CW// Homophobic remarks, Mention of sexual harassment
Prologue:
Kinuha ko ’yong marker at napaangat ang tingin sa babae na nasa harap ko ngayon, I smiled that made everyone gasped and shout. Pinalabas agad nila ang kanilang mga camera at tinutok agad ’yon sa akin.
“Tangina! May nginitian siyang babae! Namasa agad puday ko! Ako next!” may sumigaw.
I just shrugged my shoulders of what I heard. Mabilis sumenyas ang manager ko na nasa gilid para i-giya ang babae na parang ayaw na bumaba pagkatapos kong pirmahan ang poster na hawak niya. Nung natapos ’yong fan signing ay mabilis agad naglinis ang mga staff sa stage dahil may performance pa kami na sayaw. I heard everyone cheered that made me giggle for a bit.
“I can do this all day. . .” I lip synced, pinalabas ko ang dila ko bago ako humataw ng swabe.
Exhausting yet fun. ’Yan ang nararamdamam ko ngayon. I posted a long thank you message on my socials after that fan signing event, halos pagka-uwi ko sa bahay ay parang nahihirapan ako huminga dahil sa pagod at gutom na nararamdaman ko. May binigay ang mga fans na mga pagkain kanina pero halos lahat na ’yon ay hindi ko hilig at hindi na rin ako naka kain ng maayos sa lunch kanina. I can feel that everyone’s eyes was locked unto me and perhaps they will might know my secret that i’ve kept for years to have this reputation.
Kinuha ko ’yong isang noodles na niluto siguro ni ate bago siya umalis. Mabilis ko inopen ang laptop ko at sinimulan ang mga pending activities ko na hindi ko pa nagalaw simula nung preparation sa event. I massage my forehead immediately, halos wala akong naintindihan doon kaya napilitan akong ibalik lahat na mga lessons.
“Oh, himala maaga ka ngayon?” pinagsadahan agad ako ng tingin ni ate habang hawak-hawak niya si Nathalie. I then rolled my eyes.
“Mamaya na ako magbihis. . .” usal ko ng mahina lalo na ngayon na naka costume pa ako at naka sombrero. I’m cosplaying scaramouche today and not gonna lie. . . his character is the most challenging one that I cosplayed so far.
I saw Nathalie squinted her eyes, I immediately chuckled and hugged her. Mabilis niyang inalis ang mga kamay ko kaya napatawa agad ako dahil ramdam ko mga reklamo niya sa mukha pa lang.
“You’re not my tita Ruby!” she pouted.
I smirked, “Si Tito Roan mo ’to. . . not Ruby.” mabilis agad ako tinapunan ng masamang tingin ni ate kaya napatawa agad ako ng malakas. I shrugged my head getting energized again, sila nalang talaga ang pag-asa ko dito. . . When I lost and started having doubts with myself Ate Rowena hold my hands tightly with me and assure me that I will overcome this someday.
I never regret having her in my life, in fact I was grateful. Siya lang ’yong tanggap ako sa kung ano ang mga ginagawa ko. She was there when I needed someone.
Unlike mom. . .
Kita ko ang mariin na titig ni Mommy habang hawak niya ang mga avengers na notebook na binili ko kanina. I always thought that having those notebooks are cool since half of my classmates have those things too. Pero mabilis agad pinunit ni Mommy ang mga notebook na ’yon. . . I don’t know what to react knowing that I saved probably just some pennies to them just to buy those notebooks.
“Babae ka Ruby!” hinawakan niya ng mahigpit mga kamay ko kaya mariin akong napapikit dahil naramdaman ko ang sakit. “H’wag mong sabihin gagayahin mo ’yong isang kaibigan mo d’yan sa kanto na tomboy na Allysa na ’yon! ’Yan na nga sabi ko kaya ayaw na ayaw kitang lumabas!”
Umiling agad ako habang tumutulo ’yong luha ko. Allysa? I heard that she’s just into boyish stuff. . .
Napaangat ang tingin ko at mabilis pinigilan si Mommy nung hinalungkat niya ang drawer ko at pinalabas doon ang mga damit na niregalo ni Allysa sa akin. Mabilis ako umiling at napahagulhol nung kumuha siya ng gunting at pinutol ’yon pirapiraso sa harap ko. I was left dumbfounded. Those shirts that Allysa gave me was from her favourite band.
