6 yaşına girdiği günde annesi babası öldürülen Larissa,acılarla hayatta tutunmaya çalışmaktadır en son bu acıya dayanamayıp intikam almaya karar verir en üst düzeyde hacker olup tüm sistemlere sızar bunun sonucunda tüm ülke'de hacker aranmaktadır ha...
"Bu evde istediğiniz gibi gezebilirsiz odalarınızıda birazdan Saye size gösterir bence kıymetimi bilin sizi kocaman bir villaya hapis ettim." Dediğimde
Pars'ta. "Aman ne güzel."diye gevelemişti.
Ortamı yumuşatmak için aklıma gelen şeyi uygulamaya karar verdim."Karan sana bişey soracağım."
Tek kaşını havaya kaldırıp."Sor Larissa."
"Yemek yapmayı biliyormusun?"
"Evet az çok biliyorum" dediğinde
"Çok iyi o zaman Saye Karan'ı al ve mutfağa gidip yemek yapın." Saye Karan ile bir iş yapacağı için mutlu olarak. "Tabiki." Demişti. Karanda itiraz etmeden Saye'nin peşinden gitti.
Bende odama çıkmayı düşünüyorken Pars soru sorması ile durmuştum.
Sorgular biçimde. "Nereye gidiyorsun?"
"Odama."
Emir vererek."Buraya gel konuşacaklarımız var."
"Gel sana odanı göstereyim sonra balkonda konuşuruz."
"Tamam." Diyip ayağa kalkıp benimle beraber yüremeye başladı.
Pars'a seçtiğim odanın önüne gelip kapıyı açtım. "Burası odan." odaya bakmadan baş sallamakla yetindi. Odanın kapısını kapatıp kendi odama yürüdüm. Pars'ta arkamdan geliyordu. Odamın kapısını açıp içeri girdim. Ve Pars'ın gelmesini bekledim.
O ise kapının önünde bekliyordu. "Ne bekliyorsun gelsene hadi."
Pars çapkınca sırıtıp "Planın beni ilk günden odana atmak'mı?"dediği şey karşısında kahkaha attım. "Ah siz erkekler hepiniz aynısınız." diyip odamın balkon kapısını açıp balkona girdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Balkonumuz
Hava biraz kararmıştı. Dışarısı o kadar güzel kokuyorduki bütün vücudum rahatlamıştı. Bugün sabah enerjik olmama rağmen halsizlik vardı üstümde. Pars'ın nefesini boynumda hisetmemle arkamı döndüm. "Neyin peşindesin sen? para'nın peşinde değilsin zaten zenginsin Mafyalaramı bulaştın?" keşke böyle bir derdim olsaydı Pars.
"Pars keşke mafyalara bulaşsaydım. Keşke şımarık bir kız olup tüm paramı harcasam ama maalesef değil beni hiç tanımıyorsun." kendimi kötü hissettiğim için konuşmak istemedim.
"Daha fazla konuşmak istemiyorum." diyerek balkondan çıkacakken Pars sert bir şekilde bileğimden çekti o sırada gözüm karardığı için düşecekken Pars beni kollarımdan tutmuştu.
Kafamı tutup ovaladım. "Sen iyi değilsin." Beni kucaklayıp balkondan çıkıp odaya getirdi ve beni yatağa yatırdı. Çizmelerimi çıkaracakken izin vermeyip ben çıkardım.
