya ang magiging reaksiyon ng iyong Tito kapag nalaman niyang sinisiraan siya ng mga Infantes?" Ramdam ko ang pagkamangha ng tinig niya.

Wala akong alam sa pinagsasabi nila.

But I know Delincio Arcajedo, Tito Jaze already told me about him. Siya ang kaibigan ni Tito noong binata pa siya. They're bestfriends before?

"I have nothing to say about that, Tito. Makapal ang mga mukha ng mga Infantes na talikuran ang pamilya namin pagkatapos namin silang tulungan." He said and looked at me.

Patuloy ako sa pagsubo ng aking pagkain saka pinainom ako ni kajik ng tubig.

Mamaya ay tatanungin ko sila sa pinag-uusapan nila.

"Talaga lang." Ngumisi si Tito. "Nasisiguro kong galit na galit ang iyong ama sa mga Infantes, lalo na si Gregorio."

"I'm not sure." Ibinaba niya ang baso ng maubos ko ang tubig.

Kajik talk so formal.

Tito is serious but smiling at the same time. I can sense how serious they we're talking. I'm out of this and I don't have nothing to say.

What can I say? I don't know what they're talking about.

Umubo si Tito Jaze. "Si Devon, diba siya ang iyong pinsan? Nakababatang pinsan?"

Kunot noo kong nilingon si kajik. Nothing change from his face.

"Yes, Tito. That's my cousin, Devon." He answered as he wiped my mouth using a napkin table.

"Matalino iyon..." Tumingin ito sa'kin at saka bumalik ang paningin sa katabi ko.

"Manang-mana kay Delincio. Talagang dugo niyo iyang mga Arcajedo ang pagiging matalino, eh noh? I'm empress! Noong isang buwan ay pumunta ako sa LIVS para tignan ang mga estudyante roon. Inimbita rin ako ng may-ari ng eskwelahan. Nakita ko siya. Nakita ko kung paano katalino ang iyong pinsan. Sa mga matang kulay berde palang ay talagang kilalang kilala ko na."

May pinsan siya?

Nanatili na lamang ako tahimik.

I'll just ask him later about this topic they talked.