✔ My Revenge

CHAPTER 23

2 years later

Achiro's/Takahashi's POV

2 years, it's been fvckng two years since umalis ako sa ímpyérnóng pilipinas na yun,hindi ko pa rin makalimutan ang mga paghihiráp ko doon,wala na din akong communication kina momshie at popshie miss ko na sila pero wala na ako magagawa dahil nandito na ako sa japan,inampon ako nina tito sasaki at tito miyano tinuring na nila akong sarili nilang anak at sinabi nila na papa at dada na lang ang itawag ko sa kanila dahil anak na nila ako,siguro napapaisip kayo kung pano ko sila naiintindihan well i have 400 IQ,isa pa half filipino si dada miyano at pure japanese naman si papa sasaki tinuruan daw ni dada si papa magsalita ng tagalog para magkaunawaan sila lalo,naging maayos ang pamumuhay ko dito nagkaruon ng tunay na kaibigan hindi na din ako yong nérd na mahina at lámpá dahil ako na ngayon ang kinákatakótan ng lahat.

"sweetie,Chōshoku wa yōi dekite iru [ breakfast is ready ]" nabalik ako sa ulirat ng kumatok si dada sa labas ng kwarto ko.

"Hai, Dada [ yes,dada ]" sabi ko at tumayo na sa pagkakaupo sa kama,binalik ko na muna ang mga libro sa tamang lagayan at lumabas na ng kwarto,bumaba na ako sa hagdan at domiretso sa kusina

"Ohayōgozaimasu dada,papa [ good morning dada,papa ]"sabi ko at humalik sa pisngi nila nakasanayan ko na din naman kase

"Ohayōgozaimasu sweetie [ good morning sweetie ]"sabi nila parehas at pinaupo na ako para kumain,napansin kung panay ang tingin nila sakin,may probléma kaya?

"dada,papa is there a problem?"tanong ko sa kanila dahil hindi ko na matíísan pa,alam ko kung may próblema sila or wala,nagtinginan muna sila sa isa't-isa at parang nalulungkot na natátákot.

"sweetie sorry but you will go back to the philippines" sabi ni papa na ikinagulat ko

"but why papa,masaya ako dito kasama kayo,ayoko po mapahiwalay sa inyo,hindi nyo na po ba ako mahal" sabi ko at yumuko,lumapit naman si dada at papa para yakapin ako

"no sweetie mahal na mahal ka namin ni papa mo,pero kilangan muna namin ikaw ilayo dito,alam mo naman na maraming nágkakainterest sayo,kaya ilalayo ka muna namin para sa kaligtásan mo"mahabang salaysay ni dada

"pero dada magaling naman po ako sa martial art kaya ko po ipagtanggól ang sarili ko,staka mag iingat na po ako palagi,please dada,papa wag ninyo ako ilayo sa inyo diko kaya" at tuluyan na tumulo ang luha ko, sa kanila ko lang napapakita ang pagiging iyákin ko at wala pang nakakakita na umiyak ako sa harap ng iba o kahit sa barkada ko dahil ayuko ipakita sa kanila na mahina ako tanging kina dada at papa lang talaga ako nagiging máhina.

"shhh tahan na sweetie mahirap din samin ito pero buo na ang disésyon namin ni dada mo,ayaw namin mawalay ka samin pero mas ayaw namin na mapahamak ka" sabi ni papa umiiyak na din sila parehas habang yakap yakap ako ng mahigpit

"don't worry sweetie makakasama mo naman ang mga kaibigan mo sa pilipinas ganon din si yagi na una na sila sa pilipinas at binilin ka namin sa kanila,kung may gumawa ng másama sayo tawagan mo kami okay"sabi ni dada at hinalikan ako sa nuo,tango na lang ang nagawa ko dahil wala akong magagawa sina dada at papa na ang nagsabi e sila ang kahinaan ko hyst

"oh sya kumain na tayo staka pala sweetie naipaimpaki na namin sa katulong ang mga gamit mo para hindi kana mapagod" sabi ni papa at bumalik na sa mga upuan nila

"papa naman hindi naman na ako bata e,isa pa malaki na po ako" sabi ko sa kanila at ngumuso,natawa naman sila sa inásta ko

"we tumángkad ka ba sweetie" biru pa nito kaya mas lalo ako na panguso

"dada tignan mo si papa oh ng aasar na naman" sabi ko na ikinatawa na nila ng malakas

"sasaki tama na tignan mo nga ang cute na ng anak natin,hahaha btw sweetie may pinatayo kaming penthouse sa inyo para sama-sama kayo ng mga kaibigan mo para naman hindi kami mag alala sayo,kasama nyo din si yagi pinakiusap kase ng tito at tita mo na wag ihiwalay sayo ang unica hija nila,staka binili na namin ang bago mong papasokan" sabi ni dada at ngumiti tumango na lang ako at kumain na ulit kami,ng matapos na kaming kumain umakyat na muna ako sa kwarto para mag basa ulit.