"Ben yapmadım diyorum size ben yapmadım!"
"İnanın bana lütfen"
"Ben yapmadım anne lütfen inan bana nolursun"
"Benim suçum değil ben istemedim lütfen inan bana"
***
"Aptalsın! Aptal!"
"Sen birinin seni sevebileceğini düşünecek kadar aptalsın!"
***
"Hayır. Hayır. Hayır."
"Bu izlere yenisini ekleyemezsin mina!"
"Söz verdin aptal! Söz verdin!"
"Bu sefer olmaz izin vermeyeceğim.."
***
"Üşüyorum. Ruhunun soğukluğu kalbime kışı, soğuğu, ayazı yaşatıyor."
***
"Güvenmiştim lan ben sana! Yapmaz o demiştim! Bir kez bile tereddüt etmedim bunu söylerken. Ama sen ne yaptın o lanet kadının sözüne inandın."
"Yazıklar olsun sana"
***
"Konuş! Susma nolursun konuş! Yeter ki konuş lütfen."
"Sesine muhtacım. Kokuna muhtacım. Sevgine muhtacım ama benim değilsin sen."
***
"İstemiyorum demek çok mu zordu ha!"
"Lan madem istemiyordun neden umut verdin bana neden gözlerime öyle baktın. Lan madem sevmiyordun neden öptün beni. Neden dokundun bana. Senin için önemli olan şey sadece bedenim mi?"
"Kendimi kirletilmiş hissediyorum"
***
Son konuşmaydı bu. Son veda son yakarış. Son haykırış. Son hıçkırık. Son gözyaşı. Arkada bırakılan binlerce enkaz. Ve bir mezar.
Son kez baktım ekrana dolu gözlerle şu kelimeler döküldü sadece dilimin ucundan.
"Yoruldum evin. Yaralı ruhumu öldürüyorum."
Ve ekranı kapadım.
Bu bencillikti. Hemde fazlasıyla. Ama yetmişti.
Nefes aldığım her saniye bana acı verirken yapamazdım.
Yapamadım...
Zemheri...
Yakında sizlerle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Zemheri~
ChickLitdüşünceleriyle karanlığa gömülü bir sokakta yalnız başına. umut yok. sevgi yok. istek yok. tek bir kaçış yolu var. ölüm. kaçmak korkakların işidir. o kaçmayı korkak olmayı seçti.
