YARALASAR 5

28. MUCİZE'M

Çookk özür dilerim bölümü atamadım kaç gündür. Bölümü atamamamın geçerli bir kaç sebebi var. Evet bölüme başlamadan önce bir oyunuzu alabilir miyim rica etsem? Sağolun. İyi okumalar.

Hoşçakal dede...
Hoşçakal...
Dede...

Dedeme bir gün bunları diyeceğim aklımın ucundan geçmezdi. Ama bakın dedim. Şu anda yeni farkettiğim bir gerçek biraz garipsememe neden olmuştu. Kurduğunuz cümlenin sonuna 'ama' getirdiğinizde ve bu cümleyi devam ettirdiğinizde amadan önceki tüm dedikleriniz boşa gidiyordu, dediğiniz cümlenin anlamı kalmıyordu... "Sedef kendine gel artık!" Alaz'ın beni sarsması ile başımı kaldırdım. "Ben iyiyim Alaz," dedim ve çöktüğünde yerden kalktım. Deniz'i kuzeylere bırakmıştık çünkü uykusu gelmişti ve burası gürültülüydü. Annem fenalaştığı için ona serum vermişlerdi, bu yüzden Aslan babam ve annem yanımızda değillerdi. Babam yarı baygın bir şekilde duvarı izliyordu. Alaz'ın çalan telefonu ile dikkatimi ona verdim.

"Efendim Yavuz?" dedi. Ne duyduysa duyduğu şey hoşuna gitmemiş olacak ki kaşlarını çattı. "Hemen sana verdiğim hastane adresine gel," deyip telefonu kapatınca yaşlı gözlerimi elimin tersi ile sildim. "Ne olmuş?" dedim ağlamaktan çatallaşan sesimle. "Ilgaz doğum yapmak üzereymiş," diyince gözlerimi büyüttüm. Şimdiden mi? "Ama daha bir haftası vardı," dedim. Belki de erken doğum yapacaktı. İkiz erkek çocukları olacaktı, bunu öğrendiklerinde ikiz olacağı için çok sevinmişlerdi. Elvan'ın olduğu ameliyathanenin kapısı açılınca başımı oraya çevirdim. Önce üç doktor çıktı, sonra ise sedye ve içinde yatan Elvan çıktı. Hemen Elvan'ın yanına doğru yürüdüm. Doktor, "şu anda derin uykuda," dedi doktor ve ekledi. "Ne zaman uyanacağına dair bir bilgimiz yok, bu uyku belki iki gün, belki iki hafta, belki de... İki ay sürebilir. Ama panik yapmayın, bu süreç geçici bir süreç." NE! Yok ben bilmiyordum zaten geçici bir süreç olduğunu! Sağol sen söyledin şimdi öğrendim! Aptal adam panik yapmayın dedi ya! Bir ebeveynin ne düşüneceğine sen karar veremezsin mal adam! İki hafta, İKİ AY! Koskoca iki ay dedi ya! Ben nasıl sabr ederim.

Önümüzden çekip giden doktorun arkasından öfkeyle baktım. Bu adam çok bilmişti her şeyin fazlası zarar, çok bilmekte zarar! Allah belanı versin çok bilmiş adam! Alaz içimden geçenleri anlamış olacak ki alayla güldü. Bu haldeyken bile gülüyor bu adam! Allah'ım sen yardım et! "Ne?" dedim sinirlerimi yatıştırmaya çalışırken. "Bela okuman bittiyse sakinleş Sedef, çünkü Elvan uyanacak." dediğinde gözlerimi devirdim. "Ciddi misin(!)" diyerek annemin kaldığı odanın yanında durdum, kafamı içeriye uzatıp baktığımda gördüğüm şey ile yüzümde buruk bir tebessüm oluştu. Aslan babam annemin yanında uzanmıştı ve onu izliyordu. Duyduğım gürültülü çığlık ile acil kapısına baktım. "Ilgaz?" bu Ilgaz'dı.

"Tamam dayan aşkım," diyen Yavuz'un yüzü kıpkırmızıydı. İşler çok karışmıştı. "Sedef?" babamın yorgun sesi arkamdan gelmişti. Arkamı döndüm. "Evet?" dedim, "Ilgaz değil mi o?" diyince başımı salladım. "Tamda kendisi," diyerek Yavuzların yanına doğru yürüdüm. "Sedef?" Ilgaz beni görünce şaşırmıştı. Çünkü burada olacağımızı bilmiyordu. "Dua et de çocuklar sana benzemesin," dediğimde bu haldeyken bile bana söylenerek girdi doğumhaneye.

Saatler sonra...

"Anne!" Annem, dizlerini karnına çekmiş, kafasını dizlerine gömmüş bir şekilde ileri geri sallanıyordu. Annemi kaldıramıyacağımı anlayınca odasından çıktım. Ilgaz doğımubu yapmıştı. Erken doğum yaptığı için şu anda hastanedrlerdi ve ben eve annemi görmek için gelmiştim. İkizlerin adı Aren ve Arel'di. Ben bu benzerliği pek beğenememiştim. Aren ve Arel İlgaz gibi sarı saçlıydı, gözlerini daha görememiştim ama büyük ihtimal gözleri yeşildi. "Sedef," an emi  odasından çıktığımda kapıda beni bekleyen Alaz'a döndüm. "Elvan'ın yanına gidelim," dedim. Elvan'a göz kulak olması için babamdan rica etmiştim. Ama babam da çok yorulmuştu, onu orda daha fazla tutamazdım. Başını sallamakla yetinen Alaz'ın önünden yürüyüp bahçeye çıktım. Bu evde bir zamanlar dedem de nefes alıyordu...