Sıcak bir yaz günüydü ve o gün benim doğum günümdü yani 12 mayıs 2010 annem ve babam bir kavga yüzünden ayrıldılar yada ben öyle biliyordum.
doğduğumda ablam elmas ile annem beni kabul etmemişler bunuda anaannemden öğrendim babamda beni kimsesizler yurduna vermiş sonradan.
babaannem babamı yolda görerek takip etmiş ve babam gittiğinde beni evlat edinmiş .ben annemin aslında beni bırakan beni kabul etmeyen biri olduğunu altı yaşında öğrendim,kahretsin!
Babaannem beni altı yaşına kadar büyüttü ve hayata gözlerini yumdu ben geri kendi kendime babamın beni bıraktığı yere ağlaya, ağlaya geldim. orada yağız adında bir çocukla tanıştım.
Aslında çok iyi bir çocuktu hatta ona aşık olmuştum ama kötü tarafı herkesin onu dışlaması ki bu onun suçu değildi. Birinci sınıfa geçtiğimde herkesten zekiydim okuma yazmayı kısa sürede öğrenmiştim ve sınıfta herkes beni kıskanıyordu .
Ve bir gün Ela,ecrin ve ece yanıma gelip şöyle dedi;
Ela;baksanıza şu salağa
Ece;aman yaa ben bu salağım neyine bakacağım?
Ecrin;evlatlık olmasına,fakirliğine ve inek öğreci olmasına
O sırada yağız gelmişti ve bağırarak;
Yaa gerizekalılar siz kendinizi ne bok sandınız?
Melike öğretmen gelip "ne bu bağırtı? çabuk müdürün yanına"dedi ve okuldan uzaklaştırma cezası verildi. allahtan benim ile yağızın okulu aynıydı.onu her istediğimde görebiliyordum.
Ama anlamamıştım bağırdık diye mi okuldan atıldık?
**
Adım ada sarsılmaz, şuan 13 yaşındayım.hikayemi az çok öğrendiniz.
Yağızla ilkokuldan beri aynı sınıftayız. Ama hala tanışmış değiliz.onun kahverengi gözleri,sarı saçları,beyaz teni o bakışları günden güne beni kendine daha çok aşık ediyo.
