KASVETLİ ŞEHİRLER

(1)aşk ve acı

Hello bal böcüşlerimm kitap basılacagı için düzenleme altında düzenlemeler yapılıyor ona göre okuyunnn.

***

Ben Leyna efra hayatı boyunca sürekli savaş vermiş o kız babası ve sevdikleri tarafından hep yara almış o kız !.

Babamla asla diğer kızlar gibi baba kız ilişkisi yoktu hep bir mesafe vardı aramızda hep bir duvar bazen aylarca bile yüzünü görmüyor konuşmuyordum sürekli bir iş seyahatinde oluyordu.

halam ile baş başa kalıyordum bazen o bile olmuyordu evde tek olmuyordum tabi dışarı koruma ev ise çalışan doluydu ama bana göre ben tektim çünkü onlar umrumda değildi.

benim umrumda olan evde olmayanlardı alışveriş,çanta , ayakabı, kıyafet istediğim herşey oluyordu  para zenginlik havada uçuyordu ama ben satın alamadığım sevgiyi istiyordum ! Birazcık sevilmek istiyordum.

Mavi yeşil karışımı gözlü sarı saçlı orta boylarda tatlış ve güzel bir kızdım hem Diyarbakırlı hemde Rus tum annemin annesi Rus tu anne tarafıma benziyordum sadece bazı huylarım babama benziyordu.

Anne sevgisi anne kokusu bilmeyen o masum kız çocuguydum ben babam annem ile ilgili şeyleri bana göstermez veya vermezdi.

ondan bana kalan sadece bir bebekti onunla uyuyabiliyordum sadece Psikiyatristim bunun yanlış olduğunu ve bu huyumu bırakmam için çok çabalamıştı ama inatla onu dinlememiştim.

bi süre ise tedavileri red etmiştim küçüklükten beri psikolojim bozuktu herşeyi kafaya takıyordum bir kaç gün önce hoşlandığım çocukla en yakın arkadaşım kardeşim dediğim kız benimle oynayıp nişanlanmışlardı.

canım çok yanıyordu yerimde duramıyordum şuan ise iki gündür odadan çıkmamıştım agzıma ne yemek koymuştum nede biriyle konusmuştum  ağlamaktan kızarmış ,kanlanmış ,sişmiş gözlerim sinir krizi geçirirken dağıttığım sarı saçlarım ile acınacak haldeydim yorgundum hemde fazlasıyla.

"Leyna girebilir miyim lütfen" kapının yumruklanmasıyla dikkatimi kapıya vermiştim bu buseydi herşeyimi anlatıgım dostum, kardeşim,sırdaşım, çocukluğum.

Buseyle beraber büyümüştük ailesi ailem olmuştu beni kendi evlatlarından ayırmamışlardı onlar sayesinde biraz toparlanmıştım onlara ömrümün sonuna kadar minnettar dım.

"Leyna lütfen" tekrar seslenmesiyle sızlayan şakaklarımı ovaladım dün gece sinir krizi geçiriyorken parmağımı kesmiştim ve yerler berbat durumdaydı neredeyse etimin yarısı gitmişti parmagıma bakmamla dün hisetmedigim sızıyı hissedince agzımdan bir hıçkırık kaçmıştı..