Dapit Hapon (ONE SHOT)

Dapit Hapon

Dapit hapon ang isa sa paborito kong panuorin at tanawan pagkatapos ng nakakapagod na araw. Hindi na yata mawawala sa routine ko kada araw ang pagpunta sa tabing dagat at panuorin ang paglubog ng araw. Siguro ganito talaga kapag nakasanayan mo na ang isang bagay hindi mo na ito mababago pa. Nakakalungkot lang isipin na dati ang saya ko sa tuwing sasapit ang dapit hapon ngunit ngayon wala na akong maramdaman pa, sa sobrang sakit. Bakit kailangan niya akong sanayin sa isang bagay na akala kong gagawin namin sa habang buhay yun naman pala mag-isa ko na lang gagawin sa kasalukuyan.

"Galing ka na naman sa tabing dagat noh? Hanggang kailan mo ikukulong ang sarili mo sa isang bagay na matagal ng wala sayo?" sabi ng pinakamatalik kong kaibigan na kasama kong naninirahan dito sa Condo.

"Hayaan mo lang ako. Mapapagod din ako at titigil sa tamang panahon." Sagot ko at nagtungo sa kwarto ko para magbihis ngunit sinundan ako ng kaibigan ko.

"Girl, ilang beses ko ng narinig sayo yan. It's been 5 years girl pero hanggang ngayon ganyan ka pa rin. Jusko, di na alam nila Tita ang gagawin sayo para bumalik ka sa dating ikaw. Kahit ako di ko na alam kung ano pa ang sasabihin ko sayo para magising ka sa katototahanan na wala na talaga siya at hindi na babalik pa kahit magpabalik balik ka pa sa tabing dagat tuwing dapit hapon"

Hindi ko alam kung paano ko pa dedepensahan ang sarili ko mula sa kaniya kasi tama naman siya eh. Tama lahat ng sinabi niya na kahit anong gawin ko hindi na siya babalik pa. Kahit hilingin ko pa ng ilang beses na sana bumalik siya, Malabo na eh, sobrang labo na.

"Hoy Selene Rhaine Hernandez, ano forda mukmok ka na naman ngayong Valentines?" sigaw ni Erin. Ang pinaka matalik kong kaibigan. Magkakilala na kami simula pagkabata namin.

"Hoy ka din Erinna Louisse Gomez, ang corny kaya ng mga ganap ng Valentines sa school. Mas gugustuhin ko pang matulog." Sabi ko kasi tinatamad talaga ako pumasok para sa Valentines event ng school kasi for sure maya't maya na naman ako sa Jail Booth.

"Selene, hindi corny yun tsaka andaming nag aaya sayo para maging date nila sa Party mamayang gabi and for sure madami kang marereceive na flowers, chocolates at gifts." Litanya niya pa.

"I can buy it myself Erin. Tsaka ang hassle umattend ng Party mamayang gabi kasi may quizzes pa ako bukas kaya magrereview na lang ako dito."

Sa totoo lang hindi ko hilig ang mga ganitong event. Wala din sa isip ko ang mga date na yan. Mas focus ako sa acads ko. Hindi naman sa broken ako or bitter ha pero wala talaga sa isip ko ngayon.

"Paano kung sabihin kong hiniintay ka lang naman ng boy bestfriend mo slash ultimate crush mo?" Hays. Syempre ibang usapan na kapag si Ethan.

"Tigilan mo nga ako Erin, idadamay mo pa si Ethan para lang mapapayag mo akong pumunta sa school. Wag nga ako!" Kilala ko itong si Erin eh para-paraan lang to.

"Baliw, seryoso ako. Nakita ko siya kagabi nung nagdinner kami sa labas ng fam ko and he asked me if pupunta ka and I said no. Sabi niya sakin pilitin daw kita pumunta pero kung ayaw mo naman talaga sasabihin ko na lang busy ka"

"Oo na pupunta na. Tabi dyan" sabi ko at binangga ko sya ng slight nakaharang sa daan eh.

Si Ethan Villaflor ay ang boy bestfriend ko na crush ko din. Ideal guy naman kasi talaga siya. Lahat ng babae sa Campus nagkakagusto sa kanya kasi bukod sa gwapo siya sporty pa siya tsaka matalino, mabait, family oriented person, god-fearing, masipag, matulungin, friendly at matalino. Sobrang perfect niya kaya kahit sino nahuhumaling sa gaya niya at isa na ako dun pero I treasure our friendship kaya wala akong balak umamin sa kaniya maliban na lang kung magugustuhan niya din ako.