Przez całe życie marzyłam odciągnąć się od wszystkich problemów.
Lecz, gdy jeden problem mijał pojawiał się drugi.
Jak szłam do liceum myślałam, że już tak nie będzie, że wszystko się ułoży było tak dopóki nie poznałam go przyjstonego wysokiego bruneneta o oczach ciemnych jak noc. Nienawidziła go policja i wszyscy w mieście którzy żyli zgodnie z prawem. I chodź na zewnątrz wydawał się aroganckim myślącym tylko o sobie chłopakiem bez uczuć wcale tak nie było był miłym uroczym i kochanym chłopakiem, który mnie uratował chociaż napocztaku nie zdawałam sobie z tego sprawy to on sprawił ze znów zaczęłam być szczęśliwa ze znów czułam, że żyłam. Był moim nowym narkotykiem, bez którego nie mogłam normalnie funkcjonować.
~~
Kochani odrazu was przepraszam za błędy.
Mam nadzieje ze prolog wam sie spodobal.
Milego Czytania!
