Ardından gözlerim kapanmıştı.
.
.
.
.
.
Felix pov;
"Anne!"
"Felix?!"
Kapıdan iceri girmeden boynuna atladim. Benim geldiğimden haberi olmadığı için şaşırmıştı.
"Oğlum, neden haber vermedin?!?!"
"Supriz yapmak istedimm!"
Gülerek içeri geçtik. (Asla yalandan gülmedim)
"Baban şirketteydi geldiğinde çok sevinecek"
"Eminim"
Annem yanıma daha da yaklasip daha sıkı sarıldi. Baya özlemistik birbirimizi.
"Ne kadar kalacaksın bebeğim?"
Son kelimesiyle dona kaldım..
Sadece öylece kaldım. Neden bu kelimeyi Hyunjin disinda biri söylediğinde garip hissediyorum?
Gözyaşlarım gelmeye başladığında annem görmesin diye önceden kaldığım odaya gittim.
Kücük cantami yataga birakip bende oturdum.
Annem küçükken bana hep bebeğim derdi, ama hiç bu kadar degisik hissetmemistim.
O söylediğinde sanki daha güvenli gibi.
Dizlerimi kendime çekip ağlamaya başladım.
Acaba o da şu an ağlıyor mudur? Ya da bos verip keyfine mi bakiyor?
Sessizce ağlayıp hıçkırıyordum sadece. Tanrı belamı versin, öleyim de kurtulayım. İğrenç bi insanım.
"Felix? Bebeğim neden ağliyorsun?!"
Gelen sesle başımı kaldırdım.
"A-anne?"
Kapıdan içeri girip kapıyı kapattı. Ve yanıma gelip oturdu.
"Bi tanem neden ağliyorsun ne oldu? Gözlerin çok fazla şişmiş, anlat bana bebeğim"
Hiçbir şeyi düşünmeden direk sarıldım. Anlatmalı mıydım? Anlatsam Hyunjin'le
aşkımız daha imkânsız hâle gelir miydi?
"Anne H-Hyunjin..."
"Hyunjin ne?"
"Hyunjin'den ayrıldım"
"NE? NEDEN OĞLUM!?"
"Şimdi her seyi anlatacağım ama asla lafımı kesme olur mu anne?"
"Tabi bebeğim anlat sen"
"Biz Hyunjin ile tanışalı 6 ay falan ediyor, ama ben onu 6 aydır görüyormuşum, o beni neredeyse 13 yıl önce görmüs, yani abimin öldüğü zaman..."
Annem 'abi' kelimesini duyunca gözleri doluyordu, tıpkı şu an olduğu gibi.
"Yani Hyunjin babasının baskiları nedeniyle d-daha 9 yaşındayken abimi öldürmüş...."
"Ş-şaka yapıyorsun değil mi?"
"Hayır anne, keşke şaka olsaydı keşke"
"Ama neden babası Hyunjin'e Ji-ho b-bebeğimi öldürtsün ki?"
"Sanirim bunu babamla konusmamiz gerekiyor"
Hıçkırarak ağlamaya başladı. Daha fazla ağlamaması için kendimi tutmam lazımdı. Sarılıp ağlamamasını söyledim anneme. Abimin konusu açınca kendini tutamiyordu işte.
____________________________
Yaklasik 20 dakika sonra odadan çıkmıştık. Ve suan anneme yemek yapması için yardım ediyordum. Babam gelmek üzereydi.
"Anne yine döktürmüşsün ya"
"Ahahah tesekkurler oğlum"
Calan kapiyla kapıyı açmaya gittim. Önce kapı deliğinden kim olduguna baktim, babami gorunce hızla açtım.
"Baba!"
Yüzünde şaşkın bi ifade vardi. Ama bi kac saniye sonra sarılmama karsilik verip güldü.
"Oğlum hoşgeldin!"
"Hoşbuldum baba!"
Iceri gectikten sonra ikimiz koltuga oturduk. Annem de sofrayi kuruyordu.
