გადამარჩინე

1

გაფრთხილება : ჩემი რჩევაა რაიმე თქვენს საყვარელ სევდიან მუსიკაათან ერთად წაიკითხოთ 🙌

შემოდგომა იყო , გრილოდა არ ციოდა , უბრალოდ სასიამოვნო ნიავი ქროდა რომელიც სასიამოვნოდ გეალერსებოდა სხეულზე , სახურავზე დავჯექი , პაჭკიდან კიდევ ერთი ღერი სიგარეტი ამოვიღე და მოვუკიდე , თვალები დავხუჭე ღრმად ჩავუშვი ფილტვებში მოსაწევის მომაკვდინებელი კვამლი , ვცდილობდი მომენტით სიამოვნება მიმეღო და არ მეფიქრა იმაზე რაც ამ კარის იქით მელოდა , კიდევ ერთი ნაპასი დავარტყი და გამეცინა საკუთარ ცხოვრებაზე , საკუთარ ფიქრებზე , რომელშიც ჯერ კიდევ მჯეროდა რომ ეს სიზმარი იყო , მაგრამ განა არსებობს სიზმარი რომელიც შიგნიდან ასე გატკენს? ასე გაგანადგურებს? გამეცინა ,ტუჩის კუთხეში სასოწარკვეთილების ღიმილმა გადამირბინა და მტვრიან ბეტონზე გავწექი, ბნელოდა დაახლოვებით შუაღამე იქნებოდა ,ვარსკვლავებს ვუყურებდი და ვფიქრობდი თან ყველაფერზე თან არაფერზე ჩემს თავში აზრების დალაგება მიჭირდა , ყველაფერი  ერთმანეთში იხლართებოდა  და ეს უარესად მხდიდა არვიცი თითქოს წყვდიადი მიპყრობდა მეკი გადასარჩენად დახმარების ხელი მჭირდებიდა მაგრამ არსად იყო , ვეძებდი ... მაგრამ არსად იყო , თითქოს განწირული ვიყავი ამისთვის , თითქოს ესიყო ჩემი ბედი , კიდევ გამეციმნა , ხმამაღლა გულწრფელად გამეცინა , ხელში ჩამწვარი ღერი გადავაგდე და პაჭკიდან ისევ ახალი ამოვიღე , მოვუკიდე და წამოდგომა ვცადე , მაგრამ ამაოდ თავბრუ დამეხვა და დავეცი, თავი ჩემ სილურჯეებმა  შემახსენეს , ისევ გამეღიმა , თვალები დავხუჭე და ბოლოს როდესაც თვალებმაც მიღალატეს ... მიუხედავად იმისა რომ
ასე ძლიერ ცდილობდნენ თავის შეკავებას მაინც წამომივიდა ცრემლები , სიმწრის ცრემლები , ყელში უსამართლობის შეგრძნება არარსებული ხელებით მიჭერდა და მგუდავდა , მჭამდა შიგნიდან ის შეგრძნება რომ
ამას არ ვიმსახურებდი , ვერვხვდები რატომ ? ვწევარ და ვცდილობ ვიპოვო იმ კითხვებზე პასუხები რომლებიც ამ დროის მაძილზე გამიჩნდა , მახსენდება ძველი დრო და კიდევ ერთხელ მეღიმება , მეღიმება ძველი ჩემი თავის წარმოდგენისას , ოდესღაც მეც პატარა გოგინა ვიყავი , ოდესღაც საოცრად გულუბრყვილო ვიყავი , ოდესღაც ვიყავი გოგონა ვარდისფერი სათვალით , გოგონა რომელიც ცხოვრებას ნათელ ფერებში ხედავდა , გოგონა რომელსაც ეგონა რომ
ცუდი ადამიანები არ არსებობენ , ეხლა? ეხლა ყველაფერი  შავთეთრი გახდა , გაუფერულდა , აზრი დაკარგა , ეხლა უბრალოდ არ ვიცი ვინ ვარ ? რას წარმოვადგენ ... თითქოს ემოციები დავკარგე თითქოს ვეღარაფერს ვგრძნობ ... ისევ დავარტყი  ნაპასი მაგრამ ჩემი ტუჩები ღიმილს ვერ ტოვებდა ისევ დავხუჭე თვალები და ვეცადე სიმშვიდე ბოლომდე შემეგრძნო ...