✔ My Revenge

CHAPTER 32

Yagi's POV

Kararating lang namin ng penthouse at nag paalam sakin yung tatlo na pupunta lang sila ng bar na pag mamay-ari ni kraisse babagong bukas lang ng bar niya pero sikat na sikat agad ito habang si yuri naman may pupuntahan daw na importanté pipigilan ko pa sana sila pero wala na ako nagawa dahil umalis na agad sila, ng makapasok ako sa loob hinanap ko agad si asahi pero hindi ko siya nakita, kaya hinanap ko na lang si manang ren para itanong kung nasaan si asahi, símula kase ng lumabas siya sa room hindi na ito bumalik pa

"manang nakauwi na po ba si asahi"tanong ko dito ng makita ko siya sa kusina

"oo hija hay naku hindi panga kumakain pag uwi niya kase pumunta agad siya sa kwarto niya, kanina pa siya sa kwarto at hindi man lang siya bumababa kahit kinatok ko na ang pinto ng kwarto niya, nag aalala na ako sa batang iyon simula ng dumating hálatang may bumabagábág sa kanya ni hindi rin kumain"nag aalalang sabi ni manang kaya naman dali dali akong umakyat sa kwarto niya lord wag naman sana kung ano man iniisip nya wag nyang gagawin ulit hyst natátákot na sabi ko sa isipan ko ng nasa tapat na ako ng kwarto niya ay pinihit ko ang door knob pero nakalock ito kaya kinatok ko na lang

"asahi buksan mo ang pinto please"tawag ko dito pero hindi siya sumasagot dinikit ko ang téngá ko sa pinto at nakarinig ako ng mahinang hikbi kaya dali dali ako bumaba ulit at kinuha kay manang ang susi kahit nagtataka man siya binigay na niya sakin ng makuha ko na ang susi kay manang ay dali dali ulit ako umakyat sa kwarto niya at sinusian ang pinto, pagbukas ko ng pínto hinanap kaagad ng mata ko si asahi pero wala siya sa loob kaya naman pumunta ako ng cr at bubuksan na sana ng nakalock din ito kaya sinusian ko ulit ito at doon ko na nga nakita si asahi nakaupo ito habang nakayuko umíínóm ng alák habang umáágós ang dúgó sa palápulsúhan niya don ko lang napansin na nagkalat ang búbóg ng salamain sa sahig kaya nagpáníc ako at kumuha agad ng damít sa cabinet niya at pínulúpot sa pálapúlsuhan niyang walang tígil sa pág agós ng dúgó

"asahi"nag aalalang tawag ko dito saka inangat ang nakayuko niyang mukha tumingin naman siya sakin at násáktan ako ng makita ko na sobrang pula na ng mga mata nito pati ilong niya dahil sa kaka-íyák síguro

"why me yagi? why me? bakit kilangan ko maranasan na naman ito"iyak niyang sabi na kínáwásák ng pùso ko

Third Person's POV

Habang nasa byahe na si yuri ay napansin niya ang súpót ng pagkain kaya kinuha niya ito at napag alaman na nakalimutan ni yuri ito kaya kinuha niya ang cellphone niya para tawagan ito pero hindi sinasagot nakailang tawag na siya pero hindi pa rin sinasagot kaya naman nag alala na siya at tinawagan ang mga kaibigan niya pero kahit isa walang nasagot kaya naman tinawagan niya sina mr and mrs mendez na agad naman sinagot

"hello mr mendez can we postpone our diner i have an urgent emergency i'm sorry"sabi nito sa kabilang linya

"it's okay hijo take care"sabi naman ng nasa kabilang linya,nag paalam na ito at pinatáy na ang tawag saka bumalik sa penthouse ng makarating siya sa loob ay hinanap niya sina yagi at takahashi pero hindi niya ito makita kaya nagtanong siya sa mga maids kung nasaan ang dalawa pero hindi daw nila na pansin kaya naman pumunta siya sa kusina at doon nakita ang matandang babae kaya lumapit ito at tinanong kung nasaan ang dalawa

"manang ren nasan po sina yagi at takahashi" tanong nito sa matandang babae kaya nag taka ang matanda dahil hindi rin niya napansin na bumaba si yagi

"si takahashi nasa kwarto niya nihindi nga bumababa ang bata na yon dito para kumain pati rin nong umuwi siya domiretso agad ito sa kwarto niya at nilock ang pinto tapos si yagi naman tinanong din kung nasan si takahashi sabi ko nasa taas hindi pa lumalabas kaya umakyat na si yagi doon pero maya maya kinuha sakin ni yagi ang susi at nagmamadali ulit na umakyat don hindi panga sila nababa parehas dito eh nag aalala na nga ako"mahabang salaysay ng matanda kay yuri kaya umakyat din si yuri sa taas