Rüya gibi bir gece

RGBG- Giriş Bölümü

Hikayeni yazmaya başla

Giriş bölümüyle karşınızdayım. Bu hikayeyi o kadar uzun zaman sonra yazmaya başladım ki ve bir gece aniden yazmaya karar verdiğim bir kurgu oldu. Uzun zamandır o kadar çok yazmamışım ki ufak hatalarım için şimdiden özür dilerim. Yazmaya alıştıkça düzeleceğinden eminim. Umarım yazdıklarımı, karakterlerimi ve kurgumu beğenirsiniz. Şimdiden oylarınız ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim.

-

Aynada kendime baktığımda neden burada olduğumu, burada ne yaptığımı ve kim olduğumu sorguluyordum. Aynada kendime baktığımda ruhsuz bir kadın görüyordum sanki. Gözlerimdeki ışık neredeydi? Bu ışığı kim söndürmüştü? Işığımı kim söndürmüştü?

Fırçayı alıp yanaklarıma biraz daha allık sürerek ruh gibi olan rengimi kapatmak istedim. "Son beş dakika Mercan." Dedi İdris.

Mercan.

Sıradan kız Mercan. Görünmez Mercan. Fakir Mercan. Babasız Mercan. Annesi alkolik olan Mercan. Çirkin Mercan. Orosbu Mercan. Hayır, ben sadece Mercandım. Sadece Mercan.

"Bugün yine keyfin yerinde Mercan." Gözlerimi Alaraya çevirdim. "Yüzün gülüyor."

"Bana bulaşma Alara." Diyerek gözlerimi aynadaki görüntüme çevirdim. Ellerimi, saçlarımın arasından geçirdim ve dalgalarımı iyice açmaya başladım.

"Seyirciler bu suratla seni nasıl seviyor hiç anlamıyorum."

"Bilmem, bunu seyircilere sormaya ne dersin?"

"Altlarına yatıyorsundur." Dediği anda saçlarımı bıraktım. Tüm ruhsuzluğumla gözlerimi Alaraya çevirdim. Ukala gözlerle bana bakıyordu. Beni sinirlendirdiğini düşünüyordu. Bu sözlerle mi? Hiç sanmıyordum.

Hayatım boyunca, çoğu insandan bundan daha kötü sözler işitmiştim. Daha kötüsü vardır ki beni doğuran kadından bizzat 'orosbu' damgası yedikten sonra bu laflar eskimiş geliyordu.

Sakince gülümsedim. "Ben böyle laflara sinirlenmem Alara." Dedim ve ayağa kalktım. "Bunu sana kaç kere hatırlatmam gerekiyor?"

"Birbirinize bulaşmayın kızlar. Sahneye hemen!." Dedi İdris ellerini çırparken.

İdrisi işaret edip "Duydun. Gösteri vakti." Dedim ve göz kırpıp yanından onu iterek geçtim. Alara daha bugün bana ağzını açmazdı. Yarın, yeni bir günde aynı sözleri tekrarlayacağını biliyordum.

Sahneye açılan kapıya doğru ilerlerken, kapının yanında duran boy aynasına son kez baktım. Mini, straplez siyah, payetli elbisem vücudumu sarıp sarmalıyordu. Saçlarım, dalgalar halinde belime doğru uzanıyordu. Bugün göz makyajım o kadar abartı değildi. Dudaklarımda ki kırmızı ruj yeterince abartılı duruyordu.

Güzeldim.

Hiçbir zaman çirkin bir kız olduğumu düşünmemiştim.

Kapıya doğru ilerledim ve açık kapıdan içeri girdiğimde beni karanlık karşıladı. Her zaman ki yerime geçtiğimde derin bir nefes aldık.

'İşte başlıyoruz Mercan'

"Başlıyoruz." Dedi guitarist Emre. Onlara dönüp bakmadım. Sadece 'an' da olmak istedim. Tek mutlu olduğum yerde ve beni özgür kılan o tek şeyi yapmak istedim.

Şarkı söylemek.

Perde iki yana açılırken müzik başladı.

Işık gözüme vurduğunda garipsemedim. Gözlerimi kapattım ve sadece şarkı söylemeye başladım.