မိထွေးချောချောလေး

ဒေါ်ကေသွယ် လဲ အလွန်အမင်း ကာမဆန္ဒတွေ ပြင်းပြပြီး ထကြွသောင်းကျန်းနေခဲ့ရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ သိဒ္ဓိ လို တာဝန်ယူ ပေးမဲ့  အား   ကောင်းမောင်းသန် လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သူ နဲ့ တွေ့သောအခါ အားရပါးရ ကုန်းလေပြီ ..။ သိဒ္ဓိ မှာလဲ အင်မတန်မှ တပ်မက်စရာ ကောင်းနေတဲ့ မိန်း  မလှတယောက် နဲ့ အိမ်တမိုးအောက်ထဲ နီးနီးစပ်စပ် နေနေရလို့ နိုးကြားဖေါက်ပြန်နေသော သူ့ကာမစိတ်တွေ  ကို ဒေါ်ကေသွယ် နဲ့ ငြှိမ်းသပ်ပစ်  သည် ..။ သူထင်တာက ချိုချိုအောင်ဆွေ နဲ့ ဒေါ်ကေသွယ် တို့ နဲ့ အားရအောင် ဖြုတ်လိုက်ရင် အ ဖေ့မိန်းမ မိထွေးချောချောလေး ကို ဖေါက်ပြန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်တာ့ဘူး ..လို့ ..။

သိဒ္ဓိ လဲ သူ့အဖေ ရဲ့ အိမ်ရောင်းဝယ်ရေး လုပ်ငန်းတွေ ကို တဖြေးဖြေး နဲ့ ကျွမ်းကျင်လာ သည် ..။ သင်တန်းတွေ လဲ သူ့အဖေက   တက်ခိုင်း သည် ..။ ချိုချိုအောင်ဆွေ ..မာယာထွန်းနောင်..သရီဆာတို့နဲ့ အတူတူ လုပ်ကိုင်ရ သည် ..။ မိန်းမတွေ နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်နေ  ရ  လုပ်ရ လို့ သူတို့ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန် မိတာက အကြိမ်ကြိမ်ဘဲ..။   ချိုချိုအောင်ဆွေ နဲ့ကတော့ လုပ်နေကျ ဖြစ် လို့ ကြုံရင် ကြုံသလို သူလိုချင်ရင်လဲ ကိုယ်ပေး..ကိုယ်လိုချင်လဲ သူပေး .. ဖြုတ်ဖြစ် လုပ်  ဖြစ်ကြ သည် ..။ အခုနောက်ပိုင်း သိဒ္ဓိ  အလုပ် ကျွမ်းကျင်လာပြီး နောက်ပိုင်း သူ့ကို သင်ပြပေးဖို့ မလိုတော့တာကြောင့် အိမ်ဝယ်လိုသူတွေကို  အိမ်လိုက်ပြတဲ့အခါ..နှစ် ယောက်အတူတူ သွားဖို့ မလိုအပ်တော့ ..။

ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ သူ အိမ်တလုံး လိုက်ပြနေတုံး ..မာယာထွန်းနောင် သူ့ကို ဖုန်းခေါ် သည် ..။ သူ လက်ရှိပြနေတာ ပြီးသွားရင် ခဏ လာ နိုင်မလား…တဲ့ ..။ အကူအညီ လိုနေလို့ တဲ့ ..။ သူလဲ မာယာထွန်းနောင် ရောက်နေတဲ့ လိပ်စာ ကို မေးပြီး လာခဲ့မယ် လို့ ပြောလိုက်  သည် ။  သူပြတဲ့ ကိစ္စ လဲ ပြီးသွားတာမို့ ဂျီပီအက်စ် နဲ့ မာယာထွန်းနောင် ရောက်နေတဲ့ နေရာ ကို သူ သွားလိုက် သည် ..။    မာယာ ထွန်းနောင် ရှိနေတဲ့ အိမ်ကြီး မှာ မာယာထွန်းနောင် ရဲ့ ကားလေးတစီးဘဲ ရပ်ထားတာ တွေ့ သည် ..။ အိမ်ဝယ်သူ ရဲ့    ကား မတွေ့..။  တခါတလေ အိမ်ဝယ်သူ က လိုက်ပြသူ အိမ်ပွဲစား ရဲ့ကားနဲ့ဘဲ လိုက်လေ့ရှိတတ် သည် ..။အိမ်တံခါးမကြီး က စေ့ရုံတင် စေ့ထား    သည် ..။ သူအထဲရောက်တော့ မာယာထွန်းနောင် သူဝင်လာတဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက်ဘက် ကို လျောက်လာတာ တွေ့ရ သည် ..။

