Ağlama

Affetmem

"Konuşsanıza"
Kimse bakamamaya devam ediyordu.

Oğuz, Adayı odaya kucağında taşıdıpında Ada ne kızdı ne bağırdı, Ada sadece Oğuza bakıyordu.
"Affetmem seni"
"Ada yapma"
"Sen bile bile yaptın"
"Kafam doluydu unutmuştum, sinirliydim kendime, seni koruyamadım. Tekrar yürüyememenden çok korktum"
"yalan tamamen yalan"
"Ada yap-."
"Ben biraz dışarıya çıkıcam hava almam gerek sanırım."
"Yok olmaz bu saatte Allah korusun ya bir şey olursa. "
"İzin istemedim haber verdim zaten üstüm müsait gider gelirim"
"Ada"
"Yeter sıkıldım bunaldım evde bunaldım. "

Kimseye bir şey demeden kapıyı çekip gitmişti Ada. Mustafa sinirden parmak etlerini koparıyordu. Mert ve Pınar, Ada'nın buna anlattıklarını aşamadılar. Arslan kafasını koltuğa yaslamış düşünüyordu.

"Yavrum sen odana geç"
"Ama Mert"
"birazdan gelerim ben, hem sende dinlenmiş olursun"
"Peki Mert"
Mustafa kafa işareti ile İnci'nin çıkmasını istedi. İnci anlamıştı, erkekler kendi aralarında konuşacaktı
"Benim duş almam lazım herkese iyi geceler "
Herkes karşılık verdikten sonra İnci odasına gitti.
...
Oğuz kara kara "Ne yapıcaz" dedi
"Senin de sigara içesin tuttu" diye karşılık verdi Mert
"Deme ya"
"Hakikaten Oğuz sen sigara içmiyordun " dedi Mustafa
"Şey abi yeni başladım "
Arslan kalın sesiyle" Bırak" dedi
"Anlamadım"
"Ada nın yanında kimse içmiyecek"
"Ne oldu hayırdır babalık yapasın mı tuttu." dedi Mustafa
"Dinime küfür eden Müslüman olsa gerek" diye karşılık verdi Arslan.

Kapı sesi ile Oğuz ayağa kalktı.

"Güzelim"
"Uykum var"
"Daha iyi misin"
" Ece nerede"
"Uyuyor, dolaptaki anne sütünü verdim merak etme"
"Teşekkürler"
"Ada lütfen soğuk davranma "
"Soğuk falan yapmıyorum, neyse herkese iyi geceler"
"Bende birazdan gelirim güzelim"
"Yok keyfine bak, annemin odasında yatıcam ben"
"P-peki"
"Eceye bir şey olursa uyandırırsınız bu arada Arslan abi yatağını hazırlarım birazdan annem in odasının karşısı senin ve Çiçek için. Çiçeği al da o da, yatsın burada"
"Sağ ol kızım"
Ada dizinden tutarak annesinin gitmeye başladı. Oğuz yüzü asık şekilde salona geçti.

"Yarın fizik tedaviye ben götürürüm zaten göreve gideriz biraz daha kaldıktan sonra"
"Peki abi bende geleyim mi"
"Sen bilirsin, Adaya sormak lazım "
"Kesin olmaz o zaman."

Arslan, şahsi söförüne Çiçeği getirin dedi. Yarım saat sonra Çiçek geldi ve Arslan onu odaya götürdü. Çiçeğin odasının kapısını örterken karşı odadan ağlama sesi duydu. Ada nın sesiydi. Kulağını kapıya yasladı gözlerini kapattı, dinledi, ve Arslan'ın gözünden bir damla yaş aktı. Kapıyı çalmakla çalmamak arasında kaldı. Göz yaşları dinmeyen Ada kapıya çevirdi kafasını.

"Oğuz git başımdan "
"Kızım, benim Arslan"
"Müsait değilim Arslan ABİ"
"P-peki"
Arslan salona gitmedi direk Çiçeğin yanına kıvrıldı.

Sabah Oğuz, Adayı öperek uyandırmaya çalışıyordu. Ada gizlice gülüyordu. Ama yine de Oğuza belli etmemeyi başaramadı.

"Hadi kalk güzelim "
"Oğuz öpme beni"
"hayatım bak yemin ederim bile bile yapmadım"
Ada Oğuzun gözlerine uzun uzun baktı, Oğuz Ada'nın yüzünü avuçlarının ardına aldı.

"Yapma, dokunma bana" diye fısıldadı Ada.
Oğuz bir süre Ada nın gözlerine baktı, sonra ise odadan çıktı.

Ada annesinin kazaklarından ve pantolonlarından birini giydi. Aynada kendini izledi yüzüne düşen bir damla yaşı sildi. Çantasını yanına aldı ve mutfağa geçti.

"Herkese günaydın"
Herkes gülümseyerek günaydın dedi.

Ara Mertin yanına oturdu. Oğuzu suratı düşmüş şekilde Pınara baktı. Pınar gülümseyerek Ada'nın omzuna elini attı.