ეს ყველაფერი ისე ადრე მოხდა... მგონია ასეთი არც ყოფილა
ყველაფერი იმ პატარა და საყვარელ სოფელში დაიწყო, მაშინ როცა სკოლაში ბოლო წლებს ვატარებდი, შემდეგ კი თითქოს ყველაფერი დავივიწყე და დავამთავრე მაგრამ ყველაფერი წინ ყოფილა.
***
გარდატეხის პერიოდში არც ისე ლამაზი და დახვეწილი არ ვყოფილვარ, ერთი სიტყვით კლასელები ჩვეულებრივ დამცინოდნენ მაგრამ არ მაანაღვლებდა მე ვთვლიდი რომ ლამაზი ვიყავი და ეს ჩემი დაქალების დამსახურება იყო და მყავდა კლასელები რომლებსაც ვერ ვიტანდი ერთთან კი შეხებაც არ მქონდა დიდი ხანი, ასე ვთქვათ კლასელად არ მთვლიდა და მეც არ მაინტერესებდა , ჩვენი კლასის ბოზებთან ერთად იყო და ერთობოდა ხოლმე ერთმანეთთნ შეხება არ გვქონდა ისე ვიყვით თითქოს ერთმანეთი არასდროს გვენახა და ეს არც ერთს არ გვაწუხებდა მისი სახელია "ჯეონ ჯონგუკი" თუმცა ბოლო სამი წელი რაღაცეები იცვლებოდა და ამას ორივე ხვდებოდა.
***
მე-10 კლასი ალბათ ერთ ერთი კარგი წელი იყო რაღაცეებს თუ არ ჩავთვლით ამ წელს დაიწყო მან უცნაურად მოქცევა
ადრე თუ ხმას არ მცემდა ახლა პირიქით ის იყო წამომწყები , პირდაპირ გეტყვით არ მომწომდა საერთოდ არ მინტერესებდა მოკლედ ერთმანეთს თვალში არ ვეჩხირებოდით ხოლო როცა ეს შეიცვალა არ მომწონდა
ადრე თუ გზაზე მხვდებოდა ზედაც არ მიყურებდა გამარჯობაზე ლაპარაკი ზედმეტი იყო ამ წელს კი შემოხედვას ჩახუტება და მოკითხვა დაემატა, წარმოგიდგენიათ რას ვფიქრობდი, ტვინში პირველი აზრად რაც მომივიდა იყო
"შიგ ხო არა აქ ამას?"
ასეთი გაშეშებული ვუყურებდი
მან კი მითხრა
ჯკ-როგორ ხარ? იცი კლასი ვაპირებთ შეკრებას ნახევარ საათში და მითხრეს მეთქვა
-რა? იცი ბოდიში უნდა წავიდე!
ვუთხარი და წამოვედი გაოგნებული ვიყავი ჯერ ჩამეხუტა შემდეგ კი ისე მელაპარაკა თითქოს ყოველ დღეს მასთან ერთად ვატრებდე.
YOU ARE READING
შენ და მე 3<
Action-რას ნიშნავს საკუთრება? -იმას რომ ჩემი ხარ სკოლიდან მოყოლებული ჩემი საკუთრება ხარ! -ნამდვილი იდიოტი ხარ ჯეონ! ყველაფერი ფიკში 🔞
