Chapter 1

30 2 0
                                    

— Naglalakad lang ako sa tabi ng dalampasigan, pinapanood ang araw na magtago at lumabas ang magandang buwan.

Sana kasing ganda din ako ng buwan at araw, pero hindi e. Bakit pa kasi kailangan kong maging ganito? Kung hindi lang kong pinanganak na panget at hindi nangyari yung sunog edi sana hindi ako ganito.

Habang nag lalakad ako, may nakita akong gwapo. Nag t-take ng pictures ng sunset. Tinitigan ko sya for about one minute bago ako tumingin sa ibang direksyon.

Nang papalapit nako sakanya ay iniharap nya ang kamera niya saken and click .

"Ang ganda mo naman po." Sabi niya saken, siya yung unang nag sabing maganda ako.

Gusto kong umiyak pero hindi pwede magiging weird at awkward kung bigla bigla akong iiyak sa harapan nya.

"Th-thank you..." Sabi ko at naramdaman ko yung pisngi ko na uminit.

Lumapit siya saakin at ipinakita ang mga picture ko na kinunan nya.

Then, nag salita sya uli.

"Alam mo, Claire...i think i'm starting to like you.." sabi niya bigla saakin, my eyes widen after he said that.

....

Nimulat ko yung mga mata ko at tumingin sa bintana.

"Panaginip lang pala ulit." Sabi ko saaking sarili at naglbas ng buntong hininga.

Yung lalake sa panaginip ko, nakita ko lang siya somewhere sa university, he tooked a picture of me. I saw him everyday, pero hindi kami nag kakamustahan or lumalapit sa isa't isa para mag usap.

Hindi pa alam kung ano yung pangalan nya, pero...ang gwapo niya. Pero imposible namang mag kagusto siya sakin diba? Ang pangit ko, half of my face is burnt and my eyes looked like it was about to go out of my eye socket at any moment.

Ang sakit lang na ganito yung itsura ko, ilang beses nang napaglaruan yung puso ko dahil sa itsura ko. Buong buhay ko, ni bubully ako, tinatawag akong Claire laki mata, half sunog half laki mata.

And hanggang ngayong college ako, may ganon padin. I've never had a friends because of it. Pero anong magagawa ko? Alangan namang pilitin ko silang makipag kaibigan saken, diba?

Nag aayos na ko ng sarili ko para pumasok, pero ano pang silbi ng pag aayos kung gugulo lang den naman? Alam ko na gagawin nila...ipaprank nanaman nila ako mamaya.

Pagkatapos kong magbihis at mag ayos ng gamit ay lumabas nako ng bahay at ni lock yung pinto, ako lang naman na mag isa sa buhay eh.

Nag aantay ako ng tricycle ng makita ko siya, si kuyang pogi na nag picture saken dati. Shet..

Photograph || SB19 JUSTIN FFWhere stories live. Discover now