ANSH
ISANG MAGANDANGGABIat kasama ko ang aking mga magulang sa rooftop ng aming bahay.Nagkaroon kami ng picnic doon at naglatag din kami ng isang malakingbanig para may mahigaan kaming tatlo.
"Mom, Dad? Thankyou for everything. I love you!" malambing kong sabi sa kanilangdalawa.
I don't know why butI have this feeling that I should say or express how grateful I am tohave them as my parents. Mom and Dad looked at each other bago nilaako sabay na niyakap. It really feels so good to have them by myside.
Habang niyayakap kosila ay bigla akong nakakita ng isang liwanag mula sa kalangitan."Mommy! Daddy! May shooting star po!"
"Sweety, closeyour eyes and make a wish," Dad said before closing his eyes.
Ilang minuto rinkaming nagtagal sa ganoong posisyon and it just feels so good na silaang mga kasama ko ng mga oras na iyon.
I looked at themstraight into their eyes. "Mom? Dad? Ano pong ini-wish niyo po sashooting star?" I asked them out of curiosity.
Mom looked at mewith a sweet, sparkling smile. "Ang wish ko lang ay lumaki ang babyko na matalino, maganda at malakas," natatawang tugon ni Mommy.
Biglang inakbayan niDaddy ang Mommy ko. "Ang wish ko naman, Baby. Sana, in the future,if you will fall in love ay dapat sa lalaking mamahalin atpoprotektahan ka nang buong buhay niya," ani Dad.
Ang sweet talaga ngparents ko. Kaya sobrang blessed ako na sila ang mga naging parentsko dahil alam ko na super love na love nila ako.
"How about you,Ansh? Ano naman ang naging wish mo?" Mom asked.
I raised my threefingers as a sign that I wished three special wishes.
"Ooh! Tatlongwishes, interesting," manghang sabi ni Daddy na akala mo aynag-magic ako sa harap niya. "Ano naman ang wish mo?"
Napaisip tuloy akobigla. Parang kasing sobrang imposible ng aking wish. "Ahm. . . Angwish ko po kanina ay sana ay makakilala ako ng isang tao that willalways protect me and at the same time ay 'di ako pababayaan. Justlike a guardian," nahihiya kong tugon.
They both laughed.Well, 'di na nakapagtataka dahil hindi makatotohanan ang akingwish.
Tumingala ako atnamangha sa isang pagkislap ng isang tala mula sa kalangitan na parabang kinindatan ako nito. Tumayo na sina Mom at Dad dahil papasok nasa aming bahay upang matulog na.
But, I just satthere curiously looking at the blinking star.
"Hey, Sweetie.What are waiting for? Let's go!" pag-aya ni Dad sa 'kin upangpumasok.
Agad naman akongtumayo at tumakbo papasok ng bahay.
Hmm. . . Ano kaya'yon?
***
WE WENT to churchfor a evening mass and right after the mass ay agad kaming nagtungopapunta sa restaurant ni Tito. We just walked our way to the resto.Yes, nilalakad lang namin dahil nag-e-enjoy kami in that way. Parangbond na rin namin ang ganito.
Then, napansin naminang hindi normal na pag-flicker ng mga ilaw sa poste. Lagi naman kamidumadaan dito but this is the first time na nag-flicker nang hindipangkaraniwan ang mga ilaw rito.
"M-Mommy,"nanginginig kong tawag kay Mommy.
"Shh. . . Don't bescared, Sweetie. 'Andito lang sina Mommy and Daddy," pagtahan niMommy sa 'kin.
Nagpatuloy lang kamisa paglalakad nang biglang may tatlong lalaki na naka-itim.
"Hoy! Sino kayo?"walang takot na tanong sa kanila ni Daddy.
"Importante pa baiyon kung mamatay rin naman kayo?" sabi ng lalaki na naka-bonnet atsaka naglabas ng balisong. Nakita ko rin na naglabas na ng baril angmga kasamahan niya na nagpatakot sa akin lalo.
"Mommy! Itakbo mosi Ansherina! Ngayon na!" sigaw sa amin ni Daddy.
"P-Pero, paanoka?" tanong ni Mommy na naiiyak na sa takot.
"Ako na ang bahalasa sarili ko. Ilayo mo ang bata rito," tugon ni Daddy.
On that very momentay agad namang tumakbo si Mommy habang karga-karga ako. I saw frombehind how my father tried to fight those guys until we lost himalready.
We just kept onrunning until. . .
BANG!
Isang malakas naputok ng baril ang aming narinig. At naramdaman ko ang pagbagsak ngkatawan ni Mommy.
Wait. . . Ano itonglikido na nasa aking damit?
Blood!
"Mommy!" sigawko.
Mommy looked at mewith her teary eyes. "Ansh, Mommy loves you. . . Run!"
"B-But, Mom. . ."
Gusto ko pa sanayakapin si Mommy pero nakita ko ang dalawang lalaki na papalapit saakin habang hawak ang baril na ginamit nila sa pagpatay sa aking mgamagulang.
Wala na akong nagawakundi tumakbo. Ang bilis nila. Aabutan na nila ako. I was alreadylosing hope when a boy that was about at the same age as I am pulledme. He has this blond hair and a very cold loom in his eyes.
We just kept onrunning for our lives. Hanggang sa napunta kami sa isang bakantenglote. There were no signs of them anymore. Hinabol ko ang akinghininga.
"Go home. Go toyour uncle and be safe always," malamig na sabi ng lalaki.
"P-Pero sino kaba?" tanong ko.
He just smiled atme. "My identity is not important. Let me just say that I am yourcelestial guardian."
