İhanet, siz hiç ihanette uğradınız mı? Arkadaşlarınız sizi sırtımızdan bıçakladı mı bu dünyada dost diye birsey yok o sadece bir marka ismi işte sırf bu yüzden hiç bir insana vazgeçilmez gibi davranmayın ona alabileceği kadar değer verin size bir abla bir kardeş tavsiyesi çünkü bir insana çok fazla değer verdiğin zman kendini bir hint kumaşı zannediyor oysaki biz kot giyiyoruz biz ona çok değer verdiğimiz zaman bizi belki saf yerine koyar kullanır yada sizi sırtımızdan bıçaklar.
..
-hakser16 ;)
Yazar'ın anlatımıyla
Sabah olur Asya ve Kumsal erken uyanır hazırlanırlar ve giderler.
İzmir ve Hazal uyanır kahvaltı edip otururken İzmir'in telefonu çalar.
Hazal: Kim?
İzmir: Annem.
İzmir: Efendim anne, nee ciddi misin? Ama ben nasıl geleyim? Olmaz ki pekii bay bay anne.
Telefonu kapatır.
Hazal: Ne olmuş?
İzmir: Abim,abim kaza yapmış babam da ona sinirlenmiş ve anneme "ara şu kızını hemen Antakya'ya dönsün oraya bir daha adımını atmayacak gelecek burda okuyup yanımızda kalacak o kızın orda tek başına ne işi var hem" demiş kısacası Antakya'ya dönüyorum.
Hazal: Nee ya ben babanla konuşurum lütfen gitme ya nolurrr
İzmir: gerçekten gerek yok çünkü babam sinirlenmiş ise o ne derse o olur
Hazal: Ne zaman gidiyorsun?
İzmir: bu akşam
Hazal: bari kızları arayıp haber vereyim
Hazal asyayı arar
Hazal: Alo
Asya: Alo ne oldu?
Arkadan müzik sesleri gülüşmeler geliyordur.
Hazal: İzmir bugün gidiyor
Asya: Nee anlamıyorum al Kumsal ben birşey anlamadım
Kumsal: Ne oldu
Hazal: Kumsal İzmir bugün gidiyor eve gelin
Kumsal: Hazal şaka yapmanın zamanı değil burda eğleniyoruz diye kıskandığınızı biliyorum ama biz size dedik siz kabul etmediniz siz kaybettiniz
Hazal: Ya kumsal Sen ne diyorsun ciddiyim Evet kabul etmedik Ama sizi de kıskanıyor değiliz İzmir Bugün akşam Antakya'ya gidiyor yoksa niye arıyım sizi.
Kumsal: Hehe tabi tabi
Hazal: Bay
Kumsal: Bayy
Kapatır.
İzmir: Ne oldu?
Hazal: inanmadılar
İzmir: boşver ben tek giderim
Hazal: Seni uğurlamaya gelecem kendi arabanla mı gidicen yoksa otobüsle mi?
İzmir: Babam araba yollayacak anahtarı sana veriyorum benden sana bir hatıra kalsın ikimizin fotoğrafları var arabada hatırlıyor musun?
Hazal(gözleri dolu bir şekilde): Evet
İzmir: Yaa ağlama beni de ağlatacaksın
Hazal: Ne yapıyım elimde değil
Hazal: Ya İzmir ben sensiz ne yapacam kim beni sabahın köründe kalkıp uyandıracak
Birbirlerine sarılarak ağlarlar.
