The Heaven 🚨
Uni
ဂိမ်းဆိုင်ကနေနှစ်ယောက်ထဲtaxiနဲ့ပြန်လာခဲ့တယ်တစ်လမ်းလုံးဘာစကားတစ်ခွန်းမှမပြောကြဘူးစီနီအရမ်းဒေါသထွက်နေတယ်ဘာကြောင့်မှန်းကိုမသိဘူးသူ့ဖုန်းမကိုင်တာဆိုလဲအဲ့လောက်ဒေါသမထွက်သင့်ဘူးလေမေးရိုးကြီးတွေကလဲထင်းနေတာပဲ
"ဦးလေးဦးလေးရပ်ရပ်ရောက်ပီဗျ"
"ဒီတိုက်ကြီးလား"
"ဟုတယ်ဗျ"
ကားရပ်လိုက်တာနဲ့စီနီယာကစင်းသွားတယ်တံခါးတောင်စောင့်ပိတ်သွားသေးတယ်
ကျသလောက်ပိုက်ဆံရှင်းပီးစီနီယာနောက်အပြေးလိုက်ခဲ့ရသေးတယ်
"ပတ်ဂျီမင်းတံခါးမြန်မြန်လာဖွင့်!"
မနက်နှစ်နာရီဆိုတာလူတွေအိပ်မော်ကျတဲ့ချိန်ဖစ်နေပီအကုန်လုံးကတိတ်ဆိတ်နေတာအပ်ကျတဲ့အသံလေးတောင်ကြားနေရတာတဲ့ချိန်မှာစီနီယာမအော်ပဲပြောတာတောင်အော်နေသလိုပဲ
"အာ..ဟုဟုလာပါပီ"
အော်အရေးထဲမှလက်ကတုန်နေရသေးတယ်
"ဘာကိစ္စကြောင့်လက်ကတုန်နေတာလဲအားမရှိဘူးလားဖြူဖတ်ဖြူရော်နဲ့တစ်ချက်တွန်းလိုက်တာနဲ့ပစ်လှဲသွားမဲ့ပုံစံနဲ့"
မထိတထိရွဲ့သလိုလိုစောင်းသလိုလိုဂျောင်ဂုကပြောလိုက်တယ်
"မ...မဟု..မဟုပါဘူးအေးလို့ပါ"
"အဲ့ဆိုလဲမြန်မြန်ဖွင့်လေ!"
တံခါးလဲပွင့်သွားရောစီနီယာကအရင်အိမ်ကိုပတ်ကြည့်တယ်
"မင်းတို့အိမ်ကြီးကအကြီးကြီးပဲ"
"ဗျာအဲ့လောက်လဲမဟုပါဘူး"
"အသုံးဆောင်တွေကလဲရှယ်ပဲ"
"ကျနော့်မေမေရဲ့လက်ရာတွေလေဟိုနားကပန်းချီလေးဆိုမေမေအရမ်းကြိုက်ခဲ့တာ"
"ငါမေးလို့လား"
"ဗျ.ဗျာ"
"ငါမေးမို့လားလို့"
"မ..မမေးပါဘူး"
"နောက်ဆိုငါတစ်ခါထဲပြောထားမယ်ငါမမေးရင်မဖြေနဲ့ငါကမလုပ်နဲ့ဆိုမလုပ်နဲ့ငါ့စကားတစ်ခွန်းထဲနားထောင်ရမယ်ကြားလားပတ်ဂျီမင်း"
"ဗျာ"
"ငါ့အခန်းလိုက်ပြပီးရင်မင်းနဲ့စာရင်းရှင်းမယ်"
