გამარჯობა დღიურო დღეს მამამ შენი თავი მაჩუქა მე კიმ ჯივუ ვარ 5 წლის ახლა მამა წასულია ტორტი უნდა მიყიდოს დედამ კი მე გამამზადა ახლა წავედი დედა მეძახის
ჯივუ's pov:
დედამ დამიძახა მეც ქვემოთ ჩავედი და დავინახე რომ დედა ტიროდა
-დე რატო ტირი?(მე)
-მა...მამამშენი აა..ა..ავარიაში მოყვა(დედა
-რ...რაა?! მმ..მამა აღღ...აღარ არის??(მე)
-არა ის გარდაიცვალა მან დაგვტოვა(დედა)
რა თქმა უნდა მეც ავტირდი ის ხომ მამაჩემია მამის გარდაცვალების შემდეგ დედა 5 წელი სახლიდან არ გადიოდა კიდევ კარგი ბიძია გვეხმარებოდა
7 years later
ჯივუ's pov:
გამარჯობა დღიურო მე კიმ ჯივუ ვარ 14 წლის ვცხოვრობ კორეაში ბუსანში დიდი ხანია არაფერი მომიყოლია შენთვის ბოლოს 5 წლის ვიყავი როდესაც გიამბე როგორ გარდაიცვალა მამაჩემი იმის შემდეგ ახალი დღიური მქონდა 5 წლის მანძილზე გავავსე იქ ერთ ბიჭზე ვწერდი რომელმაც გადამარჩინა მანქანის გატანამ
რადგან დედა სახლიდან არ გამოდიოდა მარტოს მიწევდა სკოლაში სიარული იქ მაბულინგებდნენ მამის და დედის გამო ამიტომ სულ ჩაფიქრებული ვიყავი და ისე დავდიოდი ხოდა როდესაც გზაზე გადავდიოდი მანქანა გამიტანდა რომ არა ის
ზუსტად ამ ამბიდან 3 დღეში დავკარგე ჩემი დღიური სკოლაში წაღების შემდეგ დედამ მითხრა ალბათ რვეულებთან ერთად გადააგდო ნუ კარგით თავს აღარ მოგაწყენთ ნახვამდის
ჯივუ's pov:
ქვემოთ ჩავედი ტოკბოკი და კიმჩი გავაკეთე ორი ადამიანისთვის და საჭმელად დავჯექი მალევე დედა ჩამოვიდა
-შვილო…(დედა)
-გისმენ დე(მე)
-იმედია არ გაბრაზდები ჯუნქის გარდაცვალებიდან 9 წელი გავიდა მინდა ახალი ცხოვრება დავიწყო...
სეულში გავიცანი ერთი მამაკაცი სანამ მამაშენი გარდაიცვლეობდა მაშინ მასდამი გძნობები არ მქონია მაგრამ ამ 5 წლის განმალობაში ონლაინ ველაპარაკებოდით ერთმანეთს და ამ 4 წელიწადის განმალობაში ბუსანშიც იყო ჩამოსული და ერთმანეთს შევხვდით და ჩვენს ურთიერთობას შანსი მივეცით... იმედია წინააღმდეგი არ ხარ(დედა)