"Neden haber vermedin ki oğlum?"
"Ya babacım süpriz yapmak istedim size"
"Iyi yaptin iyi, ne kadar kalacaksin?"
"Bilmem ki en fazla 1 2 ay falan"
"Çok güzell"
"Hadi yemege!"
Kalkıp sofraya oturduk. Annem bana yemek yerken 'babana da anlat' diye kaş göz hareketleri yapıyordu. Ama ben kararsızdım, işlerin kötüye gitmesinden korkuyorum.
"Öhö, siz ne iş? Kaş göz hareketlerinizi görüyorum ha!"
"Hayatım Lix'in sana anlatmasi gereken seyler var"
"Hm öyle mi? Anlat bakalim oğlum"
"B-baba ben.."
"Sen?"
"Ben şey"
"Ney oğlum?"
"Ben Hyunjin'den a-ayrıldım"
Çorbayı ağzından püskürtmüştü. Baya sasirmis olmali.
"Oğlum senin kafan guzel mi?! Niye ayrılıyorsun? O cok iyi biri"
"B-baba her seyi anlatacağım ama önce sana sorduklarımı cevaplar mısın?"
"Tabi"
"Şimdi s-sen 13 yıl önce sinirli bi sekilde eve gelmistin, sebebi neydi?"
"Oğlum ben o zamanlar herkes kumar oynuyor diye nasıl bir sey olduğunu merak etmistim, keske merak etmeseydim. Sonra mekana gittim yani bilmiyordum nasil oynaniliyor, karsima kumarda yenilemeyecek biriymis. Benim de oynayamadigimi gorunce bagirdi bana, bende sinirlenip tokat attim. Ve ordan uzaklastim. Bu yuzden sinirliydim oğlum ama keske merak edip de gitmeseydim keske"
"B-baba senin merak etmen normal ama o adamin ismi neydi?"
"Hwang Do-yun..."
"NE?!"
"Neden bu kadar sasirdin?"
"O adam Hyunjin'in babasi, o pislik şerefsiz.. demek bu yüzden Hyunjin'e abimi öldürtmüş!"
"NE"
"Evet baba o adam Hyunjin'in babasiydi, Hyunjin daha 9 yasindayken ona abimi öldürtmüş, zorla, baskiyla yapmis. Hyunjin'in annesi de babasi da onu sevmiyormus"
"B-bu yüzden mi ondan ayrıldın?"
"Evet baba"
Annem de sessizce agliyordu.
"Oğlum seni zorlayamam ama yaptığın çok yanlış, babası onu sevmiyormus ve o daha kucucuk yasta yapmis boyle bir şeyi"
"Yani ondan ayrılmamam mı gerekiyordu?!"
"Bence öyle olması gerekiyordu"
BILIYORDUM ISTE BILIYORDUM! hizla yukari kostum. Odaya girip hizla kapiyi kapattim ve kilitledim.
Ağlamaya başladim. Ailemin onunla olmama izin vermeyecegini sanarken onlar bana bu yaptigimin yanlis oldugunu soylediler...
Hellooooooo nasilsinizzz sag olun bende iyiyim bolum nasildiii umarim begenirsinizz
Oh tamam yeter yeter baristirmam icin nerdeyse beni sikcektiniz la tamam bi dahaki bolum barisiyolarrrrrrr
Ha bu arada hyfxnliw bu kiz varya afet afet seyler yaziyo gidin okuyun hele bi yeni fic yazmis olaayyyy mukemmeldi karim olur yanliz sakin bakmayin
Neysee cok konustum sizi opuyorum gorusuruuzzz <3 ♡♥︎💛🤍🧡💌💓💟💞💗💜💙😻😽💋💋⭐💚💫💅
أنت تقرأ
Seni istiyorum | Hyunlix Daddyking ✓
قصص الهواةEn fazla bir psikopatın kişisel asistanıyım daha ne olabilir ki?
