1.BÖLÜM ☾

5.1K 192 401
                                    

                           ✩

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


                           ✩

Ağlayınca geçer mi mazi gözlerimizin kıyısından?

Hiç sanmam, çünkü maziyi hatırlamak sadece ağlamaktan geçmez.

Maziyi hatırlamak; bir yıldız gibidir sabahları parlamak için ışık toplar ve gece bütün ihtişamıyla göğü süsler. Mazi de sabahları kendini hatırlatmak için bir köşede saklar ve geceleyin ruhumuzun en kuytu köşesinde beliriverir.

Bize hiç sormadan ruhumuzun en derinliklerine kazınır bir daha silinmemek üzere...

Kalbimizin en ücra köşesinde kendine yer edinir mazi...

Geçmişte yapılan hataların telefisi olmaz.

Çünkü kırılan kalpler kırılmış bir daha birleştirilmemek üzere ...

Silinmesi pek te mümkün olmayacaktır geçmişimizde kanayan yaraların bıraktığı izler...

Geçmişin izleri çoktan kazındı mı ruhun en derinliklerine gelecek bile asla silemez o is tutmuş izleri... Gelecek asla gelecek olamayacaktır çünkü o izler çoktan kendini geçmişin en dip köşesine dalış yapmıştır...

Geçmişe bağlı kalarak yaşayan herkes bir yara taşıyordur ruhunun en derinliklerinde...

                            ✩

Güneş bütün ihtişamyıla odamı aydınlatırken ben de uykulu bir şekilde yattığım yerden doğrularak kalktım.

Sıcacık yatağımı öksüz bırakmak istemesem de ihtiyaçlarımı gidermek zorundaydım, yorganı üstümden atıp yataktan çıktım.

Banyoya geçip ihtiyaçlarımı da giderdikten sonra yüzümü yıkadım, saçlarım dağılmıştı, saçlarımı da güzelce topladıktan sonra banyodan çıktım. Dolaptan üzerinde beyaz papatyaları olan, ayak bileklerime kadar uzanan elbisemi giyindekiten sonra gelen kapı tıklatılma sesiyle başımı kapının olduğu tarafa çevirdim.

"Gir" dememle evimizin uzun zamandır çalışanı hatta benden önce olan Selma abla içeriye girdi. "Günaydın kızım" dedi yüzünden hiç eksilmeyen gülümsemesiyle. Ben de onun bana verdiği gülümsemeyle

"Günaydın Selma abla" dedim.

Selma abla ile abla ve kardeş gibi bir ilişkimiz vardı. O bana karşı hep yumuşak ve anlayışlı olmuştu bugüne kadar. Ben de bugüne kadar saygımdan ödün vermedim ona karşı.

ZORUNLU BAĞLAR: Geçmişin izleri Where stories live. Discover now