SES CANAVARI (Tamamlandı)

TEKRAR YAŞAMAK

Lanet başladığında sadece 4 yaşında küçük bir çocuktum. Hergün sadece 10 dakika konuşa biliyorum yoksa ölürüm. Annem bana ''seni seviyorum'' derken öldü, canavarıda o zaman gördüm. Şimdi 18 yaşındayım ve yaşama umudum kalmadı,sence tekrardan yaşaya bilirmiyim?

Sabahın güneşi ile uyandım ve içimden dedimki '' artık tekrar yaşama zamanı Afra'' elimde yemekleri ses çıkarmadan yedim. Dolaba baktım ve neredeyse hiç bir şey kalmamış. Bugün tekrar yaşamak adına yıllar sonra dışarı çıkacam, normalde bazı insanlar kapı, kapı dolaşıyor. Ama Bugün ben çıkıyorum. Üstümü giyindim saniyeleri saydım kolumdaki saat sayesinde zamanı bana söylüyordu son 5,4,3,2,1 artık konuşa bilirimdim. '' ne zamandır dışarı çıkmıyorum umarım marketi bulurum'' umuduyla dışarı çıktım marketi hala bulamadım ve son 4 dakika kaldı ve evin yolunuda kaybettim. Yanlış sokak aralarından geçtim. Saatime baktım son 2 dakika,aşırı korkmuştum 1 dakika kala biri beni çekti. Bir kız sessiz ol diyordu,dediği yaptım ve sessiz oldum. Süre bittiğinde kalem,kağıt getirdi ve şunları yazdı. ''Ben sizdenim sana yardım edebilirim.istersen benimle burda kalabilirsin.'' Yazıyordu tamam diyerek yanıt verdim bana kocaman olan evini gösterdi tatlı birine benziyordu. Sarı saçları, mavi gözleri ve güzel bir fizik tam bir prenses gibiydi adı Azra tatlı bir adı vardı. Sonra odamı gösterip kendi odasına çekildi.

Biraz uyuyup kaltım. Sonra aşağı indim Azra bir şeyler ile uğraşıyordu ne olduğuna baktım bir plan gibi bir şey kağıt,kalem bulup bir yazı yazdım. '' ne olduğuna bakabilirmiyim.'' Diye yazdım kafasını salladı hemen kaleme geçti. '' bu canavar ne kadar insan yerse o kadar insana dönüşüm gerçekleşiyor şu anda ne halde bilmiyoruz aşağı katta bazı silah çeşitleri var,belki onlarla canavarı yok edebiliriz. Yani öyle tahmin ediyoruz '' diyordu biraz şaşırmıştım çünkü daha önce, hiç böyle bir plan duymadım. Yada böyle bir şey yapan birileri. Akşam olmuştu yemek yiyip odama geçtim. Biraz resim çizip uyudum.

...
Sabah uyandığımda saat 10.30 olmuştu bile ilk defa bu kadar uyumuştum,artık yaşama amacıma kavuşuyorum,aşağı indiğimde iki kişi daha vardı. Bunları dün burada görmemiştim. Ama sorgulamadan yanlarına geçtim çünkü bende burdayım yeni biriyim. Kalem,kağıt bulup yazmaya başladı '' günaydın Afra bunlarda seninle aynı durumda dışarıda kalıyordu bende evime aldım.'' Diye yazdı fazla güvenilir durmuyorlar. Fazla vahşi gibiler. '' adları Arda ve Asaf. Plan için beraber çalışıcaz.'' Diye yazdı tamam dedim kahvaltı için mutfağa gitti. Konuşmam için son 1 saat kalmıştı. Hemen bir şeyler yedim ve Azranın yanına geçtim,ama kimse yoktu yukarı çıktım bahçeye baktım en son aklıma aşağı geldi, yavaş,yavaş indim fazla karanlık olduğu için etrafı göremiyordum tam lambalar açıldı herkes bir anda bana bakarken çığlık atacaktım Asaf ağzımı kapattı. Kendi çabalarında sessiz ol diyordu. İçeri baktım bir sürü korkunç resim vardı hiç bilmediğim silahlar ve başka şeyler. Saatime baktım son son 30 dakika kalmıştı tamam der gibi başımı salladım gidip biraz silahları inceledim. Azra bana her şeyi anlattı yani yazdı anladım ama hala karışık geliyordu. Amaçları onu etkisiz hala getirmek bugün yapacaklarmış yani denilenler.

