CHAPTER 30

56 4 0
                                    

Takahashi's POV

"Good Morning"bungad sakin ng lima simula kasi kahapon wala ako kinakausap sa kanila dahil baka masáktan ko sila ganon kase ako pag hindi ko mácontrol ang gálit ko nakakápanákit na ako kaya pag may kaaway man ako iniiwasan kung lumapit sila sakin tulad na lang nong nasa grade 11 kami noon sa japan may nag tángkang haláyin si yagi kaya dahil sa galit ko non napátáy ko yung lalaki walang nakakaalam dahil pinalabas ko na nag pákámátay ito

"hmm"sabi ko na lang saka umupo sa hapagkainan nagtinginan muna sila saka tumingin sakin na nakayuko

"uhm asahi galít ka ba samin? sorry pala kung nagsinungaling kami kasalanan ko naman talaga yun sinabi ko lang sa apat na wag sabihin sayo kasi baka magalit ka"sabi ni yagi ng nakayuko

"yun na nga e kaya ako nagagalit kasi hindi nyo man lang sinabi sakin" kalmado kung sabi sa kanila

"alam ninyo naman na kapatid na ang turing ko sa inyo kaya kung sino man ang kúmántí sa inyo dodoblehin ko ang ginawa nila sa inyo"sigunda ko pa sa mga ito

"sorry"sabay sabay nilang sabi sakin, tumayo naman ako at niyakap sila ganon din sila sakin

"I promise that no one will harm you" sabi ko sa kanila sila na ang naging pamilya ko simula ng napunta ako sa japan mahal na mahal ko sila kaya ayuko maránasan din nila ang náránasan ko dito,kung kinakailangan kung púmátáy para lang maprotektahan sila gagawin ko, ilang sigundo rin kami magkakayakap at ako na ang bumitaw saka umupo sa upuan ko saka pinagpatuloy ulit ang pagkain naging okay na din kami.

**********

Kararating lang namin ng school ay sinalubong na agad kami ng mga estudyante na nagpapapicture samin lahat kami sikat dahil kilalang kilala kami sa japan at kahit sa iba't ibang bansa pa man yan

"hi takahashi pwede bang magpapicture sayo"nahihiyang sabi ng babae habang nakayuko ito sasabihin ko sana na no pero tinignan ako ng nagmamakaawang tingin ni yagi kaya wala ako nagawa kundi ang pumayag akala ko isa lamang ngunit lahat pala ng mga ito nagpapicture sakin tsk

Hindi ko na kinaya kaya nagpaalam na ako sa mga ito at dirediretsong naglakad habang nasa kalagitnaan ako ng paglalakad may nakabunggo ako kaya natumba ako sa sahig at napadaing dahil sa sakit ng empak shít ansakit non ah

"hala sorry young master takahashi"sabi nito kaya inangat ko ang ulo ko na nakayuko pagtingin ko sa harap ko laking gulat naming dalawa dahil isang pulgada na lang ang mukha namin ay magkákahálikan na kami kaya dali dali siyang lumayo saka inilahad ang kamay niya

"masakit ba ang pagkakabagsak mo?"dahil sa tanong niya nág-init ang ulo ko nyétá niya nagtanong pa talaga

"ídíót."sabi ko at tinabig ang kamay niya saka kusang tumayo kahit iniinda ko yung sakit fvck shít ng makatayo na ako ng maayos ay inayos ko ang sarili ko at nilampasan ito

"sungit"sabi nito kaya napalingon ako dito at sinamáan siya ng tingin

"i heard you fvćkéŕ"sabi ko dito

"what wala naman ako sinasabi ah"maang maangan nitong sabi sakin kaya naíríta ako at akmang súsúgudin ito ng magsalita ito kaya napatigil ako

"sige sugudin mo ako háhalíkan kita"sabi nito sabay ngisi naramdaman ko naman ang pagpula ng mga pisngi ko dahil sa sinabi nito

"dámmíť"sabi ko ni walang naglakas ng loob na sabihin yun sakin dahil isang tingín ko lang sa kanila napapayuko na lang sila pero ang isang ito mukhang máhángin

"huh ang yaman yaman mo nanghihingi ka sakin ng damit"sabi nito na nagpainít lalo ng úló ko aghh gínágágó ba ako nito

"Aghhhh"irítang sigaw ko dito saka tumalikod na at naglakad

✔ My RevengeWhere stories live. Discover now