Günlüğüm Yeis

YEİS

Merhaba Yeis,

Seninle uzun bir yolculuğa çıkmak için çok heyecanlıyım. Her canım sıkkın olduğunda ve her güzel olaylarda sana koşa koşa gelip yazmak için çok heyecanlıyım. Sana kendimi tanıtmayı unuttum, ben Tuğçe. Henüz çok gencim ama bir bilsen içim çok yaşlı. Gerçekten şu genç yaşımda sanki 50'lerime 60'larıma yaklaşmış gibiyim. Hani bazı psikolojik rahatsızlıklar vardır, farklı farklı reaksiyonlar gösterir. Benim reaksiyonumda kendi içimde biriktirdiğim duygu çöplükleri. Biraz garip gelebilir fakat kendi durumumu böyle bir cümleyle özetlemeyi tercih ediyorum. Duygu çöplüğü nedir diye soracak olursan, yaşadığım en kötü olayları asla silmeyi ve unutmayı beceremeyip içime attığım, orada biriktirdiğim bir çöplük benim duygularım. Umarım güzelce anlatabilmişimdir. Öyle işte Yeis'cim. Benim acılarım da, gözyaşlarım da, kırgınlıklarım da, hüznüm de içimde biriktirdiğim çöplerim. Uzun zamandır bir mücadelenin içindeyim. İnsanlarla uğraşıyorum ve cidden çok zor. Kimsenin ağzını kapatamamak ve sürekli türlü türlü kırıcı laflar duymak çok zor bir durum. Ne demişler ''kimsenin ağzı torba değil ki büzesin.''

Benim hayatım şu anlık bu şekilde ilerliyor. Bilmiyorum ne zaman susarlar ama elbet bir gün susacaklar. Gerçi neyi değiştirir ki susmaları? Onca duyduğum sözlerden sonra kırılan kalbime ne fayda edecek susmaları? Ahh Yeis, beni çok yordular. Hep bir köşede ağlayıp durdum. Kulaklarımı tıkayıp, gözlerimi kapattım ama bazen istemesen de duyuyor ve görüyorsun olan bitenleri. Elimden gelse hiç duymaz ve görmezdim eminim ama elimden bir şey gelmedi. Aslına bakarsan ben pek de insanların dediğine kulak asan biri değilimdir ama inan ki çok zor süreçler yaşadım ve bu zor süreçler içerisinde insanların konuşmalarını duymayı kaldıramadım. Belki başka bir zamanda olsaydı bu konuşmalar, çokta umursamazdım. Biliyor musun, bu yıl bana hiç iyi gelmedi. Bi kere bu yıl bana çok azap çektirdi. Dostum dediğim insanların gerçek yüzünü gördüm. Zaten eş seçiminde de pek iyi değilim. Değerimi bilmeyen insanları seviyorum sürekli. Seneler önce birini aldım hayatıma ve beni aldattı. Belki bu defa sevilirim diye düşünüp birini sevdim, o da sevmeyi ve sevilmeyi bilmeyen biriydi. Anlayacağın hiçbir zaman sevilmedim.

Şahsen artık pek de birini hayatıma almayı düşünmüyorum. Sevmek veya sevilmek dahi geçmiyor aklımın ucundan. Kalbim aşka kapanalı çok oldu. Hayatın kazığı bitmiyor zaten. O yüzden aşk meşk işleriyle uğraşamam. Neyse Yeis, tanıştığımız için çok mutluyum. Bundan sonra yolculuğumuz beraber ilerleyecek. Şimdilik bu kadar :) .