The Heaven 🚨
Uni
ဒုက္ခတော့ဒုက္ခပါပဲဒါပင်မဲ့အချစ်ကပေးတဲ့ဒုက္ခကိုထမ်းပိုးထားတဲ့လူတစ်ယောက်ပေါ့
အိမ်အပြန်လမ်းမှာဂျီမင်းတစ်ယောက်အဖျားလဲတက်လာသလိုအနာကနေလဲသွေားတွေတစ်စိမ့်စိမ့်ကျနေတယ်သွေးတွေကျနေတာတော့သူသတိမထားမိခဲ့ဘူးအဖျားတက်နေတဲ့အရှိန်မှိန်းဒီတိုင်းလိုက်လာခဲ့တယ်
အိမ်ပြန်ရောက်တော့လူကမျှော့မျှော့ပဲရှိတော့တယ်ပစ်လှဲချင်လာပီမူးမေ့သွားမှာတောင်ဆိုးရတယ်အိမ်ပေါ်တက်ဖို့ခြေလှမ်းတုန်းပဲရှိသေးတယ်
"ပတ်ဂျီမင်း!ဒါကဘယ်လဲ"
"အပေါ်မှာသွားအိပ်ေတာ့မလို့ပါ"
စီနီယာကကျနော့်ရဲ့အချစ်ဦးပါအချစ်ဦးမို့တော်တော်လေးရူးခဲ့တာပါဘယ်လောက်ပဲစိုးတယ်မိုက်တယ်ပဲပြောပြောကျနော့်အတွက်ေတာ့နတ်သားလေးအချစ်ခံဖို့မထိုက်တန်သေးရင်တော့ဒီလောက်အရှုက်တကွဲအကျိုးတော့မဖစ်ချင်သေးပါ့ဘူး
"ငါဘာမှမစားရသေးဘူးညစာပြင်ပေး!"
"စိနီယာဒိနေ့တော့လေကျနော်တော်တော်လေးနေမကောင်းဖစ်တော့စီနီယာအဆင်ပြေသလိုလေးစားလိုက်ပါနော်"
"ဘာလဲမင်းကမပြင်ပေးနိုင်ဘူးဆိုတဲ့သဘောပေါ့!"
မေးရိုးတွေတင်းကနဲ
"မဟုပါဘူးကျနော်တော်တော်နေမကောင်းလို့ပါ"
ငါကပြင်ဆိုပြင်လိုက်လေငါ့စကားကိုအခုတော့ကလန်ကဆန်လုပ်ပီပေါ့
"မဟုပါဘူးဗျာ!"
စိတ်ကအချင်ပေါက်လာပိးအရမ်းပင်ပန်နေတာအခုတောင်မနည်းအားယူနေရတာ
"ဘာပတ်ဂျီမင်းငါ့ကိုဘယ်လိုလေသံနဲ့ပြန်ခံပြောနေတာလဲမမှတ်သေးဘူး"
ဂျောင်ကုကဂျီမင်းအနားကိုတစ်ဖြေးဖြေးကပ်လာပိးဂျီမင်းရဲ့ပါးခုံးနှစ်ဘက်ကိုကိုင်ညစ်လာပီးတော့နံရံကိုဆောင့်တွန်းလိုက်တယ်
ဘုန်းးး
"အာ့!"
အားမရှိတော့ပါဘူးနံရံကျောကုန်းရဲ့တိုက်တဲ့အရှိန်ကအရမ်းမများပင်မဲ့နေမကောင်းဖစ်နေတဲ့လူအတွက်တော့အားပြင်းပါတယ်
ကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုေခွကနေကိုလှဲကြတာပါလက်ပတ်တီးဟာလဲမြင်ရက်ဆိုကိုမရှိတော့တာသွေးတစ်စက်စက်နဲ့ကျလာပီးအကျီတွေမှာပါပေသွားပီ
