Seni istiyorum | Hyunlix Daddyking ✓

44

(Bölümü set fire to the rain ile okumayani sikerim)

Bende seni çok ama çok seviyorum Hyunjin
.
.
.
.
.

Ona daha sıkı sarıldım. Sanki onu bir daha gormeyecekmis gibi sarılıyordum. Bu olay bende baya etki bıraktı.

"Koltuğa oturalım mi sevgilim?"

Sorduğu soruya sadece başımı sallayarak cevap verdim. Ardından benimle beraber kalkıp koltuğa oturduk. Tekrar o kollarıni omzuna sardı bende beline.

"Bebeğim.. ben gerçekten çok özür dilerim, keşke kucukken o aptal adamı dinleyip öyle şeyler yapmasaydim. Ama korkmustum. Beni her gün ölümle tehdit ediyordu, dovmuyordu kesinlikle ama şiddetten daha beter şeyler yapıyordu"

Kesinlikle yarı da bölmeden onu dinliyordum. Sanki anlatmaya ihtiyacı vardı. Hyunjin, o çok kırılgan biri ama bunu asla belli etmiyordu. Acısını kucuklukten beri içine atmış.

Durmuştu. Neden durduğuna bakmak icin kafamı kaldırdığımda sessizce ağlıyordu.

"Hyunjin, lütfen ağlama sevgilim, bana anlatabilirsin seni dinlerim"

Dediğimde hıçkırarak aglamaya başladı. Durdurmadim, gerçekten aglamaya ihtiyaci vardı.

Ama az önceki yüz ifadesi, sanki aglamak için izin alıyor gibiydi. O pislik adam kim bilir neler yaşatmış ona.

Gitgide daha da bağırarak ağlıyordu. Onun sadece birazcık sevgiye ihtiyacı vardı.

"B-ben küçükken hep ressam olmak istiyordum. Ama hem annem hemde babam buna bile karşı cikmislardi, bende o zamanlar resim çizmenin suç olduğunu sanardim. Onlar yüzünden böyleydim, ve zaten 9 yaşında katil olan bi çocuktan ne beklersin?"

Sözünü bitirdiğinde tekrar aglamaya başladı.

"Bebeğim ben her zaman senin yanında olacağım, kesinlikle seni bırakmayacağım"

Tam 13 yıl boyunca her şeyi içinde tutmuş sanki. Yaninda kimsesi yok, ya da var ama onlara anlatmaktan korkuyor gibiydi Hyunjin.

Bi ufak çocuğa sevgi vermek ne kadar zor olabilir ki? Eğer Hyunjin'in durumunu aileme anlatırsam emin olun ki bu yaşında ona bebeği gibi davranırlar.

Ağlama sesi yavaş yavaş kesildiğinde saçını okşamaya başladım.

"Sana neden hep bağırma diyorum biliyor musun Felix?"

"Neden?"

"Çünkü ben küçükken o pislikler hep bana bağırırdı. Benim bi suçum olmasa bile sinirlerini bende çıkarıyorlardı. Bu yüzden fazla sesten nefret ediyorum"

"Seni anlıyorum Hyunjin, ve bunlari bana anlattığın icin çok mutluyum, bana guvenebilmen çok güzel bişey, bundan sonra birbirimize hep destek olacağız olur mu? Ne olursa olsun birbirimizi bırakmayacağız"

Kafasını salladiginda yaklaşıp yanağından öptüm.

Gerçekten hayatta en şanslı kişi olabilirim, böyle bi adam karşıma çıktığı için çok mutluyum. Hyunjin, tek kelimeyle mükemmel ve muhteşem bi insan.

"Hadi uyuyalım mi sevgilim?"

"Uyuyalım bebeğim"

Elinden tutarak onu koltuktan kaldırdım. Parmaklarımı parmaklarina doladim ve yukarı çıkmaya başladık.

Odaya girdiğimizde kapıyı kapattı sonra da ışığı. Ben yatağa uzandigimda o da yanıma uzandı.

Elimi tekrar beline doladim. O da uzun kollarıyla tüm omzumu sardı. Yorganı üzerimize çektik.

"İyi geceler minik Hyunjin"

"İyi geceler minik Felix.."

Hellooooo nasilsinizzz sağ olun bende iyiyimm bölüm nasıldıii umarım begenirsinizz

Finale gercekten yaklaştık bu arada soyliyim yani en son bi smut yazcam sonra bı kaç olay olcsk ve bitcek yani uzun bı hikaye oldu

Bu arada Irmak eğer bu paragrafi görüyorsan gerçekten seni kirdigim için özür dilerim, seni seviyorum

Neyse cok konustum sizi opuyorum bebeklerim görüşuruzzz 💖💗❤️‍🩹💋🫶🫰❤️🧡🤍💛💕💓❣️♥️❤️‍🔥💞💝🫵🤌