Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η ζήλια θα ήταν πολύ λιγότερο βασανιστική, αν κατανοούσαμε ότι ο έρωτας είναι ένα πάθος τελείως άσχετο με τα προσόντα μας.
Paul Eldridge, Αμερικανός συγγραφέας
"Έλα γρήγορα", του φώναξε γεμάτη έξαψη, ενώ το πλησίαζε κοντά στη φλόγα ενός αναπτήρα.
Ώσπου να φτάσει κοντά της, είχε εμφανιστεί κάποιο κείμενο σε ακαταλαβίστικη γραφή, έφερε όμως και μια υποσημείωση στη γλώσσα τους: "η αλήθεια θα είναι βαρύτερη από την αγάπη".
Αλληλοκοιτάχτηκαν εμβρόντητοι.
"Είναι ακραίο σενάριο", είπε ο Αλέξης, "και τελείως αντιεπιστημονικό να το θεωρήσουμε στοιχείο. Από την άλλη, δεδομένων των συνθηκών, πρέπει να ενημερώσουμε αμέσως την υπηρεσία".
"Διαφωνώ", αντέδρασε η Σοφία, που δεν της άρεσε καθόλου αυτή η εξέλιξη.
"Κάτι τέτοιο δε μπορεί να μείνει κρυφό", της απάντησε.
"Δεν καταλαβαίνεις. Η μυστικότητα είναι το απόλυτο ατού που έχουμε. Έτσι και μαθευτεί, η υπόθεση θα ξεφύγει από τα χέρια μας. Θα αναλάβουν άλλοι. Έπειτα, είναι και το άλλο. Έχω την αίσθηση πως ξυπνήσαμε κάτι απειλητικό, κάτι που δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε"... . . . .
"Κύριε Δοξιάδη, από το νοσοκομείο σας καλώ. Να σας πληροφορήσω πως η κυρία Σοφία Λειβαδίτη χαίρει άκρας υγείας. Σήμερα θα πάρει εξιτήριο. Μετά τις δώδεκα, μπορείτε να την παραλάβετε".
Μα... πως; Αυτό συνέβη πριν από μία εβδομάδα. Τότε που είχαν αυτόν τον άσχημο τσακωμό. Η Σοφία έφυγε έξαλλη με το αυτοκίνητο και οδηγούσε επιπόλαια. Μετά από δέκα περίπου λεπτά δρόμο, το τράκαρε σε έναν τοίχο. Ευτυχώς, η σύγκρουση δεν ήταν σοβαρή.
"Κάποιο λάθος κάνετε, η κυρία Λειβαδίτη ήταν μαζί μου εχθές".
Όχι, δεν ήταν καλά. Ένας δυνατός πόνος πίσω από τα μάτια διέλυσε τη λεπτή μεμβράνη της φαντασίας, και η πραγματικότητα ξεχύθηκε μέσα του ανελέητα. Έφταιγε! Έφταιγε που δεν πίστευε τη Σοφία, έφταιγε που τη ζήλευε σαν τρελός. Ένας ανόητος ήταν και τίποτα παραπάνω. Ένας βλάκας που πάλευε με ανύπαρκτες σκιές, αφήνοντας ανεξέλεγκτη τη συνείδησή του να δημιουργεί τέρατα... . . . .
Ο διάδρομος του νοσοκομείου ήταν έρημος. Ένα ρολόι στον τοίχο έδειχνε ότι ήταν δεκαπέντε λεπτά μετά τις έντεκα. Λίγο πιο κάτω, άκουσε τις γνωστές ομιλίες από το γραφείο των γιατρών. Στάθηκε για λίγο, διστακτική, και ...
______________
Αγαπημένοι μου φίλοι, η ιστορία που είχα ανεβάσει στην εφαρμογή αφαιρέθηκε και παραμένει διαθέσιμο ένα μικρό απόσπασμα.
Όσοι δεν προλάβατε να τη διαβάσετε εδώ, θα έχετε την ευκαιρία να την απολαύσετε έντυπη, ανάμεσα σε έργα αξιόλογων συγγραφέων και ταλαντούχων ποιητών, στο συλλογικό Ανθολόγιο "Λογοτεχνών αντάμωμα", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια.
