Seni istiyorum | Hyunlix Daddyking ✓

3

Gerçekten ben ne yaşamıştım az önce?
.
.
.
.
.

Yanımdan hızla bi adam geçti. Ama derin nefesler aldığımı görünce yanıma geldi

"Merhaba, iyi misiniz? Yardıma ihtiyacınız var mı?"

Kafamı kaldırıp adamın yüzüne baktığımda sincapın insan hali gibiydi resmen. Çok tatlıydı.

"Sağ olun beni tuvalete götürebilir misiniz? Ben yeni çalışanım ilk günüm olduğu için bilmiyorum."

Adam koluma girdi ve gülerek yavaşça yürümeye başladı.

"Tabi ki, sorması ayıptır da neden patronun kapısının önünde derin derin nefesler alıyodun?

Siktir! Ne diyeceğim ben şimdi, patronunla öpüştük ve nefes nefese mi kaldım diyeceğim? Off, başıma bela almıştım resmen. Hemen konuyu değiştirmem lazım.

"B-boşverin siz. Adınız neydi?"

"Tamam. Adım Han Jisung, sen bana Jisung diyebilirsin. Öyle görünüyor ki daha çok karşılaşacağız."

Gülerek söylemişti hepsini. Galiba haklıydı daha çok karşılaşacağız. 'da neden benim adımı sormadı?

"Jisung, benim adımı sormadın ama ben söyleyeyim. Adım Fe-"

Sözümün kesilmesinin sebebi arkadan bana bağıran birini duymam olmuştu.

"Felix! Hemen odama gel!"

Hwang Hyunjin, ah Tanrım sikeceğim bu adamı ben. Neyse Jisung da hala koluma girmiş bi şekilde şaşkınca bana bakıyordu.

"Felix adın biliyorum. Ama sen Hyunjin'i daha fazla sinirlendirme ve git. Tanıştığıma memnun oldum görüşmek üzere."

"T-teşekkür ederim, bende memnun oldum görüşmek üzere"

Gülümsemeye çalışıp, odaya doğru ilerlemeye başladım. Ne olmuştu ki? Niye bağırdı durup dururken? Hayır, umarım düşündüğüm şey yüzünden değildir. Düşündüğün şey ne ise sorarsanız, psikopat kural da kimse ile temas etmeyeceksin demişti. Evet ben haklıyım o adam tam bi psikopat.

Kapının önüne geldiğimde yavaşça kapıyı çaldım. Sinirli bi şekilde gelen komutla içeri girdim.

"Kapıyı kapat ve kilitle"

Ne diyordu bu pislik, ah Tanrım ben gerçekten çıldıracağım. Ama daha fazla sinirlenmesin patronumuz. Kapatıp kilitledim ve öylece durmaya devam ettim.

"Kucağıma gel!"

Sapık tam bir sapık. Hayır hayatta böyle bişey yapamam yapmam da.

"Efendim, ben böyle bişeyi yapamam ve yapmam da. Lütfen daha fazla üstelemeyin"

"Yapacaksın ve yapmak zorundasın. Kuralımın ilk başında ne demiştim ben?
Ben ne dersem onu yapacaksın. Şimdi kucağıma gel, gelmezsen zorla oturturum."

Beni daha tanıyamamış sanırım bu pislik. Ben inatçıyım ve inadımdan vazgeçmeyen uslanmaz yaramaz biriyim. Sırf onun inadına gidip müşteri koltuğunda oturdum.

"Efendim, anlamıyor musunuz? Yapmayacağım. Ayrıca nasıl zorla yapacaksınız, göstersenize."

Sanırım bu sefer acayip havalı oldum. Yüzüme onun ki gibi bi pislik sırıtışı ekledim.

"Bana meydan okuyorsun demek. Bu inadını yatakta yapmaya ne dersin kedicik?"

"Ne??!!! Sapık mısın oğlum sen yeter ya. İyice pislikleşiyorsun orospu. Yapmayacağım öyle bir şey anladın mı beni!"

Hepsini tek nefeste söylediğim için nefes nefese kaldım. Ayağa kalkıp toplantı masasındaki suyu bardağa doldurup içtim.

Bardağı masaya koyup tam kapıdan çıkacaktım ki kilitli olduğunu hatırladım, ama kilit kapıda değildi.

"Bunu mu arıyorsun inatçı kedicik?"

