1.Bölüm

9 0 0
                                    

Issız sokaklarda gezerken bir sokağa girdim ilerledim ve ilerledim çıkmaz sokağa girmiştim duvara arkamı dönüp çıkacakken arkamdan bir çığlık sesi duydum arkama döndüm yerde yatan bir kız vardı yanına yaklaştığımda boynunda oluk oluk kanlar akıyordu durmuyordu kızın nabzına baktım nabzı atmıyordu korkudan yere düştüm geriye doğru giderken duvara baktım duvarda kan vardı korkum kan değildi korkum duvara kan ile yazılan yazıydı "bu çıkmaz sokağa girerek hata yaptın Derya" diye yazıyordu duvarda korkudan gözümden yaşlar akmaya başladı Çığlık atıp bağıracak gücüm bile yoktu 1-2 saat sonra kendime gelmiştim yavaş adımlarla ayağa kalktım ve bu çıkmaz sokaktan bir an önce çıkmak için adımlarımı hızlandırdım sokaktan çıkar çıkmaz sırtımı duvara yaslayıp derin derin nefesler alıp verdim kendimi toparlamam gerekiyordu bugünü hiç bir zaman yaşamamışım gibi davranmalıydım eve koşar adımlarla ilerleme başladım 15-20 dakika sonra eve vardım evin kapısını açar açmaz içeri girdim direk bugünü unutmalıydım sabah gözüme değen Güneş ışıklarıyla gözümü açmıştım yorganı üzerimden atmıştım ayağa kalkıp banyoya ilerledim musluğu açıp ilk yüzümü yıkadım sonra ellerimi yıkadım musluğu kapatıp elime temiz bir havlu alıp yüzümü ve elimi kuruladım banyodan çıkıp mutfağa gittim kendime tost yaptım tostumu yedikten sonra odama doğru ilerledim odama girince ilk gardıroptan beyaz bir elbise çıkardım ve giydim sonra saçımı taradım ve saçımı dağınık bıraktım beyaz topuklu ayakkabıyı elime alarak evin kapısından çıktım taksi durağına ilerledim taksi beklemeye başladım taksiciye gideceğimiz okula söyleyip arkama yaslandım ama rahat değildim dünkü olaylar aklıma gelip duruyordu ben bunları düşünürken taksi durmuştu parayı verip hızla arabadan indim hızlıca okula girdim geç kalmıştım yeğenime anaokulundan almak için gelmiştim yeğenim bir genç adamın yanında duruyordu adama teşekkür edip yiğenimi alıp ilerlemeye başladım adama bakmak için arkama döndüğümde adamın gözü kırmızı gözüküyordu gözümü kapatıp açtığımda kahverengiydi sanırım göz yanılması oldu kafamı önüme çevirip yiğenim ile ilerlemeye başladım bir taksi ' nin geçmesini bekliyordum bir siyah araba önümüzde duruyordu
Çok pahalı bir arabaydı araba ' nın
Cam ' ı yavaş yavaş aşağıya iniyordu
Ve gördüğüm insanla şoka girdim demin yiğenimin yanındaki adamdı
Adam bana gülümsedi

X:Merhaba sanırım hiç bir taksi gelmiyor isterseniz ben sizi bırakayım
Ah doğru kendimi tanıtmadım ben çağrı Altan tanıştığımıza memnun oldum derya.

Tek aklıma takılan şey ismimi bilmesiydi adama tam soracakken hadi binin arabaya dercesine bakıyordu. Arabanın kapısını açıp ilk yigenimi sonra sonra kendim binip kapıyı kapattım adama dönüp

Derya: adımı nereden biliyorsunuz

Çağrı: adını mı hem yiğeninden öğrendim hemde öğretmenden.

Derya: anladım

Eve varana kadar susmayı tercih ettim 20-30 dk sonra araba durmuştu ama kafa karıştırıcı olan şey evime gitmek genelde bu kadar uzun sürmezdi kapıyı açtım ilk ben sonra yiğenimi indirdim sonra kapıyı kapatıp çağrıya döndüm

Derya: teşekkür ederim

Çağrı:rica ederim

Diyerek sürdü arabayı arabada garip gelen 2 şey vardı 1'i adamın gözleri
İkincisi ise adamın aynada gözükmemesi.

Gece'nin Çığlıkları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin