Hacker

2. BÖLÜM ŞÜPHE TOHUMLARI

BİLGİ:

HACKERLAR ÜÇE AYRILIR

SİYAH ŞAPKALILAR

BEYAZ ŞAPKALILAR

GRİ ŞAPKALILAR

2.BÖLÜM: ŞÜPHE TOHUMLARI

Suçluluk hissi nedir bilir misiniz? Ben biliyordum. Ve bu bir zamanlar canımı çok yakmıştı hala yakıyordu ama yapacak bir şeyim yoktu dermanım kalmamıştı artık, odağımı toparlayıp konuşmaya başladım.

Sert sesimle "Yok öyle mi?" hafifçe gülüp baş komisere adımladım. "O zaman dün benim mağazama baskın düzenlediniz ya onun izin kağıdını gösterin."

Komiser özgüvenli bir tavırla, "Tabi ki gösteririm bir yere baskın olduysa illaki izin kâğıdı olur. Benim haberim yok. Baskın olduğundan "Gelin benimle" deyip az önce çıktığı ofis gibi olan odaya girdik ikimizde.

Komiser çekmeceyi açıp içinden dosyalar çıkarıp inceliyordu bende sessizce komiseri izliyordum. Elindeki dosyaları bırakıp diğer çekmeceleri karıştırdı. "Burada olması gerekiyordu." diye mırıldandı.

Ardından bilgisayarı inceledi. Ama izin kağıdını bulamayacaktı. Bundan adım gibi emindim. Bulsaydı çoktan çekmecesinde olurdu zaten ah bu erkekler ve özgüvenleri ne olacaktı. "Komiser Bey buldunuz mu?" sesim biraz dalga geçer gibi olduğu için üç saniyeliğine yüzündeki siniri yakaladım. Sonradan yüzünü ifadesizleştirdi.

"Hayır yok."

"Komiser Bey," deyip elimi uzattım. "Ben Larissa Elis ya siz?" dediğimde. Hafif kaşları çatılmıştı. Sanırım bağırıp çağırmamı bekliyordu. Ama karşısında kim olduğunu bile bilmiyordu ne kadar yazık. Ona şu an bağırsam o aşağılanmayacaktı. Onun yerine kendime eksi yazıyordum. Elini kaldırıp elimi sıktığında tüm vücudum karıncalanmıştı.

"Pars... Pars Kandemir." anlaşılmaz sesi ile elimi sıkıp bırakmıştı.

"Memnun oldum Pars Bey." dediğimde oda baş sallamakla yetindi. "E sizi dinliyorum komiserim."

Hayır hayır olgun, zeki kadını oynamamalıydım. Beni şımarık zengin bir kız olarak düşünmesi gerekiyordu. Ya da olgun mu olmalıydım? Kahretsin ya ben ne zamandan beridir böyle salakça şeyler düşünüyordum.

Ya kendine gel Larrisa aptallık yapma kendini adama rezil edicen şimdi.

Lan iç ses sen nereden ortaya çıktın ne zamandır sana ihtiyacım vardı. Sen niye bu boktan durumun içinde geldin?

Yo ben geçende geldim. Senin kafa nerde Allah aşkına?

Sakın bana aklının bu ad-

İç ses ne saçmalıyorsun sen ya?

Ya ben ne bileyim seni ilk kez böyle görüyorum ondan.

İç ses keserim sesini, bak senin konuşman benim elimde zaten!

Kessene sesimi hadi hiçbir şey yapamazsın ki sen bak ne diyeceğim yelloz seni!

Bütün sinirim gitmişti nedense iç sesim yüzünden.

Sinirli sesle "Larissa Hanım komik bir şey mi var?"

Pars o sırada küçük bir kahkaha attığımın farkında bile değildim. Allah belanı versin iç ses rezil oldum.

"Çok pardon komiser bey ben size gülmüyordum. Aklıma bir şey geldi de." Şimdi aptal iç sesimden bahsedemezdim.

Ciddileşerek kafamı Pars'a çevirdiğimde. Konuşmaya başladı.