Bölüm 4: Asla Unutma

89 12 29
                                    

   Vanitas ve Roland havuzdan çıkalı bir dakika bile olmadan mızmızlanmaya başladılar. "Aaaahh çok sıkıldık!" Oliviar iç çekti. "Eğer daha çok mızmızlanırsanız büfedeki bütün sosisleri yerim." Vanitas ve Roland yavru köpek bakışları ile "Tamam Oliviar abi~" deseler de bu Oliviar'ın hiç umrunda olmadı.

Roland ve Vanitas'ı bir şekilde ikna ederek havuz salonundan çıktılar. Roland ve Oliviar işlerinin çıktığını söyleyerek odalarına gittiler. "Ah tipik sevgililer, sevişmeden bir gün geçiremiyorlar." diye söylenmeye başladı Vanitas. "Acaba bir gün biz de..." diye söze başlayan Noe'nin ağzını hızla kapadı. "O cümleyi sakın devam ettireyim deme!" Noe, Vanitas'ın ellerini dudaklarından uzaklaştırdı. "Neden ki biz sevgili değil miyiz?" Vanitas sağdaki eliyle alnını kaşıdı. "Noe çok sinir bozucusun!" Bu karşılık Noe gülümsedi.

   Akşam yemeklerini yemeleriyle beraber otelin barına gitmeye karar verdiler. "Her yer gay..." dedi, iğrenmiş bakışlar atan Vanitas. Barları sevmesine rağmen burası Noe'nin pek hoşuna gitmemişti. Nedense kendisini savunmasız hissediyordu. Her an biri gelip onu bıçaklayacakmış gibi. Kalabalık olduğundan öyle düşündüğünü varsaydı.

  İki gencin barmenin karşısındaki masaya oturmalarının üzerinden uzun bir süre geçmişti. Vanitas çoktan sarhoş olmuştu. Noe ise barmen ile konuşuyordu. Noe alkole dayanıklıydı, kolay kolay sarhoş olmazdı Vanitas'ın aksine. Noe birkaç bardağın ardından sıkılmıştı. Vanitas'a baktığında hala kendi halinde mırıldanıyordu. "Noeee sosislerimi... yersen seni... seni öperim... ahaha..." Eğer Vanitas'ın ayılmasını beklerse burada iki gün daha kalması gerekirdi. "Ne kadar ağır olabilir ki." Vampir olan Noe için bu oldukça kolay olmuştu. Vanitas'ı sorunsuz bir şekilde odasına götürmüştü. Banyoya girmesi gerekiyordu. Vanitas'ı yatağa yatırdı. Vanitas'ın bunu hatırlamayacağını düşünerek alnına bir buse kondurdu. "İyi geceler." Noe'nin kolundan tutan Vanitas zar zor birkaç kelime söyleyebildi. "Ben de... ben de seni seviyorum Noeğğ." Noe bunun gerçek olup olmadığını bilmiyordu ama karnında kelebeklerin uçuştuğunu çok iyi biliyordu. "Vanitas sarhoşsun." diyerek kendini sakinleştirdi. Yüzünün kızarıklığı daha fazla belli olmadan duşa girdi.

   Duştan çıkması çok sürmemişti. Havlusunu almayı unuttuğunu fark ettiğinde çok geçti. Vanitas'a birkaç kez seslenmesine rağmen hiç ses gelmemişti. Uyuduğunu düşünerek kapıyı yavaşça araladı. Vanitas'ı görememişti, son kez arkadaşına seslenmesinin ardından kapıyı hızla çarptı ve havlusunu almak üzere dolapları karıştırdı.

  "Noe bu kadar ses yaparsan..." Dolabı kurcalarken çok ses yapmış olacak ki Vanitas uyanmış onun çıplak bedenine bakıyordu. Vanitas hızlıca kafasını çevirdi. "Özür dilerim bunu görmemiş gibi yapacağım." Bunun yalan olduğunu Noe de biliyordu ama yapabileceği bir şey yoktu. Havlusunu beline bağladı ve saçlarını kurutmak için tekrardan lavaboya gitti. Yorganın altına girmiş Vanitas ise kendi kendine mırıldanıyordu. "Aptal Noe aptal Noe..." Hala yüzünün kırmızı olduğunu biliyordu. Onu gördüğünde aklına gelen ilk şey o büyük şeyin deliğinden içeri girmesiydi.

   Noe lavabodan çıktığında Vanitas hala yorganın altındaydı. Kendi kendine konuşuyordu. "İstiyorum, istiyorum..." Kendini sakinleştirmek için bir yöntemdi. Noe bir anda yorganı kaldırdı. "Neyi istiyormuşsun bakalım." Şuan onunla göz göze gelmek istemiyordu. Yüzünü yastığa gömdü. "S#[*ğ &{^eden sö#€>" "Tamam ne dediğini hiç anlamadım." dedi ve kendini yatağa attı. Hiç uykusu yoktu. Elini çantasında gezdirdi. "Şu magazin nerdeydi..."

    Bu aynı kitabı on beşinci bitirininci. "Bunun neyini okuyorsun?" Noe sarhoş olan Vanitas'ı duymazdan geldi. Cümlesini tekrarlamasıyla iç çekti. "Sen anlamazsın." "Hımm öyle mi?" Noe'nin elinden kitabı kaptı ve sayfalara hızla göz gezdirdi. Vanitas için ilgi çekici bir şey yoktu. Noe'nin bu kitapta ne bulduğunu anlayamıyordu.

  "Bakir misin bu arada?" "Ne?" Vanitas gülümsedi. "Hadi ama saf yatağına yatma beni becermek istediğini biliyorum." "Va...Vani..tas hala sarhoşsun!" Vanitas elini Noe'nin erkekliğinin üzerine koymasıyla Noe irkildi. "Sarhoşsam nolmuş? Unutacağım diye mi korkuyorsun?" Noe'den ses gelmeyince sözüne devam etti. "O zaman beni öyle bir becer ki bir daha asla unutamayım."

  Birkaç kişi okuyor diye bölüm atayım dedim.

~VaNoe~ No:169Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin