"bastım"
Ellerim titriyordu,hyunjine baktığımda oda telaslı gibiydi, daha sonra annemin kapıyı acmasıyla hepimiz irkildik
"hosgeldiniz çocuklar"
"anne"
"guzel kızımm"
Annemde bende ağlamaya başlamıştık sıkıca sarıldık,az sonra hayal kırklıgına uğrayacağını aklıma getirince dahada sıkı çalıştım
"cok guzellesmissin"
"sende anne,cok ozledim seni"
Annem saçlarımı okşadı ve diğerlerine döndü
"sizde hosgeldiniz çocuklar"
"hosbulduk"
"hadi gelin biraz yemek yiyin"
herkes içeri giderken ryujine annem ile babamı oyalamasını söyledim ve hyunjinin yanına gittim
"hyunjin"
göz yaşlarım ağlamaya dönüştü
"yeji,yapma bak lütfen hastaneden yeni geldik daha güzelim,gene agır bir hal alırsa bu problem"
"ben bunu annem ve babama yapamam,söylemek istemiyorum"
"sen söylemeyeceksin, kızlar ve seungmin yapacak bunu"
"ama b-"
"yeji"
"lütfen bana güven güzelim"
"peki"
bide içeri geçtik,annem gibi babamada sarıldım ve onunlada özlem giderdim,daha sonra annem yemek yerken ortaya bir bomba attı yemek masası adeta korkuyla dolmustu
"kızım sen biraz kilo mu almıssın"
hepimiz saskınljkla anneme bakıyorduk
"nerden çıkardın anne"
"neden bu kadar korktun yeji"
"baba"
hyunjin kızlara isaret etmişti,annem yunayı cok severdi bu yüzden konusmayı yuna yapıyordu
"ajumma,ben seni cok seviyorum biliyorsun"
"biliyorum kızım bende"
"senide ajussi"
"yuna konuya girer mis-"
"yeji unnie hamile"
donmuştum,annem de öyle
"ne diyorsun yuna sen,yeji"
"baba"
"CEVAP VER BANA DOGRU MU BU"
kafamı sağladım
babam masaya vurmustu bense hyunjinin elini sıkıca tutmustum minho ile changbin oppa babamı yuna ve jisu ağlamaktan perişan olup isyan eden annemi sakinleştirirken hyunjin,ryu,chaer chris ve seungmin ise beni sakinleştirmeye çalışıyordu,daha sonra babam yerinden fırladı o kalkınca herkes kalktı masadan
"nasıl oldu bu"
"CEVAP VER YEJİ"
ağlayarak bağırdığı için sesi gitmişti
daha sonra annem geldi
"psikologsun sen,doktorsun,ANNE OLAMAZSIN YEJİ"
"anne"
"babası kim"
hyunjin yanıma gelmişti
"benim efendim"
"sen mi teşvik ettin kızımı"
dedi annem
daha sonra babam diz çöktü ve ayağıma kapandı
"lütfen benim güzel kızım,sana yalvarıyorum bak yemin ederim bidaha sana asla bağırmayacağım ama hadi gel gidelim kurtulalım ondan"
"hayır baba"
bende ağlıyordum,hatta odadaki herkes ağlıyordu
"NE DEMEK HAYIR YA,evet kızım ya sende anneannen gibi"
gerisi gelmemişti
"HAMİLELİK ZEHİRLENMESİNİN NASIL BİSEY OLDUGUNU BİLMİYOSUN YAŞAMADIN YEJİ"
"anne,3 gündür hastanedeyim"
"ne dedin sen"
"nasıl"
"evet,atak gecirdim,hamilelik zehirlenmesinin ilk aşamasını geçtim,ve bu zamanda siz yanımda yoktunuz,size bunu paylasmadım cunku bana verdiğiniz emeklerin bosa gideceğini düsündüm ama suç bende degil anne biliyor musun"
"kimdeymiş"
"senin aptal genlerinde"
diyip evden çıktım,hyunjin arkamdan geldi
daha sonra noldu bilmiyorum ama annem ve babam jeonjuya dönmüş beni ise engellemişler,her yerden,sanırım annem bana katlanamıyor,kendimi iyi hissettiğimde yaptığım ilk sey ablamı aramaktı,ona herseyi anlattım o ise paris'te oldugu icin yanımda olamadığından özür dileyerek ağladı,annem ile babama bir kini tuttu ve oda onları engelledi,ailemizin benim yüzümden dağılıyor olması berbat hissettiriyordu,bu gece hyunjin, arkadaşlarının hepsi,kızlar benim yanımdalardı Minho oppa babama küfür ediyordu diğerleri ise beni iyi hissettirmeye çalışıyordu
"hyunjin"
"söyle guzelim"
"uykum geldi"
"gel gidelim o zaman"
"iyi gecelerr askımmm"
Yejiden
Uzun ve değişik bir günün ardından dinlenmek hem benim hemde bebek icin iyi olacaktı,suan annem ve babam icin üzülmek istemiyordum,ciddi bir tedaviden çıkmıştım,hyunjine minnettarım benim için çok şey yapıyordu,ve hep yanımdaydı gözlerimi bedenimin yanına cevirdiğimde onu görüyordum,bana hep o güzel gülümsemesini bahşediyordu.Güzelim,bitanem,sevgilim diye hitap ediyordu bana.Onu üniversite hayatından mahrum bıraktığım için üzgünüm,ama bende aynı durumdayım.
"biraz dinlen güzel-"
dudaklarına yapıştım
"buna ihtiyacım vardı"
"yeji,biliyor musun benimde tam olarak buna ihtiyacım var"
"hmm,neye"
"sana"
"hamileyim ama yapabilir miyiz"
"oralara girmeye gerek yok sadece ağır temas kursak bile olur"
"sarıl ozaman bana"
yılan gibi sarmıştı beni,sıcacıktı ya,huzurlu hissetmiştim
"seni seviyorum hwang yeji"
"biliyorum,bende seni seviyorum"
"herkes sana sırtını dönse bile ben sizin yanınızda oluxam tamam mı"
"tamam"
"beraber büyüteceğiz bebegimizi"
Ağlamaya başladım
"cok seviyorum lan seni"
"YA ÖLÜRÜM SANA AĞLAMA AMK"
onun da gözleri dolmuştu
o an anladım ki,hayatınızda her zaman kötü anılar olur,hatalar olur ama hayatınızda her zaman sizi herseyden koruyacak bir adam girmez,ama benim hayatıma girdi.
YOU ARE READING
kucuk misafir | 2hwang
Teen Fiction"sorumluluk alıp almaman umrumda değil,sadece ona bir babası olduğunu nasıl açıklayacağımdan veya açıklayamayacağımdan korkuyorum"
