Ağlama

Art Arda

"Ne oldu Mert bir şey diyeceksin iki saattir ağzında geveliyorsun. "dedim sinirli şekilde
"Ada baban adını sayıklıyormuş yanına gitsen"
"size ben kaç kere söylicem istemiyorum onu, gebersin, canı cehenneme"diye haykırdım. Ve devam ettim.
"Bu konu burada kapandı.. Oğuzdan haber var mı 2 aydır gelmiyor. Numarasını da değiştirmiş"
"yok sadece şehir dışında olduğunu biliyorum.

Telefon çaldı. Gizli numara aradı.
Pınar bana bakıyordu.

" Alo buyurun kimsiniz"
"Oğuz"
"Oğuz, neredesin lütfen söyle bak ben dayanamıyorum sensiz."
"Babanın yanına git Ada "
"Ne olur başka bir şey iste benden "
"Ya gidersin ya da bir daha gizli numaradan bile aramam. "
Ağlamaya başladım
"Tamam gidicem"
"Hem bugün hem haftaya"
"Olmaz"
"Sen bilirsin kapatıyorum"
"Tamam ne olur yeter ki ara beni"
Kapattı telefonu.

"Mert"
"Efendim güzel-"
"Sakın bana güzelim deme ondan başka kimse güzelim diyemez."
"Tamam özür dilerim"
"Her neyse babamın yanına gidicez hem bugün hem de haftaya. "

Oğuz un neden böyle bir şey yaptığını biliyorum gelecekte üzülmemem içindi,ama çok saçma daha çok acı çekiyorum o adamı görünce.

✨Hastane de✨
Odasına girdiğim de Mert ve Pınara çık işareti yaptım.
Babam oturur pozisyona geçti.
"Kızım"dedi gülerek.
"Kes sesini, Oğuz git dedi diye geldim. Yoksa o şeytan yüzünü görmek için gelmedim."
"Özür dilerim kız-"
"Sana kes sesini demedim mi hem ne özür dinliyon lan "
"Babaya lan denmez" dedi pişkin pişkin önceden yaptığı gibi beni suçlu psikolojisine sürükleyecekti.
"ya ben senin büyütme şeklin yüzünden kendimi öldürmeye kalktım ya seni üzdüm diye kendimi jiletledim. Ne babalığından bahsediyorsun."
Kolumu gösterdim.

" Bak koluma ne kadar iğrenç demi"
Konuşmadan bana baktı ben ise ona yemek hazırlıyordum. Annemin katiline..

"Al zıkkımlan "
Gözleri doldu
"Ağlama, sen öldürdün onları şimdi de verem oldun yakında da geberir gidersin."
" ANNEMİ ALDIN BENDEN HAYATIMI SİKTİN, SENDEN ÖYLE NEFRET EDİYORUM Kİ SANA YEMEK YAPTIM DİYE KENDİMDEN TİKSİNİYORUM, SEN BENİM HAYATIMI ÇALDIN SENİN YÜZÜNDEN HER ŞEYDEN KORKAR OLDUM, NEFES ALMAK İSTEMİYORUM, SENDE O AİLENDE BENİM HAYATIMI MAHVETTİNİZ ANLIYOR MUSUN KAAN DAĞ, O GÜN BANA BENİ ÇOK ÜZDÜN ADA DEDİN ÇOCUKKEN BANA YAPTIĞIN ŞEYİ YAPTIN MANİPÜLE ETTİN KENDİMİ ÖLDÜRMEYE ÇALIŞTIM BEN. NEDEN YA NEDEN, ANNEMİ SEVMEDİN, ÖLDÜRDÜN ONU KUŞUNA DİZDİN. KAPININ ÖNÜNDE ANNEMİN CESETİ İLE KARŞILAŞTIM BEN, YİNE İNTİHAR ETMEYE ÇALIŞTIM. SENİN GİBİ ADAMLA AYNI ORTAM DEĞİL AYNI ÜLKE DE YAŞAMAK İSTEMİYORUM, BİLİYOR MUSUN ŞURDA KENDİNİ ÖLDÜRSEN OLMAYAN SİKİMDE BİLE OLMAZSIN, ŞİMDİ İÇ O ÇORBANI.

Yemeğinden 1 kaşık dahi alamadı. Ne bekliyordu ki ona iyi davranmamı falan mı.
Elime kaşığı aldım.
"AÇ AĞZINI"dedim bağırarak.
Yemeği zorla yedirdim.
Çıkmak için kapıyı açtım.
" İnşallah tez zamanında toprağa kavuşursun"
Kapıyı sertçe örttüm.
"Mert al şu ses kayıt edici ciyazını."
"Anlamadım"
"O kadar salak değilim sesimi kayıt ettiğini biliyorum."
Hiç bir şey demeden bana baktı.

Eve geldiğim de mutfağa girip kapıyı kapattım. Bir kaç dakika sonra Pınar geldi.
"Yardım edeyim mi"
"Hayır."
"Emin misin"
" evet"
"Gidiyorum o zaman ben"
"Tamam"
"Sen iyi misin"
"EVET"

Soğanı aldım
Soydukça daha çok ağlıyor ve daha sert soyuyordum.
Yanlışıkla elimi kestim. Ufak bir çizikti.
Ama saniyeler sonra hıçkırarak ağlamaya başladım.
Soğandan veya kesikten değildi içimdeki fırtınalar kopuyordu.
Mert koşarak geldi kucağına aldı beni. Koltuğa bıraktı.
atak hastasıydım. 10 dakikadır Mert beni rahatlatmaya çalışıyordı ama olmuyordu.