...
Konuşmam için son 5.4.3.2.1 ve artık konuşa bilirim '' artık konuştuğuma göre bana daha net açıklama yaparsınız herhalde?'' Dedim yani kafam fazla karıştı. Asaf açıklamaya başladı '' aslında ses çıkarıp ona bir  bakmamız lazım eğer dönüşümü görürsek ona daha iyi saldırır ve yok ederiz.'' Dedi aslında dahi iyi anlıyorum amaçları kötü değil insanları ve dünyayı kurtarmak istiyorlar. Azra devam etti '' burda bazı cesetler var dışarıda intihar edenler yaralı bulduklarımız ve bir kişi gibi ölü var onları yem olarak kullanacaz.'' Dedi fazla garipti evde ceset vardı ve onlara normal geliyordu yada ben fazla abartıyorum. '' tamam her şey okey ama cesetler biraz fazla değilmi yada bence ama ben sizleyim'' dedim onlara cesaretimi kanıtlamıştır ve onları tanıdıkça o kadar fazla korkunç geldiklerini düşünmüyorum. Fazla ön yargılıyım neyse planın üzerinden bir kere daha geçtik.

Amacımız Süre bittikten sonra dışarı sessiz bir şekilde cesetlerin birini bırakıncaz sonra ses çıkarıp canavarın gelmesini bekliycez sonra resimlerini çekip başka plana geçicez belki o zaman  yok edebiliriz. Biraz yemek yedik gerekli eşyaları aldık ceset bırakma işi bana kalmıştı en iğrenci yanıma bir sürü silah aldım ve bir de ceseti. Saniyeler kalmıştı ama bende hiç bir hücre kalmamıştı Asaf elimden tutup '' korkma sana bir şey olmasına izin vermem vermeyiz sadece sakin ol ve ses çıkarma sana güveniyorum.''Dedi içim gitti herseyi çok güzeldi saçı,sesi,gözü herseyi bunu istemiyorum ama aşık oluyordum. Kendimi toparladım ve cevap verdim '' teşekkür ederim bana güvendiğin için. '' dedim kendime toparladım artık dışarı çıkma vakti gelmişti ceseti elime ceseti aldım ve dışarı bıraktım ve elime ses çıkaracak bir şey aldım ve cesetin olduğu yere attım hemen içeri kaçtım Arda ise resmini çekti cesedi yedikten sonra ufak değişim oldu sanki küçülmüştü. Odaya geçip resimleri inceledik resimler açıklayıcı ve net çıkmıştı  onun için bazı silahlar gösterdim onlarda kabul etti izin isteyip odama geçtim. Yatağa yattım ve sessizce ağlamaya başladım keşke daha önce bende bunları deneseydim belki annem hayatta olurdu. Kapımın altından bir zarf geldi Asaf göndermişti '' içeri gelebilirmiyim'' Diye bir not yazmıştı yüzümü silip kapıyı açtım. Biraz suratıma bakıp yatağa oturdu ağladığımı fark etti. Hemen yazmaya başladı '' ne hissettiğini anlıyorum  Afra o yaptığın şey büyük cesaret istiyor sinirlerin bozulmuştur.'' Diye yazdı bende yazdım '' cesetlerden değil bende  eskiden cesaret edip sizin gibi savaşsaydım annemi kaybetmezdim hayatım böyle boka dönmezdi benim hayatım bitti Asaf ben yaşamıyorum'' dedim sadece suratıma baktı ve sarıldı sonra odadan çıktı. Bende kendimi toparladım ve aşağı indim ama kimse yoktu bende mutfağa gidip su içtim arkamdan Arda geldi selam verip şu içti bende ona selam verdim ve oturma geçtik hemen yazmaya geçti. ''Bugün yaptığın şey büyük cesaret ister Afra bence kendinle gurur duymalısın.'' Diye yazdı. '' katılıyorum ama ben annemi koruyamadım sadece korkak gibi oturdum sadece izledim. '' Diye devam ettim o sırada Afra ve Asaf geliyordu Azranın eli ayağa kaydı ve yere düştü tam o sırada ses çıkardı büyük ihtimalle canavar sesini duymustu bende konuşmaya başladım. '' hemen aşağı inelim'' Diye söyledim Arda onu kucağına alıp aşığı indik. Gerekli silahları elimize alıp canavarın gelmesini bekledik. Yukarıda geziniyorum sesini duyuyorduk hemen cesetlerden bir tanesini alıp canavarın olduğu yere attım ama kızlı iyiyim derken aşağı düştüm ve kafamı feci derecede vurup bayılmışım.

Acaba canavar bizi kendi cehenneminemi götürecek yoksa hayatta kalabilicekmiyiz.