Aşk Savaşı

Geçmis

Oy vermeyi unutmayın
Keyifli okumalar dilerim
&&&&&&&

Rojbin hanım ne zaman uyanacaksın bize yardım edeceksin"diye bir ses duydum işte bu evin reisi yani annem -Azize hanım- bu ebi babam öldükten sonra amcam ağa olarak gecsede annem hep hanımaga olarak işini kimseye bırakmaz babamı öldüren adamları kendi eleriyle öldürdü. Ve beni bu korkusuz kadın yetiştirdi .

"Geliyorum daye(anne)" dedim banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım üstüme zümrüt rengi diz altıma gelen elbisemi giyip altına hafifi topuku beyaz ayakkabımı giydim sürme çekmeyi seviyordum ilk olarak rimel sürüp gözümün içine sürmemi sürüp hafif şeftali tonu rujumu sürdüm ve işte hazırdım. Koşarak aşağa indim

Mutfağa gidip çalışanlara yardım etmeye başladım. Birden annem mutfağa inip "ooo xanımağam aşağa inebildi ne şükür bize"dedi alayla gözlerimi devirdim birden mutfağa abim ferman giridi göz altı morarmıştı "bira tu çi ye "(abi noldu sana) dedim bana bakarak güldü "yok birşey xwişka min(kız kardeşim)dedi gülüp " tamam bende annemden azar işitmeden sofrayı kurmaya yardim ediyim "dedim gülerek Ferman abim gülüp "dengê diya min nayê bihîstin"(annemin azarı işitilmek istemez)dedi kafamı onaylar şekilde salayıp tezgahtaki tabağı alıp tam gidiyordum ki abim kolumu tutup "ne yaparsam yapıyım sakin abine küsme tamamı "dedi ağlamaklı bir sesle"tamam neden böyle konuşuyorsun"dedim merakla "y-yok birşey öylesine içimde kötü bir his var "dedi gülüp"korkma abi kötü bir şey olmayacak "dedim ve mutfaktan çıktım

Sofrayı hazırlamış amcamın gelmesini bekliyorduk aradan bir zaman geçti sofraya geldi herkesi Afiyet olsun dedikten sonra yemeğe başladık yine her zamanki olduğu gibi gülerek eğlenerek yemeğimizi yedik abim yorgun olduğunu söyleyip odaya geçti Bugünlerde abimde bir değişiklik vardı ama neydi Neyse bir ara sorarım çalışanlara yardım ederek sofrayı kaldırdım Bulaşıkları yıkadım odama geçerek yatağıma uzandım

Yok kötü bir his vardı onu da açıklayamayarak gözlerimi Derin uykuya kapattım.
____________________
Sabah aşağıdan gelen gürültüyle uyandım koşarak aşağı indim Annem oturmuş ağlıyordu ağıtlar yapıyordu yengem ise başında oturmuş onu ağlayarak susturmaya çalışıyordu Konağın hepsi susmuş ağlıyordu annemin yanına giderek "Anne ne oldu neden ağlıyorsun "dedim annem bana ağlayarak baktı" kızım abin zalimoğlu Biricik kızını kaçırmış "dedi "Hayır anne dedim Abim böyle bir şey yapamaz "diyerek devam ettim ağlamaya başladım Konağın kapısından genç bir adam belirdi ve bana bakıyordu.

O bebek mavi gözleri ile kalbimde kelebekler açıyordu 17 yaşındayken âşık olmuştum dahada büyümesini istemiştim şimdi 20 yaşındaydı yerde oturmuş göz yaşı akıyordu canım acımıştı ağlamasına kıyamadığım kadın abisi yüzünden göz yaşı döküyordu hayalerimden çıkartan ses babamın beni çağırmasıydı kafamı  salayıp babamı takip ettim  bütün ağalar burdaydı "bilirsiniz Ağalar şahmaranlar zaimoğluların kızını kaçırmıştı " dedi bağırarak babam ve bütün aşiret konuşmaya başaldı .

Herkes dısarda bir karar alınıcak bu karar ya benim ya da abimin hayatını kararacaktır hemen mutfaktan olayları izlemek için kafamı uzatım anda dünyamı başıma yıkacak kararı duydum bu oydu mardinin em güçlü ağası herkes tarafından acımasız ve katar bilinir " Berdel olacak bu evin en küçük kızı olan Rojbin Şahmaran benimle evlenecek "dedi Rojbin ise duyduklarıyla göz yaşı dökmeye bırakıp ağaların yanına geçti kimse onu fak edemediği bir tek Adar ağa fark etti ve gözlerine bakarak "düğün hazırlıklarına başlayın"dedi Rojbin kafasını dik tutup bağırarak "eğer ki ben bu konaktan gelinlikle çıkarsam kendimi vururum  ve suc Zaimoğluların üstüne düşer ancak bu konaktan beyaz elbise giyip çıkarım seçin kan davasımi istersiniz yoksa beyaz elbiseyle çıkmamı"dedim Adar ağa derin nefes alıp "peki senin gibi olsun iki gün sonra sade nikahla evleniriz "dedi memun olmuş bir şekilde kafasını saladı .

Adar ağa memnunmuş şekilde kafasını salayan kıza bir daha âşık oldu işte bu kız inatçı haline âşık olan taraflarından biriydi

______________
Iki gün çabuk geçmişti zaimoğlu konağına çünkü ilk gelin geliyordu . Şahmaran konağında ise hüzün vardı şahmaranlarin biricik ve tek kızı istemediği adama gelin oluyordu .

Bugün Rojbin ve Adar evleniyordu biri mutluyken biri üzgündü kader onlar için ne örücek bilmiyorlardı Rojbin kötü biticeğini düşünürken, Adar ağa mutlu biticegini düşünüyordu ama gelecek onlara karışık bir hayat kurmuştu...

Nikah masasında oturan Rojbin Şahmaran birazdan Zaimoğlu olucaktı Nikah memuru soruyu ilk başta Adada sordu "adınız soyadınız"dedi Adar yüksek sesle"Adar zaimoğlu "dedi nikah memuru geline dönerek "sizin adınız soyadınız "dedi Rojbin yüz şeklini bozmadan " Rojbin Şahmaran "dedi nikah memuru adara dönerek "siz Adar Zaimoğlu Rojda şahmaran hastalıkta sağlıkta ölüm sizi ayırana kadar eş olarak kabul ediyormusunuz?"dedi Adar "evet " dedi  nikâh memuru Rojbine dönerek "siz Rojbin Şahmaran Adar Zaimoğlunu hastalıkta sağlıkta ölüm sizi ayılana kadar eş olarak kabul ediyormusunuz?"dedi Rojda boş boş önüne bakıyordu kafasını kaldırıp "evet"dedi işte o an Adar için güler açmıştı.

İki yıl sonra ...

&&&&

Yeni kurgum nasıl ben beğendim hem eğlence hemde hüzün olan bir kitap okumanızı tavsiye ederim

Kısa bir kurgu oldu ama ben beğendim geçmiş bu kadardı iki yıl geçti zaten olay iki yıl sonra başlıyor