Koltuğunda gülerek söylemişti bunu. O tam bir pislikti, ve bunu kimse değiştiremez.

"Lütfen anahtarı verin efendim"

Şerefsiz gülüşünü yüzüne takıp koltuğunda dönmeye başladı.

"Gelip kucağıma oturursan belki verebilirim."

Yeter ya yoruldum artık bununla inatlaşmaktan. Sanırım o kazandı, çünkü gerçekten yoruldum. Gidip oturacaktım. Yavaş ve titrek adımlarımla gidip onun yüzüne bakacak bi şekilde dizinin en köşesine oturdum. Ama beni beni belimden tutup kendine çekti.

"Şimdi beni öpersen bu anahtarı vereceğim"

"Ne?! Hayır buraya oturdum ama hayatta öyle bişey yapmam"

Bacaklarıma bakıp yüzünü ciddileştirdi. Ne oldu? Niye bacaklarıma bakarak ciddileştirdi yüzünü.

"Bi kuralı söylemeyi unuttum. Bir daha dar şeyler giymeyeceksin. Herkes sana bakar ve ben tahrik olurum." 

Lan sanane piç? Istediğimi giyerim. Ve tahrik oluyorsan banane ne yapabilirim. Bu benim bi gram bile umrumda değil. Dedim ama içimden.

"T-tamam"

Amk ne oluyordu bana neden tamam dedim ki üstelik titrek sesimle.

"Şimdi dudağımı öp"

Hayır bedenim beni kontrol ediyordu. Neden dudaklarımı yaklaştırıyordum. Hayır olmayacak kalbim beni kontrol ediyor. Dudağımı tam onun dudağıyla birleştirecekken durdum. Sanırım yapacaktım ama ben değil kalbim yapıyordu.

Yavaşça dudağını öpmeye başladım. Ben yumuşak öperken o bunu sertleştiriyordu. Alt dudağımı emmeye başladığında bende dayanamayıp onun üst dudağını ısırıp emmeye başladım. Ellerimi boynuna dolayıp sürtünmeye başladım. Sanırım bu hareket onu daha çok tahrik etmişti. Çünkü inlemeye başlamıştı.

Yavaşça o benim dudaklarımdan ayrılıp boynuma doğru yol çizdi dudaklarıyla. Ne olduğunu daha ben anlayamadan boynumu ısırmaya başladı.

Artık kalbimi dinlememeliydim. Beynimi dinleyip kucağından kalktım ve ellerimle anahtarı istercesine açıp kapadım.

"Al kedicik bunu hakettin. Ben daha fazlasını istiyordum çünkü beni acayip bi şekilde tahrik ettin bebeğim. Şimdi bana 12. Katta sağdan 3. Odada 245. Dosyayı getir."

Wtf..!? Ben ne yaptım az önce. Şu an kendime sövüyordum. Ne diye elin psikopatının kucağına çıkıp bide yetmiyormuş gibi öptüm. Bir de utanmadan bana daha fazlasını istiyordum diyor. Pislik işte. Hemen anahtarı alıp hızla odadan çıktım.

Asansöre ilerlerken Jisung'u tekrar görmüştüm. O da beni görmüş olacak ki yanıma doğru gelmeye başladı. Elinde bir kaç dosya vardı.

"Selam Felix. 1 saattir odada ne yapıyorsunuz?"

Lan OHA ne ara 1 saat olmuştu. Şuan ne diyeceğimi bildiğim için rahattım.

"Bana kuralları, şirket düzenini ve neler yapmam gerektiğini falan söyledi. Şimdide 245. Dosyayı almaya gidiyorum."

Nasıl yalan uydurdum ama. Sanırım yalan söylemekte iyiymişim.

"Hmm anladım neyse o zaman sen git sonra görüşürüz Felix."

"Görüşürüz Jisung"

Jisung gittikten sonra asansöre binip 12. Kata bastım. Hyunjin'den izin alıp eve gitmek istiyordum. Umarım izin verirdi çünkü benim yaşadıklarımı sindirmem gerekiyor du.

Hello bebeklerimmm fic çok okunma almıyor ama ben yazıyorum şu ana kadar 9 kişi tek okumuş amann ne olacak ki ben yazıyım yinede belki okunur

Neyse asklarmm kendinize dikkat edin byssss😊💗💓💘