ဘာလိုလိုနဲ့ကျွန်တော်နဲ့နှင်းပွင့်မင်္ဂလာပွဲလေးပြီးသွားတာ ၅လတောင်ပြည့်ခဲ့ပြီပဲ
အစကတော့ကျွန်တော့်အိမ်မှာနေကြပေမယ့်
သူ့အိမ်မှာသူ့အမေတစ်ယောက်ထဲစိတ်မချတာကြောင့်ရယ်နှင်းပွင့်အဖေကလွန်ခဲ့တဲ့
၂နှစ်လောက်ကဆုံးပါးသွားခဲ့တော့အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီးသူ့အမေကိုမခွဲချင်တာကြောင့်ရယ် လင်မယားနှစ်ယောက်သူ့အိမ်မှာပြောင်းနေခဲ့တာ၃လကျော်ရှိပြီဖြစ်သည်
နှင်းပွင့်နာမည်အရင်းကနှင်းပွင့်ဖြူဖြစ်ပြီး
သူ့အမေနာမည်ဒေါ်ဖြူဖြူလွင် ယောက္ခမဖြစ်သူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ကအရမ်းကြီးတရင်းတနှီးတော့မရှိပေမယ့် အဆင်မပြေတာမျိုးတော့မရှိ အားလုံးကြည်ကြည်ဖြူဖြူပါပဲ ကျွန်တော်လည်းအလုပ်ကိစ္စနဲ့တစ်ပတ်လောက်နယ်ရောက်နေပြီးအခုမှကားဂိတ်ကနေအိမ်ပြန်နေရင်းတွေးမိတွေးရာတွေးနေမိတယ်
''ရပြီး အစ်ကို ဟိုရှေ့ကခြံတံခါးအမဲလေးမှာရှေ့မှာပဲရပ်လိုက်''
taxiပေါ်ကဆင်းကားခပေးပြီးတော့ခြံတံခါးမှာbellရှိပေမယ့်မိန်းမဖြစ်သူကိုလှမ်းခေါ်လိုက်တယ်
''မိန်းမရေ နှင်းပွင့် ကိုယ်ရောက်ပြီ တံခါးလာဖွင့်ပေးပါဦး''
ခဏကြာတော့ထွက်လာသူကနှင်းပွင့်မဟုတ်သူ့အမေဒေါ်ဖြူဖြူလွင်ဖြစ်သည်
''လာပြီး မောင်ထွန်းကိုရေ မင်းမိန်းမသူသူငယ်ချင်း ကြည်ပြာနဲ့လမ်းထိပ်ခဏထွက်သွားတယ်''
''ဟုတ် အမေ''
ယောက္ခမကြီးတံခါးဖွင့်ပေးတာနဲ့အိမ်ထဲတန်းဝင်လိုက်တယ်
''အမေ နေကောင်းတယ်မလား''
''အေး ကောင်းပါတယ် မင်းရောအလုပ်ကိစ္စအဆင်ပြေခဲ့လား''
''ဟုတ် ပြောခဲ့တယ် အဲ့ဒါဆိုကျွန်တော်လည်းရေမိုးချိုးပြီးသွားနားလိုက်ဥိီးမယ်နော်''
''အေးအေး ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ''
အဲ့ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်းရေမိုးချိုးပြီးအိပ်ယာပေါ်လှဲနေရင်းမိန်းမအလာကိုစောင့်နေလိုက်တယ် နောက်တစ်နာရီလောက်နေတော့အခန်းတံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူဝင်လာတဲ့မိန်းမကိုတွေ့လိုက်ရတယ်
