cool with you | lyneyther

giriş.

Gezgin ve Paimon her zaman olduğu gibi maceracılar loncasından aldıkları günlük görevlerini bitirmişti. Bu artık onlar için bir rutin haline gelmişti adeta. Artık gittikleri her yeni ülkenin sorunlarını çözmeye alışmışlardı.

Bugünkü görevleri birkaç dağ yabanisini öldürüp kamplarını temizlemek, bir ressam için boya bulmak ve bir dalgıçın balıklara yem vermesine yardım etmekti. Bu tür görevler onlar için (Özellikle de Gezgin için) çocuk oyuncağı gibi gelmeye başlamıştı, çok geçmeden görevlerinin hepsini bitirmişlerdi. Ardından biraz dinlenip ödüllerini almak için maceracılar loncasındaki Katheryne'in yanına gitmek amacıyla Fontaine şehrine doğru yola çıktılar.

Şehre geldikten sonra zaman kaybetmeden Katheryne'den ödüllerini aldıklarında, Gezgin sıradaki görevleri hakkında Katheryne ile konuşmaya başladı. Bu sırada Paimon da oldukça sıkıldığı için bakışları Fontaine sokaklarında geziyordu. Açık konuşmak gerekirse şu anda lezzetli bir lazanya yemeye hayır demezdi. Gezgin ve Katheryne'in konuşması bittiğinde bunu Gezgin'e söylemesi gerekiyordu. Kim bilir belki de Gezgin onu onaylayarak birlikte yemek yeme amacıyla Derbod Otel'e giderlerdi.

Paimon'un aklına doluşan lezzetli yemek görüntüleri ile ağzı sulanırken karnı da guruldamaya başlamıştı. Tam o sırada bakış açısına giren tanıdık yüzle dikkati dağılmış ve neşeyle elini tanıdık simaya doğru sallamaya başladı. "Hey, Lynette!"

Kedi kulaklı ve minyon görünümlü kız bakışlarını maceracılar loncasının önünde duran Gezgin ve Paimon'a çevirdiğinde adımlarını da onlara doğru yönlendirmişti. Yanlarına geldiğinde çok geçmeden her zamanki sakin ses tonuyla konuştu. "Selam Paimon, Gezgin." Lynette'in gelmesi ile Gezgin, Katheryne ile konuşmasını bitirerek karşısındaki 'arkadaşına' doğru döndü. (Fatui'den ve Taş Yuva'dan olduklarını öğrendiğinden beri onları arkadaş olarak görme konusunda sıkıntılar yaşıyordu.)

"Burada ne arıyorsun Lynette? Akşam gösteriniz yok muydu? Gezgin ve ben gösteriye hazırlandığınızı düşünüyorduk." Paimon yine her zamanki gibi kendi önce konuşarak Lynette'e sorularını yöneltmişti. Gezgin hâlâ daha Teyvat dilinde zorluk çektiğinden dolayı onun yerine çoğu zaman Paimon'un konuşması işine geliyordu. Lynette aldığı sorularla birlikte kafasını bir robot gibi sağa ve sola salladı. "Lyney son zamanlarda garip davranıyor, o yüzden onun yanında durmak istemedim. Tatlı yemek için kafeye gidiyorum."

Lynette'in söyledikleriyle endişelenen Paimon fazla geçmeden tekrardan konuştu. Bu sırada dışarıdan belli etmese bile Aether'ın da içinde endişe tohumları filizlenmeye başlamıştı. "Neden garip davranıyor ki?" Lynette işaret parmağıyla Gezgini göstererek soruyu cevapladı. "Aether yüzünden." Gezgin şaşkınlıkla kaşlarını çattı. Lyney'e garip davranmasını sağlayacak bir şey yapmış mıydı ki? Araları en son görüştüklerinde gayet iyiydi diye hatırlıyordu.

"Nasıl yani?" Aether şaşkınlığından dolayı Paimon'un konuşmasına fırsat vermeyip bu sefer kendi konuşmuştu. Lynette, Gezgin'e doğrulttuğu işaret parmağını aşağı indirdi. "Onu reddettiğinden beri garip davranıyor. Doğru düzgün hiçbir şeye odaklanam-" Aether'ın duyduklarıyla şaşkınlığı daha da artarken Lynette'in sözünü bitirmesine izin vermeden tekrar konuşup, genç kızın cümlesini yarıda kesti. "B-Bekle bir dakika. Ben ne zaman onu reddetmişim?"

Lynette bu sefer umursamazlıkla omuzlarını silkti. "Ah, bilmiyorum. Kardeşim bana sadece onu reddettiğini söyledi. 'Beni ilgilendirmiyor' modu aktif." Aether, aklına doluşan geçen günkü görüntülerle birlikte bir elini belinde sabitlemiş, diğer elini ise alnına götürerek alnını ovuşturmaya başlamıştı. Paimon'un olanlar hakkında hiçbir fikri olmadığı için bakışları Gezgin ve Lynette arasında mekik dokuyordu. Gerçekten ne olup bittiğinden hiçbir şey anlamamıştı.

Gezgin, Paimon ve Lynette arasında süren kısa sürelik bakışmanın ardından Lynette kıyafetindeki gizli cepten çıkardığı kağıdı Gezgin'e uzattı. "Akşam gösterimizi izlemeye gel. Lyney çok mutlu olur." Böylelikle Lynette'in ona uzattığı kağıdın aslında bilet olduğunu anlayan Aether bileti alıp pantolonunun cebine koymuştu. Tam bu sırada Paimon, Gezgin'i kolundan tutup çekiştirmeye başladı. "Teşekkürler, Lynette! Akşam opera salonunda görüşürüz!"

Paimon ile Lynette arasında geçen küçük bir el sallamalı vedalaşma sonrası Gezgin ve Paimon birlikte Fontaine sokaklarında dolaşma işlerine kaldığı yerden devam ettiler. Oyuncakçı mağazalarının önünden geçtikleri sırada Paimon'un karnı tekrardan guruldamaya başlamıştı. "Gezgin... Sence de Derbod Otele gidip bir şeyler atıştırsak güzel olmaz mıydı? Gerçekten çook acıktım." Gezgin, Lynette ile vedalaşmaları sonrası akşam olacak gösteri hakkında düşünmeye o kadar dalmıştı ki Paimon'un ne söylediğinden bihaberdi.

Malum 'reddetme' olayı yüzünden Lyney'in garip davrandığını duyunca kendini gerçekten kötü hissetmişti. Her ne kadar ortada gerçek bir reddetme durumu olmasa bile! Bu nedenle akşamki gösteride Lyney'i mutlu etmeyi ve olanların tamamen bir yanlış anlaşılma olduğunu ona açıklamak istiyordu. Tabii ki aklında bunu birazcık da olsa özel yapmak gibi bir plan vardı. Bakışlarını sorusuna cevap vermediği için oldukça sinirli görünen Paimon'a çevirdi. "Yeni kıyafetler almak için bir butiğe uğramaya ne dersin?"