✔ My Revenge

CHAPTER 38

Takahashi's POV

days had passed and today is friday, andito ako sa office habang naka upo sa swível chair at nágpípírma ng mga pápelis, well mas gúgústohin ko pa dito kesa sa room lahat ng mga lesson ng mga prof napág aralan ko na kaya sinasabi ko na lang sa mga professor na mag bigay na lang ng mga gawain sa akin, well hindi naman sila umaángal kase nágagawa ko naman ito, tulad ngayon kabíbigay lang nila sakin ulit ng gawain pero natápos ko agad ito at inutós agad sa isang estudyante para ibigay sa mga professor ko.

"pres"tawag ng kung sino sa lábas ng office

"yes"málamig kung sagot dito

"pres pinapásabi ng mga kaibigan nyo, kung mááari daw sumábay naman daw po kayo mag recess sa kanila" sabi nito

"ok." tipid kung sabi narinig ko naman itong umális na, símula kasi ng araw na yun híndi ko muna sila kínakausap dahil ayukong mangyare ulit yung nápagtaasan ko sila ng boses kaya nga más minabuti kung dito na lang sa loob ng office, isa pa hindi rin sila nákakapasok ng office ko dáhil naglagay ako ng dalawang bodyguard para walang màkapasok, kahit mga káibigan ko pinagbábáwalan ko din púmasok kahit naka ilang txt at calls na sila wala akong pínapansin don, tínatawagan ko lang ang isa sa mga nagbabantay sa labas at sila ang pínapápások ko dit0 sa office para sila ang mag abòt ng mga papelis or kung ano pa man sa mga professor, isa pa hindi rin naman nila ako mákakáusap sa penthouse, dahil hindi na ako umuuwí doon dahil nagpagawa na ako ng sarili kung penthouse na ako lamang ang nákákaalam, well im living on my own now

Tumayo na ako sa pagkakaupo at lumabas ng office ang lima agad ang nákita ko sa harap ko hindi ko sila pinansin at nauna ng náglakad, napahinto ako sa pàglalakad ng hindi síla súmusunód sakin kaya humarap ako sa kanila nakayuko lamang silang lima habang nakatayo sa harap ng office ko

"let's go kala ko ba mágrerecess tayo" sabi ko sa mga ito hindi sila umimik o umibò man lang hyst gàlit ba sila sakin dahil sa ilang araw kung hindi sila pínapansin "look im sorry this past few days medyo busy lang ako sa office at ayukong may gúmúgulo sakin"sabi ko sa kanila, nakita ko naman umiyak si yagi kaya lumapit ako sa kanya at niyakap siya "please don't cry it's húrts me" sabi ko dito

"akala kasi namin galit ka samin" hìkbing sabi ni yagi at saka ako niyakap ng mahígpít

"no kahit kilan hindi ako magagalit sa inyo mahal ko kayo eh" sabi ko dito habang hinahágod ang likod niya

"pero bakit hindi kana umuuwi ng penthouse pati si manang nag aalala na din"sabi pa nito

"sorry for that pero wag kayo mag alala ayus lang ang tínítirhan ko, so tara na kumain na tayo ang iyakin talaga ng baby yagi ko" sabi ko dito at pínisil ang pisngi niya

"asahi naman eh"sabi nito sabay nguso kaya natawa ako, napatingin naman ako sa apat na hindi nagsasalita

"oh kayo nágtatampo rin ba parto nga ang mga baby boys ko"sabi ko sa kanila kaya sínamaan nila ako ng tingin hahaha

"tsk nagtatampo pa din kami kaya ikaw ang manlilibre hmp"sabi ni noah sabay irap abà atíttúde ah

"oo na tara" sabi ko sa kanila nagkwentuhan lang kami hanggang sa mákarating kami sa canteen, sinabi ko na din sa dalawang nagbabantay sa office na kumain na din muna, pagpások namin sa canteen nag order na agad kami úupo na sana ako sa dati naming pwéstó ng pígílan ako ni yagi at umiling, nagtaka naman ako pero hindi ko siya pínansin pero gánon na lang ang pag dílím ng aúrâ ko ng umupo doon sina sky wtf

"excuse me" sabi ko dito habang hawak ang págkain ko, napalingon naman ito at ngumíti ng mapang asar

"yes pres"sabi nito ang ngumiti lalo ng mápang asar