The Game of Fate

Prologue

Pagod na binuksan ni Lorenzo ang pintuan ng kaniyang condo. Inaasahan niyang pagpasok ay maihihiga niya ang pagod na katawan, ngunit sa paghakbang paloob ay nakita niya ang prenteng nakaupo at naka-crossed legs na si Sabrina, isa sa mga ex niya.

"Bakit ka nandito?" bagot niyang tanong habang inaalis ang suot na necktie. 

Matapos ang nangyari sa kanila nito ng nagdaang gabi, inaasahan niyang hindi na sila magkikita nito. Hindi lang ito ang inuuwi niya sa kaniyang condo. Marami at iba-iba ang mga ito.

Kasal at mayroon siyang asawa ngunit ayaw niyang makisama sa babaeng ni hindi niya gustong makita.

Mabilis na naupo sa kandungan niya ang babae nang maupo siya sa mahabang sofa. "I miss you, that's all," sagot nito habang naglalaro ang mga daliri nito sa kwelyo ng lalaki. "You looked tired," bulong nito.

Tumaas ang isang sulok ng labi niya sa walang pagkaaliw na ngiti. "Not so tired to do something we will both enjoy." Itinaas niya ang kamay at inihaplos sa nakahantad  na magagandang binti ng dalaga.

"You know that I can't refuse when it comes to you, Lorenzo." Ang mga kamay ng dalaga'y nagmamadaling kumikilos paalis sa mga butones ng suot na polo ng lalaki.

Lorenzo matched it by impatiently pulling down the nylon fabric of Sabrina's pantyhose. Then he stood up and guided the woman inside his room. He removed Sabrina's tailored blouse and threw it away. While the woman was fumbling on Lorenzo's buckle.

Ang dalawa ay tuluyang nawala sa sarili. One moment their bodies were covered, the next moment they were naked. They were kissing like there was no tomorrow. Their both hands touched everywhere. Their carnal desire was beyond control.

Then he entered her wildly and the woman cried softly. Hindi sila napigil kahit pa may mga nasagi silang mga gamit. 

Their sweat mixing with each other as they drowned themselves in the river of sins. 

Sabrina was still moaning when Lorenzo stopped. "Lorenzo—"

"Sssh!" agap niya, at muling pinakinggan ang nadinig. May kumakatok. "Damn!"

Inilayo niya ang katawan sa babae na agad nagreklamo, "Don't tell me you'll leave me like this?"

"Wait lang." Walang pagmamadaling humugot si Lorenzo sa kaniyang damitan ng pantalon at isinuot.

He strode towards the door and opened it. Isang babae. Babaeng kilalang-kilala niya. Ailra...

Gusto niyang isaradong muli ang pintuan dahil ayaw niyang makita ito, ngunit higit na sakit pa doon ang gusto niyang ibigay rito.

"What are you doing here?" malamig niyang tanong.

"G-gusto ko lang kumustahin ang asawa ko."

Asawa? The sudden urge to laugh was ridiculously overwhelming. He wanted to strike the woman and shout at the top of his lungs to show his wrath. Gusto niya itong ipagtabuyan at palayasin, but then he had a better plan.

"Come in," he offered and opened the door wider.

Sa una ay nagulat ang babae ngunit malaon ay humakbang rin ito papasok. "Salamat, Lorenzo." 

Hindi sumagot ang lalaki. Dumiretso ng kusina at nagtimpla ng juice para sa bisita. 

Si Ailra ay inilibot ang paningin sa kabuuan ng condo ng asawa. Katulad pa rin ng dati. Mabango, malinis, at maayos. Kasalukuyan niyang sinisipat ang isang larawan na nakalagay sa isang frame nang marinig niya ang tinig ni Lorenzo.

"Here's your drink."

Sumilay ang matamis niyang ngiti. Mukhang tanggap na siya ng kaniyang asawa. "Maraming salamat."