Book of Love(Yaoi)

İblisin Dokunuşu

Alois kanlar içinde yerde baygın bir halde duruyordu.Claude Ciel'in kanını tattığı andaki o muazzam histen daha yeni kurtulup karşısında hareketsiz bir şekilde duran majestelerini fark edip onun narin vücudundan tutup odasına çıkartır ilk yardım yapabildiği kadarıyla karnındaki kılıç yarasını kapatmak için.
~
O sırada Sebastian hızlı bir şekilde Phantomhive malikanesine ilerlemekle meşguldür kucağında bir adet debelenerek yere inmeye çalışan küçük efendisi ile birlikte.Claude ile bir anlaşma yapmışlardı,Ciel'in ruhunu Claude aldığı için önceden küçük efendisinin ruhunun tadına bakamamıştı.Bunun intikaminı tek bir şekilde alabilirdi,o da Claude'ın majestelerinin hayatını ondan söküp alarak olacaktı.Planı gayet iyi gidiyordu belli ki şu anda Ciel'in debelenmesinin sebebi yarım kalan Alois ile kılıç dansını birirmekti.Önceki zamanlardaki olan bütün hatıralarını unutmuştu,elbet bunları hatırlarmak çok zor olacaktı.Ve zaten önceden Ciel'in intikamı için gerekli kişilerin hayatı alındığından tek çare başka masum birini suçlu gibi göstermekti.Bunun içinde en uygun yem Alois Trancy'idi.Ne de olsa Claude,Ciel'in ruhuna öyle bir susamıştı ki tuzağa düştüğünü fark etmeyip bunun sayesinde hem kendi majestelerini kaybedip hemde kendisi ölebilirdi.Sebastian'ın planı tam düşündüğü gibi gidiyordu..
~
Yaklaşık 2-3 saat sonra Alois kendine gelmiş bir şekilde yanına oturup merakla onu izleyen kahyalarına bakar korkulu gözler ile,
"Neden hepiniz birden toplandınız?"konuşması ile birlikte bütün kahyalar huzurla iç çekip ayağa kalkarlar,Alois'in gözü tek bir kişiye takılır.O da,uzun -Claude-olandır.Hannah ve onun üçüz yardımcıları odayı terk edince Claude,Alois'in yatağının kenarına yavaşça oturup bir elini yatağın üstüne koyup bir eliyle de Alois'in sarı saçlarını avcuna alarak okşamaya başlar.Durgun ve soğuk görünen yüzü hafifçe tebessüm eder.Alois kendi başında olan ele kendi elini götürüp tutar ve ellerini kenetlerler,Claude küçük olanın eline doğru eğilip öpmek yerine dil darbesi atar.(Y/N:Vallaha örümceklerde ortam böyle ne beklersiniz ki? :'D )Küçük olan tebessüm edip tebessümü gittikçe sırıtışa doğru dönerken büyük olanın kravatını tutup kendine doğru çeker.Büyük olan,
"Majesteleri,şu an olmaz.Yaralısınız.."deyip küçük olanın isteğini gidermeye çalışır.Fakat küçük olanın fikri değişmeyecek gibidir.Büyük olana doğru yaklaşıp dudağını şehvetle öper ardından çevimsiz kollarını büyük olanın boynuna sarar.Büyük olan da bununla yetinir mi?Yatağa yavaşça oturur,ardından küçük olanın yarasına dikkat ederek küçük olanın belinden nazikçe tutup bacaklarına oturtur."Majesteleri,fazla ileriye gidemeyiz.."Küçük olan bunu bildiğini gösterek tek yaptığı şey büyük olana boynundan sımsıkı sarılıp kendi kafasını onun omzuna doğru bastırıp kokusunu çekmekti.Azıcık başını kaldırarak minnak ağzını açıp ağzından titrek bir sesle şu cümle döküldü:
"Beni bırakma,Claude..Sakın beni yalnız bırakma.."ardından da bir hıçkırık sesi belirdi.Claude majestelerinin ağladığını fark eder etmez koltuk altlarından tutup tamamiyle kendine doğru çevirdi,ve önüne dökülen sarı kahküllerini bir eliyle çekip alnına öpücük kondurdu.
