°~VOLEYBOLCU~°

1 🏐

İyi okumalar...

________________________________________

"Zeynep,kalk artık antrenmana geç kalıcaz"

Sabah sabah kim bu ya!?

"Lan,Kalksana!" Off niye kalkıyorum ki!
"Sal beni gökçe" dedim başımı yastığa gömerek. "İyi,sen bilirsin biz çıkıyoruz."dediği an yataktan fırladım
"Tamam tamam,kalktım" diyerek doğruldum
"Aferin,akıllı ol." Buna da bişey demeye gelmiyo.
"Gökçe çık odamdan,alırım ayağımın altına."dedim sinirle.
"Sakin ol şampiyon, gidiyorum."git,çokta umrumdaydı.
"Çık artık." Derken odadan çıktı. Gökçe'yi seviyorum,ama beni sinir ediyor.
Söylene söylene yataktan kalktım.banyaya girip günlük işlerimi hallettim.yine söylene söylene üstümü giyindim.siyah bir sweatshirt,altıma da siyah bir eşofman altı giydim.çantama da formamı,dizliğimi,şortumu ve suluğumu  koydum.

Niye derseniz,ben türkiye milli voleybol takımındayım. Takım kaptanı olarak. Bu benim çocukluk tutkum.

Çantamı takıp merdivenlerden koşarak aşağı indim.

"Günaydın"dedim sakince.
"Günaydın,sayın halkım!"diyerek merdivenlerden inen Defne'ye gözlerimi devirdim.herzamanki hâli işte.

"Bir günde şaşırt bizi defne." Dedi nisa.
"Hadi kızlar,çıkalım artık."diyerek kolidora yöneldi Elif.
"Aynen,hadi."
Hep beraber evden çıktık.arabamıza doğru giderken bir anda arkamdan bir bağırma sesi geldi.
"Ahhh dizim!" Diyerek inleyen sude'ye doğru döndüm.
"Bende Sude niye bugün düşmedi diyordum."diyerek sırıtan defne'ye baktım.bütün takım gülmeye başladı.
"Ya gülmesenize,niye gülüyorsunuz! Zeynep, defne'ye bişey söyle!" Dedi Sude.
Defne'ye doğdu dönerek;
"Bişey." Dedim.elimle defne'ye çak işareti yaptım. defne'de gülerek elime çaktı.
"Off! Hadi çok geç kaldık." Diyen gökçe'ye kafamı salladım.beraber arabaya bindik. Yolculuk sessiz geçti.sonunda spor salonuna geldiğimizde birlikte giyinme odasına girdik. Kabinlerden birine girdim üzerimi değiştirdikten sonra çıkıp kızlara seslendim.
"Kızlar! Hadi sahaya."
Herkesi yerlerine yerleştirdim ve maça başladık.

Nerdeyse 15 dakika olmuştu. Ama bizim takım 10-2 öndeydi.defne;
"Ama haksızlık! Sizin takımda Zeynep var." Diyerek bağırdı.
"Boş konuşmada topa bak." Dedim.
Homurdanarak sustu.

Bu sırada arkadan bir erkek sesi duydum.
"Kızlar! Sahadan çıkın lütfen.maç yapıcaz!"

Bu çocuk kendini ne sanıyor!?

"Pardon?" Dedim sorar gibi.
"Duydunuz,şimdi çıkın sahadan. Sizin gibi eziklerle işimiz yok.biz basketbol milli takımındayız ve antrenman yapmamız gerekiyo." Dedi çocuk.sinsice gülümsedim.
"Peki sen, bizim kim olduğumuzu biliyor musun?" Dedim alay eder gibi. Oda alayla cevap verdi.
"Yoo, kimmişsiniz?"elimi uzattım.
"Zeynep aktan,voleybol milli takımından. takım kaptanıyım."deyince sırıtan yüzü bir an dondu. Gülmemek için zor duruyorum!
"Tamam, yeter bu kadar. Çocukça davranmayı kesin." Dedi nisa bana doğru. Sonrada erkeklere döndü.

"Sizde geçin bekleyin.bizim maçımız bitince girersiniz. İtirazı olan varsa,"eliyle kapıyı gösterdi.
"Kapı orda." Dedi ve sahaya doğru yürüdü.kızlara kaş göz yaparak peşinden gittim ve maça devam ettik...

