Yohan's POV
"tama na! tama na! ayuko ng mákárinig pa ng mga kásinungalingan" sigaw ni chichi
"p-ero baby, ikaw talaga ang mátagal na nilang náwawalang anak" ang humáhagulhòl na sabi ni tita
"kung sila ang totoo kung magulang bakit! bakit hindi nila ako hinanap!? bákit nila ako pínalitan agad-agad! bákit nila ako pínabayaan na maging gánito! bakit gan'on? bakit hindi ako lubusang másaya!? bákit." sigaw nito samin saka yúmuko pero alam namin na umííyak siya at násásáktan "kung sila rin lang naman ang mágiging mágulang ko sa múndong ito mas mábúting mámátáy na lang ako! i don't care what háppens to me anymore i'm so fvćkíng tíréd" sabi nito saká ítínútók ang báril sa sarili niya na ikinakaba námin at lálápit na sana sa kanya ng úmátras ito
"chi--"
"stop. please tama na! gústo ko ng mágpáhinga;...i felt alone and i found no one to talk to most of the time. i became sad to the point that i hate to talk to anyone; seems like i isolated myself. heavy heart filled me and it's even hard for me to breath. overthinking almost kíll me there's no night i doubt myself. disappointments, failures and unplanned breakdowns (yes, unplanned) are burning me. mentally unstable almost every single day. i cried a lot tears keep drowning me everyday." sabi nito saka húmagulhol "so-o...please dón't give me more pain i can't handle it anymore and besides i feel myself changing...i don't laugh the same...smile the same or even tálk the same and i'm just.....so fvćkíng tired of evérything" sabi nito at mas lalong lumakas ang hágulhol nito kaya nápaiyak na din kami dáhil sa mga hínanakít nitong sínasabi
"alam nyo yung pakiramdam na hanggat kaya mo ginagawa mo. yung pinipilit mo yung sarili mo na hindi mápagod kase kilala mo yung sarili mo eh! na kapag napagod kana nawawalan ka na nang gana sa lahat tapos hindi mo na naman alam kung paano ka magsisimula tapos hindi mo na naman alam kung paano ka mapapabalik...káya ko pa pero págod na pagod na ako...márami na akong nápátay, nasáktan káya pábayaan nyo na ako ka-kasi ha-bang túmatánda ako mas narerealized kung...ang lung-kót ko pala" ang húmihikbi nitong sabi saka ínangat ang ulo niya at tumingin samin at duon kámi hindi nákaimik at nakagalaw dahil sa nákikita naming lúngkot at sákit sa mga mata niya...para káming sínáksák ng isang mílyong beses at bínáril ng páulit-ulit
"popshie,momshie i love you so much masaya ako na náging mágulang ko kayo sálamat dahil tínuring nyo akong totoo nyong anak" sabi nito kina tito at tita saka púmatak ang mga luha
"b-baby---"
"papa, dada i love you so much masaya ako na naging magulang ko din kayo sa máikling panahon so-so-rry dada kung násáktan ko kayo. dada yung bilín ko palagi sa inyo ha! wag na wag na kayo iinom ng álák ni papa kasi masama na yun sa kálúsúgan nyo"
"sweetie---"
"ash my dearest bestfriend sorry kung ako naman ang mang-iiwan sayo....sorry talaga ash" sabi nito sakin saka húmágulhol kaya nápaiwas ako ng tingin dito dahil para itong námamaalam na sa amin at nadúdúróg ako sa nákikita ko sa kaibigan ko kunting panahon pa lang kami nagkakasama pero siya naman itong iiwan ako
"my princess yagi i always love you alam mo yan sorry kung nápágtaasan ko kayo ng bo-ses.....noáh...kraisse...shiyi...yuri...sorry kung hindi ko na kayo maipagluluto ng páborito nyo...mámimiss ko kákulitan nyo lalo kana noah"ang náhihirapan sabi nito dahil sa pag iyak
"takahashi"ang umiiyak na tawag ni noah dito
"shhhh ná-paka iyakin mo talaga hyst.....ka-yong tatlo wag nyo pálaging inaasar si noah ha!? alam nyo naman na píkonin ang noak natin...isa pa kayong apat protéktahan nyo palagi si yagi sa mambábástós sa kanya ha! alam nyo naman na princessa natin yan" sabi nito saka ngúmiti na alam naming péké
YOU ARE READING
✔ My Revenge
Romance[BxB] Mabuting anak si Achiro ngunit ng dahil sa ng yare sa magulang nya naging malamig na sya sa lahat at hindi na kailan man tumawa at ngumiti dahil sa pagkacoma ng magulang nya nagbago ang ugali nya ni hindi na nya makuhang maging masaya ngunit p...