"Bırakmayacağım,merak etme.."küçük olan dolmuş gözleri ile şirince bir gülümseyiş sergiledi büyük olana.Claude onun ağlamasına dayanamıyordu,bu bir gerçekti.Alois onun için çok değerliydi.Ama Claude bir şeytandı,ve anlaşmalarının sebebi sonunda ruhunu alabilmek içindi.Ne kadar içinde gerçek duyguları barındırsada bunların hepsi bir oyundu.Ve Alois bunun farkında değildi..
~
"S-Sebastian.."büyük olan küçük olanın önüne gelen kahküllerini düzelterek konuştu,
"Biraz daha dayanın bocchan bitmek üzere."bunun üzerine küçük olandan istemsiz bir inleme duyulur,kızarmış bir şekilde büyük olana bakıyordur.
"A-Acıtıyor,çok sert yapmasana!"büyük olan başını olumlu bir şekilde sallayıp dediği gibi yapar.
"S-Sebastian~Hızlı yapma!"Yaklaşık on beş dakikadır bu olay ile uğraşıyordu Sebastian,cidden kesilmiş bir ele pansuman yapıp sarmak bu kadar mı zahmetli olurdu?En sonunda küçük efendisinin istediği ayara sargı bezlerinin sıklığını getirip çengelini küçük efendinin tenine değmeyecek bir şekilde geçirip kapatır.
"Genç efendim,bu gün Trancyler ile dansınız çok yordu sizi belli,dinlenmek ister misiniz?"
Ciel huysuz bir şekilde yaralı sol elini hafifçe oynatarak göğsüne doğru kendi kollarını birleştirip gözlerini kapatarak kendinden emin bir şekilde konuşur.
"Benim dinlenmeye filan ihtiyacım yok!"
Sebastian bunun üzerine tebessüm edip Ciel'e yaklaştığı gibi boynuna öpücük kondurup fısıldayarak"Dinlenmezseniz sonraki dansınızda Alois'e kaybetme imkanınız daha da fazlalaşır,iyi düşününüz.."der.Ciel bunun üzerine kocaman deniz gibi mas mavi gözlerini açarak karşısındaki kırmızı gözlünün gözlerine odaklanarak iç çeker ve yatağın kenarına doğru dönüp kollarını iki yana doğru açar.Sebastian,Ciel'in inatlaşma konusunda pes ettiğini görünce dolaba doğru ilerleyiş bir adet uzun beyaz ince bir gömlek çıkartır,ne de olsa yaza yaklaştılar en uygun pijama olarak bunu görüp yatağın kenarına bırakır gömleği.Ardından Ciel'in önüne dizlerinin üstüne eğilip küçük olanı soymaya başlar.
~
Giydirmesi bitince ve küçük efendisi yatağa yatınca alnına öpücük kondurur eline mumu alıp.Genç efendisine iyi geceler dileyip odadan çıkmak için kapıyı açtığı anda Ciel'in sesi ile duraklayıp ona döner.
"Sebastian,ben uyuyana kadar yanımda kal.."
"Yes,my lord."Sebastian elinde mum ile yatağın sol tarafına geçip komidinin üstüne koyar.Üstündeki ceketini ve kravatını çıkartıp koltuğa koyar ve Ciel'in yatağına onun yanına yatar.Aralarına en az bir Pluto(Hatırlamayanlar için~İblis köpek vardı ya o.)sığabilecek kadar yer vardır.
"Sebastian,sarıl bana.."
"Emredersiniz.."küçük olana doğru yaklaşıp arkasından beline doğru sarılır,çok geçmeden Sebastian kendi kocaman elinin üstünde narin bir çift el hisseder.Sebastian,tam genç efendisinin uyuduğunu sanıp ayağa kalkacakken belinden sımsıkı narin kolların sarıldığını hisseder.
"Yanımdan ayrılma Sebastian..Seni istiyorum.."bunu genç efendisinden duyunca istemsiz sırıtarak karşılık verir iblis uşak.Ve aniden narin kolları üstünden çekip ona doğru döndüğü anda kendine doğru çekerek genç efendisinin el sürülmemiş pürüzsüz küçük dudaklarına yapışır~