“ အိမ်ကြည့်ချင်တဲ့ လူတွေကော..ပြန်သွားပြီး.ဒီမှာ မမာယာ လိုချင်တဲ့ သော့တွဲတွေ ..”  “ အိုး..ကျေးဇူးကမ္ဘာဘဲ..အိမ်ကြည့်ချင်တဲ့  လူတွေ ပြန်သွားပြီ..သူတို့က အိမ်အနောက်ဘက်မှာ သစ်ပင်အမြင့်ကြီးတွေ ရှိတာ မကြိုက်ကြဘူး..  ထပ်ရှာအုံးမယ် ..တဲ့ ..”   မာယာထွန်းနောင် သည် အသားပျော့ ကိုယ်လုံး နဲ့ ကပ်နေတဲ့ စကပ် နဲ့ ဘလောက်စ် ကို ဝတ်ထား သည် ..။ ကိုယ်လုံးအလှ က   သိသိသာသာ ပေါ်လွင်နေ သည် ..။ “ မမာယာ ဘာလိုသေးလဲ …” သူ မကြည့်မိအောင် မျက်စိလွှဲပြီး မေး သည် ..။ “ ဘာလဲ..ကိုသိ တ် က ပြန်တော့ မလို့လား …”   “ ကျနော်လဲ မနက်ထဲက တခုပြီးတခု လုပ်နေတာ ခုထိ အစားမစားရသေးလို့ ..”  “ မာယာ လဲ ဒီလို ပါဘဲ ..ဘာမှ မစားရသေးဘူး ..ကိုသိတ် နဲ့ အတူတူသွားစားမယ်လေ ..ဘာစားချင်လဲ ..”  “ ရတယ်..နေပါစေ ..ကျနော် က ဖြစ် သလိုဘဲ ..လွယ်တာ စားလိုက်မှာပါ ..”  “ မာယာကရော ခက်တာ စားမှာမို့လား ..လာပါ..အတူတူ သွားစားရအောင် …”

“ နေပါစေ ..ကျနော် သွားလိုက်အုံးမယ် ..ရုံးမှာ ပြန်တွေ့မယ် လေ ..”  သိဒ္ဓိ အိမ်ထဲက ပြန်ထွက်ဖို့ လုပ် သည် ..။  မဖြစ်ဘူး ..။ ပြေးမှ  ..။ မာယာ စက်ကွင်း က ပြေးမှ ..။ မာယာထွန်းနောင် ရဲ့ အလှက သူ့ကို ဖမ်းစား နေ သည် ..။ တခြားဆော် ဆို လင်ရှိမိန်းမ လဲ  သူက ဂရုမစိုက် ..။ ငရဲတွေ ဘာတွေ လဲ မယုံဘူး …။ အခုဟာက ကိုယ့်အဖေ ရဲ့ မိန်းမ ..မိထွေး ..။ လုံး၀ မဖြစ်သင့်ဘူးလေ ..။   “  ကိုသိတ် …”   သူ့ကို အနောက်က လှမ်းခေါ်လိုက်တဲ့ မာယာ့အသံက နဲနဲ ကျယ်ပြီး မာသလိုဘဲ ..။  သူခြေလှမ်း တုံ့နှေးသွားရာက  အနောက်ကို လှည့်ကြည့်မိ သည် ..။  “ ကိုသိတ် ကို မာယာ မေးမယ် ..ကိုသိတ် မာယာ့ကို ဘာလို့ ရှောင်ဖယ်ဖယ် လုပ်လုပ်နေတာ လဲ …” “ မလုပပှါဘူး ..မမာယာ..”  “ မမာယာ လို့ မခေါ်နဲ့..မာယာလို့ဘဲ ခေါ်…မာယာ က ကိုသ်တ်ထက် အသက် ငယ်တယ် ..”  “ဟို..ဟို ..မာယာ က ..” “ ဘာလဲ ဖေဖေ့မိန်းမ မို့လို့ ပြောမလို့ မဟုတ်လား ..ဒီမှာကိုသိတ် ..မာယာ့ကို ဒီလောက် လဲ ကြောက်မနေ ပါနဲ့ ..ဘာလို့ ထွက်ထွက် ပြေးနေ  ရတာလဲ ..လာ..ဒီကို …”