Με κάνεις να νιώθω ζωντανός...

κεφάλαιο 1

- Αυτό ήταν όλο λοιπόν ?

- Ναι!

- Τι σημάνει δηλαδή αυτό;

Δεν μου απάντησε ποτέ. Δεν κατάλαβα ποτέ. Δεν με ένοιαζε και να καταλάβω. Αυτά σκεφτόμουν στην τελευταία μου στιγμή. Μετά από αυτό έγιναν όλα άσπρα. Φορούσα ένα άσπρο κουστούμι. Που δεν μπορούσα να ξεφορτωθώ όσο και να προσπαθούσα.

Γεια σας είμαι ο Αχιλλέας. Ζω σε ένα σπίτι εδώ και 500 χρόνια. Όχι δεν είμαι βρικόλακας φάντασμα είμαι. Ναι ούτε εγώ πίστευα σε αυτά μέχρι που έγινα. Στην αρχή δεν είχε πλάκα. Δεν μπορούσα να φάω , να κοιμηθώ, ούτε να μιλήσω με κανένα. Όλοι μου οι φίλοι και οι συγγενείς έχουν πεθάνει. Κανονικά όχι σαν και εμένα. Εγώ μπορούσα μόνο να υπάρχω. Τρελό δεν είναι;

Το σπιτάκι μου είναι στην αρχή του πιο υπέροχου δάσους. Ευτυχώς πάντα φρόντιζα να είμαι μόνος μου. Βεβαία το σπιτάκι έχει τα χάλια του. Το χειμώνα βάζει χιόνι και κρύο πολύ. Την άνοιξη γεμίζει με χόρτα μέχρι πάνω. Το καλοκαίρι με τζιτζίκια. Τέλος το φθινόπωρο με ξερά φίλα. Κρίμα είχα πολλά ακριβά πράγματα. Ένα μέρος όμως δεν άφησα να χαλάσει. Την Ντάρλα. Ναι του έδωσα όνομα αν δεν είχατε κανένα και εσείς θα το κάνατε. Είναι η βιβλιοθήκη μου και ένα μέρος του Κήπου. Όταν ζούσα μου άρεσε πολύ να διαβάζω στον κήπο δίπλα στις μπλε ανεμώνες. Πλέων ούτε να διαβάζω μπορώ με ευχαρίστηση. Όχι γιατί δεν μπορώ να πάρω τα βιβλία ή γατί έχουν χαλάσει αλλά γιατί δεν νιώθω. Δεν μπορώ πλέον να νιώσω αυτή την ευχαρίστηση που ένιωθα παλιά. Αλλά δεν με πειράζει καθόλου.

Ο μόνος συγγενείς που έχω είναι η Ελίνα. Καλή είναι πιστεύω. Νομίζω ότι είναι κάτι σαν ανιψιά μου. Έρχεται πολλές φορές εδώ. Θυμάται μάλλον κάποιον. Κλαίει όταν έρχεται. Γυναίκες ποτέ δεν τις κατάλαβα. Ούτε ήθελα να τις καταλάβω. Βαρετά και πολύ ρομαντικά άτομα. Μπούρδες. Όλο για έρωτές και σαχλαμάρες. Εδώ η άλλη πέθανε λέει για την αγάπη της. Ότι να ναι. Σιγά μην πέθαινα εγώ για γυναίκα.

- Ο για μια στιγμή να την. Α δεν είναι μόνη. Τι είναι αυτό ; ΠΟΛΕΙΤΕ. Τι πωλείτε; Πως πωλείτε; Ας πάω να ακούσω τι λέει στο τηλέφωνο.

-- Ναι μαμά θα το πουλήσω. Είναι πολύ παλιό. Μπα όχι δεν χρειάζεται να το επισκευάσω. Ναι έχω έρθει με το μεσίτη να μου πει τιμή. Το ξέρω ότι ποτέ δεν πουλήθηκε. Αλλά ο μπαμπάς πλέον έχει πεθάνει. Τι ; όχι καλέ μάμα. Το ξέρω ότι δεν το ήθελαν. Μαμά τέλος δεν μου αλλάζεις γνώμη.

- Αμ δε. Αν το πουλήσεις έμενα να μην με λένε Αχιλλέα. Δεν θα μου χαλάσει εμένα την ηρεμία μου ένας άνθρωπος. Όχι .

Ο Μεσίτης είπε στην Ελίνα ότι όλα ήταν έτοιμα. Όμως ότι το σπίτι δεν θα πουληθεί με μεγάλη τιμή. Αυτή του είπε ότι δεν την νοιάζει. Άκου δεν την νοιάζει. Αχ κι να ήξερε τι ήμουν εγώ, όταν ζούσα. Μάλιστα φυσικός. Ο καλύτερος στην εποχή μου. Τα άστρα μελετούσα , τα σώματα ,τις κινήσεις. Και την βιβλιοθήκη για αυτό την προσέχω είναι η ζωή μου. Η δουλειά μου. Εντάξει έχει και χαζομάρες βιβλία ρομαντικά και τέτοια. Αλλά τα διάβασα μετά θάνατον. Της αδερφής μου την Καλλιόπης ήταν. Που αυτές τις αηδίες διάβαζε και πάρε την κάτω. Να την κηδεύουμε στα 16 της χρόνια . Τι έγινε που δεν σε άφησε ο μπαμπάς να παντρευτεί τον ξυλοκόπο. Δεν μας ταίριαζε. Την προίκα της ήθελε. Όπως και να το κάνουμε οι αδερφές μου ήταν οι πιο πλούσιες νύφες. Η μικρή μου αδερφή, η Ελένη παντρεύτηκε έναν πολύ καλό άνθρωπο. Τον Λευτέρη. Μάλιστα γιατρός με τα όλα του. Είχαν βέβαια μια διαφορά στην ηλικία αλλά σίγα. Αυτή ήταν 20 και αυτός 45. Εντάξει για την ηλικία που παντρεύτηκε καλά ήταν. Η Ελίνα πρέπει να είναι λογικά κάτι σαν  εγγόνι της.

Όσο για έμενα δεν παντρεύτηκα ποτέ. Δεν μου άρεσαν εμένα αυτά. Μόνο τα αστέρια και η φυσική. Καμία κοπέλα δεν νοιαζόταν για αυτά. Α μάλλον ξέχασα. Η Κατερίνα. Μια φίλη της Αδερφή μου. Όμως μετά τον θάνατο της δεν ξανά ήρθε στο σπίτι μας. Τι να πει κάνεις γυναίκες .

Τι τα θυμάμαι όλα αυτά τώρα; Παρελθόν βλακείες. Καλέ ποια είναι αυτή ; 

---------------------------------------------------------------------------

Την αγάπη σας.