JF CHAPTER 1

3K 21 3
                                    

⚠ TRIGGER WARNING: Sexually Explicit Content. Some materials may not be suitable for persons under 17.⚠
"Na miss kanang burat ko Sam. Bat kasi dika na nagbabakasyon sa Amin. Miss kona ang makipot mong butas at Bibig. Ughhhhh!! Tanginang tambok to!"
Ang bulong nito habang kumakadyot kadyot sa aking pwet. Halos taon narin ng huli kong dalaw sa kanila at taon narin ng huli akong madiligan ni Tiyo. Tandang tanda kopa na pumapasok siya sa kwarto ko kapag gabi at saka ako binabarurot ng kantot. Napangisi ako nang maalala ko kung paano ako barurutin ng aking barakong tiyo.
"Chupain mo ako Sam, iparanas mo ulit sa akin ang istilo mo sa pagchupa na hindi magawa gawa ng tiyahin mo."
• • •
Pinakiusapan ako ng tiyahin ko na mamasukan muna at Palitan siya bilang katulong habang wala pa akong trabaho na naaangkop sa kursong tinapos ko. Hindi ko alam na ang Jumbo Family na ito ay totoong Jumbo. Jumbo sa Laki. Jumbo sa Taba. Jumbo sa sarap! Jumbo Hotdogs!
SAM'S P.O.V.
Sabi nila, kaming mga bakla ay pang option lang. Kami yung mga taong last choice kumbaga, kung wala ng mapag pipilian ay kami na ang pupuntahan. A lot of people believe that we'll never become first in everything. Pero kung nakikita nilang nasa itaas na kami, sasabihin nila na ginamit namin ang mga katawan namin para maging matagumpay. Ganyan ang tingin ng karamihan sa mga bakla. Pero hindi ba totoo? Hindi. And i can prove that

to everyone. But how can i do that kung talaga namang sa pag angat ko ay makaka salamuha ko ang mga gwapo at machong lalaki? Their hotnesses can't be resisted. Let's see.
"Sam sige na, habang wala kapang nahahanap na trabaho baka pwedeng ikaw muna dito, sayang naman yung sahod kung tatanggihan mo. Kailangan ko kasing umuwi sa probinsiya natin sa Cagayan para ipagamot ang Pinsan mo. Alam mo naman na sakitin ang bata nayon saka ngayon lang ako nakapag ipon kaya naman habang maaga pa ay ipapagamot kona ang Pinsan mo."
Ang mahabang litanya ni Tiyang habang kausap ko siya sa Cellphone. Nasa kasagsagan ako ngayon ng paghahanap ng trabaho sa katirik tirikan ng Araw. Nagmamakaawa siya na palitan ko muna siya sa pinapasukan nitong trabaho. Bilang isang katulong. Wala namang masama sa pagiging katulong, mukhang okay na rin ang kaniyang offer kasi wala pa talagang tumatanggap sa akin bilang isang nurse. Halos masuyod kona lahat ng hospital dito sa syudad mapa public or private man ay wala parin.
"O siya sige sige tiyang. Mabuti na at may income ako habang naghihintay ng Tawag sa mga pinasahan ko ng Resumè."
Ang siyang sagot ko sa hinihiling na pabor ni Tiya. Nasa manila siya. Nasa Cagayan Valley ako at naghahanap ng trabaho bilang isang Nurse dito sa Lungsod. Buti na lamang at hindi pa ako nakakapaghakot ng mga gamit ko sa pagbabalak na umuwi sa Amin. Mabuti na at iyon na lamang ang gagamitin ko papuntang Manila. Napabuntong hininga ako habang sapong sapo ang noo kong tumatagaktak ang pawis. Nakakapagod mag hanap ng trabaho kahit nakapag tapos kana, akala ko kapag nakapagtapos kana ng pag-aaral ay petiks na ang pag kuha ng trabaho. Akala kolang pala. Kahit anong sampal ko ng pagiging Cumlaude ko ay wala parin. Nasubukan konang magdamit ng mga mamahalin pero hanggang ngayon ay wala parin akong natatanggap na tawag mula sa mga pinasahan ko ng resume. Hindi naman problema sa buhay namin ang pera dahil kahit papano ay mayroon kaming

sakahan na pinagkukunan ng pang araw araw nila itay. Pero gusto ko parin talagang makapag abot na sa kanila. Anopa't graduate na ako.
"Salamat Sam. Hayaan mo at isasabay ka ng Tiyo mo papunta rito dahil susunduin niya ako. Siya ring uwi agad namin kapag nakarating na kayo rito."
Ang siyang sinabi ni Tiya bago nagpaalam na ibababa na ang Telepono. Pumara ako ng Trycicle pahatid sa apartment na tinutuluyan ko at halos maligo ako sa sarili kong pawis dahil sa sobrang init ng panahon. Summer na kasi. Samahan pa na ang hangin na humahampas pasalubong sa trycicle ay kulob, mabaho at mainit.
Jusko naman oh! Sana burat nalang ang isampal niyo!
Ang naiiling na bulong ko sa sirili ko.
"Kuya para. Dito napo ako. Eto po ang bayad."
Ang saad ko kay kuyang driver sabay abot ng dose pesos bilang pamasahe.
"Naku iha kulang to. 20 Dapat."
Ang sabi nito na ikinanoot ng noo ko. Sa Apat na taon kong namamalagi rito eh 12 lang ang pamasahe ko. Tangina paanong naging bente? Hindi ako na inform!
"Kuya wag mokong kikilan. 12 lang ang pamasahe."
Ang pamimilit ko sa kaniya.
"Bente po."
Ang balik nitong saad na ikinainit ng ulo ko.
"Bente mo bayag mo! Alis na kung ayaw mong hambalusin ko ng benteng bato yang mukha mo."
Ang saad ko rito. Jusko ang init init sumasabay pa kasi tong drayber na ito! Uso na kasi ngayon yang mga ganyang driver eh. Sinosobrahan ang sinisingil.
"Eh bente naman kasi talaga ah!"
Ang naiinis na saad nito. Ah ganon?
"Whitey! Come here! Bite him!"

JUMBO FAMILYजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें