Behind his dark Aura [ Unedited ] ✔️

Chapter 9

“Liam, hindi nga iyan diyan."

“Where should I put it?" Natawa ako ng  tumingin siya saakin ng nagtataka habang hawak ang puting damit.

I took the white t-shirt from him. “Sabi ko diba na huwag mong ihalo ang mga puti sa de color."

He looked at me with wide eyes. “Ohh, I forgot. I'm sorry."

I laughed at him. “Hindi ka naman kasi marunong mag laba." Umiling ako habang tumatawa pa rin.

Wala akong ginagawa kaya naisipan ko na mag laba nalang. Liam insists on helping me because he doesn't have anything to do either.

At first I didn't want to agree but he was naughty so I let him. Tawang-tawa nga ako dahil pinipilit niyang gayahin ang mga ginagawa ko.

Isasalang palang sa washing ang mga damit pero binanlawan muna namin ang mga ito bago isalang. Nasanay kasi ako na ganito maglaba.

Ilang beses ng hinalo ni Liam ang puti sa mga de color. At hanggang ngayon ay hindi parin niya natatandaan na hindi nga puwedeng paghaluin ang mga iyon. I have been teaching him for a while.

“Oh, ayan na okay na papaikutin ko na ito." Sabi ko sakaniya ng matapos na kaming mag banlaw. Mga puti ang una kong lalabhan.

“What do we do next?" Tanong niya at sinilip ang loob ng washing na umiikot na.

“Wala na hihintayin nalang nating huminto iyan sa pag-ikot." I wiped my forehead because I was sweating too much.

“Pag huminto ano ng gagawin natin?" Muling tanong niya.

I took a deep breath before answering. “Babanlawan ulit natin ang mga damit tapos isasampay na."

Tumango lang siya at tumingin ulit sa washing.

“Kumain muna tayo nagugutom na ako." Aya ko sakaniya at nauna ng pumasok sa kusina. Sumunod din naman agad siya saakin.

Masyadong napasarap ang tulog namin ni Liam kagabi kaya naman alas dies na kami nagising at ngayon lang namin nasimulang maglaba.

Nagugutom na nga ako at buti nalang ay nakapagluto na ako. Hindi na kami nag almusal kanina dahil pagkatapos kong magluto ay inasikaso ko muna ang mga labahan.

“Are you tired already?"

I looked at liam because of his question. Maamo ang mukha niya at halata ang pag-aalala. Nilunok ko muna ang pagkaing laman ng bibig ko bago ako umiling at sumagot.

“Hindi pa sadyang nagutom lang talaga ako." I answered him and looked into his dark gray eyes.

Ang ganda ng mata ni Liam. Sa unang tingin ay nakakatakot itong tignan dahil literal na matalim ang kaniyang tingin.. Seryoso at sobrang lalaking-lalaki kasi talaga ang itsura niya.

Siguro ang mga taong hindi siya kilala at una palang siyang makikita ay matatakot talaga sakaniya.

He has a dark aura.

“I told you to eat breakfast before you do the laundry." He said seriously, matalim din ang tingin niya saakin.

Buti nalang at sanay na ako sa ganyang yingin niya.

Napairap naman ako dahil inaatake nanaman siya ng pagiging bossy niya.

“Hindi pa naman kasi ako gutom kanina." Sagot ko at nakipag titigan sa kaniya.

Pasalamat talaga siya at maganda ang mata niya kundi tinusok ko na iyan nitong tinidor na hawak ko.

Joke lang kapag tinusok ko ang mata niya hindi na niya makikita ang beauty ko.