                        Asil Kaya'dan

___________________________________________zeynep'in arkasından öylece bakakaldım.

Siz ilk bakışta aşka inanır mısınız?ben inanmam,daha doğrusu inanmazdım. artık inanıyorum.

Kız bende öyle bir etki bıraktı ki, uykunun dürtmesiyle kendime geldim
"Noldu lan! İlk defa birine karşı zort oldun." Diyerek kahkaha attı.sinirle ona döndüm.
"O çeneni kırmamı istemiyorsan kendin kapatırsın!" Diyerek tribünlere doğru yürüdüm. Arkamdan geleceklerini bildiğim için dönüp bakmadım.tribünlere gelince rastgele bir yere oturdum ve kızların maçını izlemeye başladım.daha doğrusu, Zeynep'i izlemeye başladım.hareketleri,çevikliği,oynayışı...
Herşeyiyle beni etkiliyor,bunu nasıl başarıyor ?...

                   Zeynep Aktan'dan...

___________________________________________

Sonunda maç bitince kendimi yere attım çok yorulmuşum ya. 25-8 yenmiştik.defne'nin söylenmelerini duyabiliyorum.
"Ya hileciler! Zeynep sizin takımınızda olursa tabiki kazanırsınız!" Diyordu. Bende bir yandan derin derin nefes alıp, bir yandan defne'ye gülüyordum.elif yanıma gelip elini uzattı.
"Hadi kalk. Şimdi sahaya şu çocuklar gelicek, kavga etmek istemeyiz." Kafamı salladım. Elinden destek alarak ayağa kalktım sahadan çıkıp soyunma odasına girdik.üzerimi değiştirdikten sonra kızlara seslendim.

"Kızlar! Ben arabaya geçiyorum, siz gelirsiniz." Dedim va çantamı omzuna taktım.
"Tamamdır kaptan!" Diyen sesin sahibini tahmin etmek zor değil herhalde. Arabaya doğru giderken ismimi duydum. Kafamı çevirince o çocuğu gördüm
"Zeynep!" Diyerek bana doğru geliyordu.
Yanıma gelince biraz soluklandı.
"Zeynep, söylediklerim için özür dilerim. Size ezik demiştim" dedi.

Afferin,akıllı çocuk

"Sorun değil,adın neydi?" Diye sordum. Ben adımı söylemiştim ama o söylememişti.
"Asil" dedi kısaca.
"Memnun oldum asil." Dedim. Barış kurmaya çalışıyorum burda!gülerek cevap verdi.
"Bende memnun oldum Zeynep,sonra görüşürüz." Diyerek ben daha bişey diyemeden uzaklaştı. Gülüşünde takılı kaldım.

Allah'ım bana ne oluyo!?

Kafamı sallayarak düşüncelerden sıyrılıp arabaya bindim. Kızlarda beni bekletmeden gelmişti.defne Gine sude'ye sataşıyordu.

"Kızım, sen düşmeden yaşayamıyor musun?" Diyerek kahkaha attı. Belliki benim yanıma gelmeden önce düşmüştü bende gülümsedim ve kafamı cama koyup yolu izlemeye başladım. Bugün çok yorucu geçmişti.gözümden yorgunluk akıyordu resmen!

Neyseki eve gelmiştik. Hemen arabadan inip koşar adım eve doğru gidip kapıyı açtım.defne

"Mübarek, sanki treni kaçırdı." Diyerek söyleniyordu. Ona cevap verecek halim dahi yoktu. Kapıyı açtığım gibi odama doğru koştum. Odama girip, odamdaki banyoya girdim. duşumu aldıktan sonra saçlarımı bile kurutmadan üzerimi değiştirip kendimi yatağa attım.düşünmeye başladım, asil'in gülüşü hala aklımdaydı. Sahi, neden bu kadar etkilemişti ki beni? Bunları düşünürken uykuya daldım.

                                  °°°
Selaaam!

Bu benim ilk kitabım umarım hoşunuza gitmiştir ilk bölüm.

Çokta konuşulacak bişey yok aslında çünkü daha yeni başladım kitaba shvshdhsgdh

Sizleri çok çok çok seviyorum

Kendinize çok iyi bakın,yeni bölümde görüşmek üzere...