6 yaşına girdiği günde annesi babası öldürülen Larissa,acılarla hayatta tutunmaya çalışmaktadır en son bu acıya dayanamayıp intikam almaya karar verir en üst düzeyde hacker olup tüm sistemlere sızar bunun sonucunda tüm ülke'de hacker aranmaktadır ha...
Cevap vermiyip. "direksiyonu kontrol et." diyip tekrar kafamı camdan çıkartım bu seer kaçırma ihtimalim yoktu odaklanıp aracın tekerliğine ateş ettim. omzumda o kadar keskin bir acı vardıki gözlerimden yaş geliyordu dayanamayıp kulakları sağır edecek şekilde bağırmıştım.
Oruspu çocukları beni omzumdan vurmuştu. Ben şimdi ne yapacaktım?
Pars benim bağırmamı duyar duymaz belimden tutup içeriye soktu.
Pars telaşlı bir sesle. "bir yerine bir şeymi oldu niye bağırdın?" Cevap vereceğim sırada o zaten anlamıştı vurulduğumu canım o kadar acıyorduki konuşamıyordum bile ama arabayı kontrol eden bendim şuan bu durumda araba sürmek bile çok tehlikeliydi Pars ise donmuş bir şekilde bana bakıyordu. "sana noluyor amk vurulan benim."
"Yaralı halinle bile bana laf yetiştiriyorsun pes artık neyse arabayı durdur ben süreceğim." Pars'ın sözünü dinleyip arabayı durdurdum. Bu halimle daha fazla süremezdim.
Pars'la yer değiştirmiştik ben zor olsada ayağa kalkabilmiştim şuan yaralı olan omzuma çıplak elle tutuyordum kanın durması için kumaş lazımdı ama yoktu üstümdeki elbiseyi yırtmayı düşündüm ama yırtarsam çıplak kalacaktım.
Pars'ın kokusu burnuma gelince kafamı döndürüp baktığımda göz göze gelmiştik gözlerinden hüzün ve acıma akıyordu bana acıyormuydu halbuki bana acıyacak son kişi bile değildi çok yakınımdaydı üstüde çıplaktı elimi omzumdan kaldırıp kendi gömleğini koymuştu canımın acısıyla dişlerimi sıktım. "hastaneye sürücem durumun hiç iyi değil" hayır hastane olmazdı.
"Hastaneye gitmicez sana tarif edeceğim yolu yere gidicez itiraz kabul etmiyorum."
"Saçmalama bu halinle hastaneye gitmeyip ne yapacağız." zaten kendimi zorlayarak konuşuyordum bide itiraz ediyordu.
Pars'ın gözlerine bakıp "dediğim yere sür lütfen şuan hastaneye gidemeyiz gidersek nasıl vurulduğumu sorduklarında ne cevap vericem." Pars hala ikna olamamıştı. "lütfen." dediğimde ikna olmuştu pars'a yolu tarif ettikten sonra gelmiştik Karan'ın ve Saye'nin yanına gelmemiştik çünkü Saye'nin endişelenmesini istemiyordum o yüzden kimsenin bilmediği sadece benim bildiğim evime gelmiştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ev
Arabadan çıkıp tökezleyerek yürüyordum canımın acısı iki kata çıkmıştı. Ayaklarım yerle kesilince küçük bir çığlık attım Pars beni kucağına almıştı beni bırakmasını söyleyecektimki vazgeçtim çünkü kurşunun hemen çıkartılması lazımdı beraber içeriye girdiğimizde pars beni koltuğa oturttu.
"Ne olacak şimdi." sesinden korku akıyordu.
"Bişey yapmayacaksın odana çık." bişey yapmasını istemiyordum beni bu halde görmesini istemiyordum.
