Ağlama

Acı Dolu Çığlık

✨Ada nın ağzından✨
Deli gibi çığlık attım. Herkes şok içinde yerdeki anneme bakıyordu. Yüzü gülen annemin cansın bedenine bakıyordu.

Oğuz şoku atlatır atlatmaz beni kucağına almaya çalıştı ama onu ittirdim.
"Anne kalkk,kalkk, kalksana yaaa gitme gitmeee. Bırakma beni anne bırakma beni."
Yanına uzandım saçlarını okşadım. Pınar bahçeye çıkmıştı dayanmadı. Mert polisi ararken Oğuz beni kucağına almaya çalıştı.

Annemin baş ucunda bir not vardı. Bu Kaanın yazısıydı.

"Bak kardeşini de öldürdüm annenide öldürdüm peki sıra kimde..." yazıyordu kağıtta

Sesli bir şekilde okudum sonra "bende" diye bağırdım.
Kendime vuruyordum, deli gibi davranıyordum belki de delirmiştim.
Annemi öptüm sarıldım.
"Uyan anne uyan. Kalk bana sarıl öp" . Yavaşça bedenini çevirdim belinde 12 tane silah izi vardı.

Tek tek saydım
"1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12'
" Yok o kadar olamaz demi Oğuz" dedim deli gibi ağlarken.
"Tekrar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12"
"Tekrar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12"
Böyle böyle polis ve ambulans gelene kadar defalarca saydım.

Beni ayağa kaldırmaya çalıştılar.
"Götürmeyiiin son kez bakıcam ben onaa" diye kendime vurmaya çalışırken bağırdım.

Beni balkona çıkardılar.
Annemin cesedini örttüklerini gördüm.
Yavaşça aşağı baktım.
Sonra ordan kendimi yavaşça bırakmaya çalıştım.
Ama olmadı ses duydum.
Çiçeğimin sesi
"Abla annem geldi bak bırakmadı beni."
"Evet Çiçek seni bırakmadı hadi ona sarıl" sonra annemi gördüm Çiçeğin yanında.
"Anne "
"Sakın gelme kızım intikam alman gerek, arkadaşlarını bırakma."
Kafa salladım gülümsedim tam sarılacakken onlar kayboldu
Etrafımda döndüm
"Çiçeğim, anne neredesiniz nereye gittiniz."
Sonra arkadan biri bana sarıldı kokusunu bildiğim biri.
Arkamı döndüğümde  sarılan  Mertti.

Gözlerim doldu
"Ada"dedi ağlarken
"Mert bırak beni"
" Olmaz Ada"
"Dayanacak gücüm kalmadı benim, her şeyim gitti, her şeyim. Oğuz da istemez artık beni o da bırakır beni. Peki sen ve Pınar şu an gitseniz kırılmam bile. Hakkınız böyle deli manyak bir insanla nasıl hayat devam eder ki."
"Ada"
"Sus Mert benim annem ölmüş, bugün benim tek varlığım beni bırakıp gitmiş. Çiçeğim de öldü. Peki ya babam o hepimizin katili.
Çiçeğimin hayatını, annemin gençliğini ve yaşamını, benim her şeyimin katili."
Sarılıp benimle beraber ağladı.
Hayat nasıl devam edicekti artık nasıl normale dönücektim.

Sonra Oğuz saçı başı dağılmış halde geldi, arkasından Pınar geldi sarı saçları karışmıştı birbirine.

" Güzelim"
Kahkaha attım. Tekrar, tekrar
"Efendim Oğuzumm"
" Ada iyi değilsin biliyorum hadi gidelim bu evden"sesi yalvarır gibi çıkmıştı.
" AA ne münasebet bee hadi annemin yaptığı patates kızartması yiyelim. Annemi de çağırırız o güzel sosunu tekrar yapar."dedim sevinçle kalkarken.
"Hee bu arada ben seni kutlamadım demi Mert. Hayırlı olsun brom taş gibi kızı kaptın haa"
Mert yumruklarını  sıkıyordu muhtemelen babama olan sinirliydi.

Kafamdaki düşünceleri atmak için aklıma ne geldiyse söyledim çok saçma şeyler söylüyordum.

Sonra ayağa kalktım
" Hava da annemin kokusu var"
" İlk defa pis kokuyo annem. "
" Söyleyin ben yaptırıcam banyosunu."
Saatler sonra.
Her şey yavaş yavaş bitmişti,babam yakalanmış, ben şuan Oğuzun evinde oturuyordum.

✨Cenaze günü✨

Annemi yıkadım, kefenledim. Mert ve Oğuz cenaze namazlarını kıldı. Zaten sadece onlar vardı, yüzüme kimsesizlik tekrar sert bir şekilde vuruldu. Kendi evime ısrarım sayesinde geldim.